vrijdag 28 januari 2011

Official Après Ski Team Lede

We zijn in vakantie en amai, het komt geen seconde te laat.

De afgelopen weken heb ik vreselijk hard moeten werken. De nieuwe rondes moesten in nieuwe kalenders gegoten worden, gecontroleerd en doorgegeven worden naar de drukker. Ik ben kunnen starten op maandag 10 januari en donderdagavond de 27ste heb ik alles naar de drukker kunnen sturen. Lopen heb ik de afgelopen weken meer dan nodig gehad. En dat merk je aan de kilometers.

Zondag was de druk nog niet helemaal van de ketel. Sophie en ik zijn na de looptraining van 13km ook nog eens 50km gaan mountainbiken. De bobijnen waren nog niet af maar de grootste stoom was afgelaten.

Dinsdag was het terug looptest. Eerst naar mijn vader zijn verjaardag. Zouden we bubbels drinken? Maar ja, één glas kan toch echt geen kwaad. En dan ons moeder haar ballekes in tomatensaus. Dat kan niemand weerstaan. Dus een goede portie met brood, de kroketten heb ik verstandigerwijs laten liggen.

De test ging wonderbaarlijk goed. Ik prutste er 8 seconden af. Op 9min en 4 seconden liep ik mijn 2km. Het begint er op te trekken.

Deze nacht vertrekken we met de bende op ski. Het is Saalbach-Hinterglem dat we gaan onveilig maken. Het zal een zware week worden. De drank weerstaan zal de grootste opgave worden.

Deze nacht hebben we afgesproken om 4u onder de kerktoren. Dan een ganse nacht en dag rijden. Zaterdagnamiddag komen we aan in ons pension Arberger in Saalbach-Hinterglem. De eerste scouting van het dorpje wordt gedaan: waar zijn de après skibars hier? Flesjes cava worden geopend ter goedkeuring en ter viering van alweer een week gezellig samen zijn.


We zijn stevige skiërs. Het tempo ligt redelijk hoog en alle pistes worden gedaan. Iedere morgen, tussen de buikpijn van het lachen door, stippelt Jaak onze route voor die dag uit. 's Middags wordt er op terras in de zon (we hebben ALTIJD goed weer) gegeten. In de namiddag trekken we meestal naar een vaste après skihut. 


Woensdag is 100 Jahr Mittwoch en retrodag, gevolgd door Gelukkigen Donderdag. Het is fysiek een vermoeiend weekje maar mentaal eentje waar je een jaar kan op teren.


We gaan ons goed amuseren en fotokes volgen.

zaterdag 22 januari 2011

De Zwemmers

Toen ik zo'n 4 jaar oud was, mocht ik voor de allereerste keer mee met mijn vader, broers en zus naar de zwemkom. Het was al jaren een wekelijkse traditie om op zondag met een groepje te gaan zwemmen in het Waterhoentje te Hillegem.

We waren de enige kids. Verder bestond het gezelschap uit mijn vader, Luksken, Jeiken en Roger. Later is daar ook William bij gekomen. Elke zondag om 8u stonden we aan de poort. We waren de eersten die in het nog rimpelloze water doken.

Als test of er een zwemmer in de nieuweling zat, werd die naar het diep gebracht en er gewoon ingeduwd. Ja, ook ik, als snuiter van 4 onderging deze vuurdoop. In die tijd mocht dat nog allemaal en zie, ik ben ook groot geworden. Er werd dan van aan de rand gekeken, gewikt en gewogen. Als het te lang duurde, doken ze allen in het water om je te redden. 

Ik ben altijd al een vechtertje geweest. Ik kwam naar boven, ik huilde en schreeuwde van angst, van woede. Ik werd uit het water gevist en ik werd vrolijk door de euforie van de mannen:  "Ze zal goed kunnen zwemmen zenne Frans!" of "Jawadde, dees wordt onze beste zenne!" en de mooiste was "Ja Frans, hier zit vuur in."

Van toen af was ik volwaardig lid van De Zwemmers. We deden wedstrijdjes om ter langst onder water zwemmen. Jeiken was de te kloppen kampioen met zijn 2 lengtes. Ik heb er jaren over gedaan maar ik deed er uiteindelijk 2,5 en dat is nog steeds het record. Jeiken was mijn mentale coach om steeds dat stukje meer te proberen.

Roger was mijn partner in crime. Aangezien ik een zotte doos ben, had ik ook niet veel nodig en Roger was daar den idealen voor. Hij stookte me op om de handdoeken te stelen, alle suikertjes in Jeiken zijnen koffie te gieten, de zwemzak van Luksken weg te steken. Altijd een winner als die begon te panikeren. Al die prutserijen heb ik van hem geleerd.

Roger was ook diegene die de lijm van de groep was. Hij was de eeuwige optimist, bracht de vrolijke noot, de meest gezonde. Wie had gedacht dat deze vitale man geveld wordt door een stomme verkoudheid.

Heden heeft de Heer tot zich teruggeroepen
De heer
Roger De Ryck
Geboren te Haaltert op 15 maart 1932
en godvruchtig overleden in ASZ te Aalst op 16 januari 2011
Gesterkt door de ziekenzalving.

Als je hart pijn doet en zwaar is van verdriet, ga dan eens lopen...

dinsdag 18 januari 2011

Et on est parti

Een baaldag?
Ga eens lopen.

Moe en rusteloos?
Ga eens lopen.

Stressy day achter de rug?
Ga eens lopen.

Te dik aan het worden?
Ga eens lopen.

's Morgens met je haar binnenste buiten opgestaan?
Ga eens lopen.

Wat ziekjes aan het worden?
Ga eens lopen.

Zit je met vraagtekens, zie je het bos niet meer door de bomen?
Ga eens lopen.

Zin in een leuke babbel met toffe mensen en collega?
Ga eens lopen.

Ge ziet, ge moet het niet altijd ver gaan zoeken, ga gewoon eens lopen.
Vandaag een gezondheidskuur van 10km gelopen.

zondag 16 januari 2011

13e Corrida van Aalst

Deze week hebben we terug de draad opgepikt en is het lopen weer serieus begonnen. Gedaan met het lanterfanteren, terug discipline en uitdagingen.

Het was wel goed voelbaar dat ik de laatste 2 maanden heel laks geweest ben. Voor het eerst had ik terug spierpijn na de training...aiaiaiai.

Vandaag was er de eerste voorbereidingswedstrijd. Het was de 13e Corrida in Aalst. Oorspronkelijk wou ik voor de 6 km gaan. Deze morgen heb ik me dan bedacht en me toch ingeschreven voor de 12km. Ik loop liever langere afstanden.

Het was ook de eerste keer dat we als nieuwe club buiten komen. SVS duikt de wedstrijdwereld in. En hoe!!!

Maggy liep de 6 km op 29min. Verder waren we met 8 die de 12km deden. Ik was rode lantaarn met mijn 1u. De anderen hun tijd schommelt tussen de 43min en de 56min. En we zijn dan nog niet eens op ons best....

Halverwege de wedstrijd was mijn kruid op. Ik ben dan beginnen zingen in mijn hoofd. Adele met haar Rolling in the deep heeft me verder gejaagd. Dank je Adele.

http://www.youtube.com/watch?v=lazyDlfaptM

Nadien hebben we een lekkere Duvel genuttigd. Vervolgens me dik en rond gegeten in de lekkere pizza van mijn Italiaan.

Ik ben moe en voldaan. Ik ben klaar voor mijn loopjaar.

zondag 9 januari 2011

Happy 2011!!


Ja we zijn terug in het land. Het weekje skiën in Valfréjus met de familie zit erop. Skifriends is top voor zowel ouders als kids. De familie Callebaut was mee en naar gewoonte waren het hoogtijdagen van onnozelheid verkopen en stoten tegenkomen.

Geen accidenten, veel zon gehad, veeeel geskied, veel blauwe plekken en een paar bierkilo's dikker. Het was super ontspannend (had er hoge nood aan) en we kunnen het komende jaar aan.

Wat gaan we dit jaar doen? Heb ik voornemens? Nope. Alles komt zoals het komt. DAT is al een kunst op zich voor mij - geen ver vooruit geplande agenda, geen uitgestippelde lijn, niente.

Wacht, misschien heb ik toch iets. Ik had vorige maand 195 bezoekers op mijn blog. Wat me vooral verbaasde was het volgende:

België
 171
Verenigde Staten
 11
Duitsland
 5
Zuid-Korea
 2
Nederland
 2
Singapore
 2
Kroatië
 1
India
 1

Mijn vrouwelijke nieuwsgierigheid is dus serieus geprikkeld: Wie zijn jullie?
Ik schrijf maar wat, vooral voor mezelf. Dit is nog steeds het hoofddoel van dit blog. Maar wat vinden jullie er van?

Aan ieder van jullie alvast een stevige knuffel voor 2011 en dat je alles mag hebben zoals je het wilt.