Kleine kinderen worden groot en wij worden oud. Maar gelukkig zijn we nog Young @ heart.
22 jaar schrijven we al onze geschiedenis samen waarvan 16 jaar getrouwd en 4 jaar hertrouwd. Onze kleine kindjes zijn groot geworden en ons huis een thuis (hopen we).
Donderdag 15/5 had ik een onweerstaanbare drang om te lopen met zicht op een prachtige zonsondergang. Om 21u15 sprong ik in mijn loopschoenen. Lap, loopuurwerk plat. Dan maar met de fietsgarmin. Nonde, ook plat. Foert, dan maar allemaal zonder elektronica. Ik heb heerlijk genoten en de zonsondergang was wonderbaarlijk.
Vrijdag 16/5 zijn Chris en ik voor onze trouwverjaardag samen gaan fietsen. Een heerlijk toerke rond Sint-Lievens-Houtem. Zaterdag was het dan de plechtige communie van Noor. Gedaan met kleine kinderen...vanaf nu is ze een volwassen christen...hmmm meneer de pastoor, nu ook nie overdrijven hé...
Zondag was het zeilen in Luik maar er was te weinig wind. Om 5u30 begon het om en weer sms-en met de zeilmama's: gaan of niet. Het is tenslotte een lange rit en om daar dan maar 1 of 2 toerkes te kunnen zeilen...Er werd om 8u beslist: we gaan niet - te weinig wind. De dag werd vervolgens gevuld met verder slapen en een fietstocht richting terras in de zon met ijs.
De daarop volgende week was een zeer goede week. Ik betrapte mezelf er op dat ik in mijn activiteiten ook het lopen incalculeerde. Dit is een positieve twist. Het ging ook zoals het moest. Het tempo komt op zijn normaal niveau maar belangrijker dan dat...ook de hartslag. De goesting was de drijfveer en voilà...hup we zijn weg.
Het weekend was zeilen, zeilen, gaan stemmen en fietsen. De laatste jeugdtraining van de kids. Nu is het rustperiode zodat ze zich volledig kunnen focussen op hun examens. Ik had een filmpje gemaakt van de kids in actie. Aangezien ik een echt blondje ben heb ik ipv op stop op pauze geduwd. Gevolg, bij het afsluiten van de camera was het filmpje weg. Typisch mij.
Zondag waren het verkiezingen. Deze keer heb ik bewust gekozen. Time to chance hier in dat land. Maar de ernstige dingen mogen niet te lang aanslepen dus werd er in de namiddag ontspannen op de MTB door Sint-Lievens-Houtem samen met Kaat.
Ik heb mijn drive terug en het doet deugd. Ik heb mezelf gemist maar alles heeft zijn tijd nodig en alles komt ook altijd in orde.
22 jaar schrijven we al onze geschiedenis samen waarvan 16 jaar getrouwd en 4 jaar hertrouwd. Onze kleine kindjes zijn groot geworden en ons huis een thuis (hopen we).
Donderdag 15/5 had ik een onweerstaanbare drang om te lopen met zicht op een prachtige zonsondergang. Om 21u15 sprong ik in mijn loopschoenen. Lap, loopuurwerk plat. Dan maar met de fietsgarmin. Nonde, ook plat. Foert, dan maar allemaal zonder elektronica. Ik heb heerlijk genoten en de zonsondergang was wonderbaarlijk.
Vrijdag 16/5 zijn Chris en ik voor onze trouwverjaardag samen gaan fietsen. Een heerlijk toerke rond Sint-Lievens-Houtem. Zaterdag was het dan de plechtige communie van Noor. Gedaan met kleine kinderen...vanaf nu is ze een volwassen christen...hmmm meneer de pastoor, nu ook nie overdrijven hé...
Zondag was het zeilen in Luik maar er was te weinig wind. Om 5u30 begon het om en weer sms-en met de zeilmama's: gaan of niet. Het is tenslotte een lange rit en om daar dan maar 1 of 2 toerkes te kunnen zeilen...Er werd om 8u beslist: we gaan niet - te weinig wind. De dag werd vervolgens gevuld met verder slapen en een fietstocht richting terras in de zon met ijs.
De daarop volgende week was een zeer goede week. Ik betrapte mezelf er op dat ik in mijn activiteiten ook het lopen incalculeerde. Dit is een positieve twist. Het ging ook zoals het moest. Het tempo komt op zijn normaal niveau maar belangrijker dan dat...ook de hartslag. De goesting was de drijfveer en voilà...hup we zijn weg.
Het weekend was zeilen, zeilen, gaan stemmen en fietsen. De laatste jeugdtraining van de kids. Nu is het rustperiode zodat ze zich volledig kunnen focussen op hun examens. Ik had een filmpje gemaakt van de kids in actie. Aangezien ik een echt blondje ben heb ik ipv op stop op pauze geduwd. Gevolg, bij het afsluiten van de camera was het filmpje weg. Typisch mij.
Zondag waren het verkiezingen. Deze keer heb ik bewust gekozen. Time to chance hier in dat land. Maar de ernstige dingen mogen niet te lang aanslepen dus werd er in de namiddag ontspannen op de MTB door Sint-Lievens-Houtem samen met Kaat.
Ik heb mijn drive terug en het doet deugd. Ik heb mezelf gemist maar alles heeft zijn tijd nodig en alles komt ook altijd in orde.