De Zwemmers

Toen ik zo'n 4 jaar oud was, mocht ik voor de allereerste keer mee met mijn vader, broers en zus naar de zwemkom. Het was al jaren een wekelijkse traditie om op zondag met een groepje te gaan zwemmen in het Waterhoentje te Hillegem.

We waren de enige kids. Verder bestond het gezelschap uit mijn vader, Luksken, Jeiken en Roger. Later is daar ook William bij gekomen. Elke zondag om 8u stonden we aan de poort. We waren de eersten die in het nog rimpelloze water doken.

Als test of er een zwemmer in de nieuweling zat, werd die naar het diep gebracht en er gewoon ingeduwd. Ja, ook ik, als snuiter van 4 onderging deze vuurdoop. In die tijd mocht dat nog allemaal en zie, ik ben ook groot geworden. Er werd dan van aan de rand gekeken, gewikt en gewogen. Als het te lang duurde, doken ze allen in het water om je te redden. 

Ik ben altijd al een vechtertje geweest. Ik kwam naar boven, ik huilde en schreeuwde van angst, van woede. Ik werd uit het water gevist en ik werd vrolijk door de euforie van de mannen:  "Ze zal goed kunnen zwemmen zenne Frans!" of "Jawadde, dees wordt onze beste zenne!" en de mooiste was "Ja Frans, hier zit vuur in."

Van toen af was ik volwaardig lid van De Zwemmers. We deden wedstrijdjes om ter langst onder water zwemmen. Jeiken was de te kloppen kampioen met zijn 2 lengtes. Ik heb er jaren over gedaan maar ik deed er uiteindelijk 2,5 en dat is nog steeds het record. Jeiken was mijn mentale coach om steeds dat stukje meer te proberen.

Roger was mijn partner in crime. Aangezien ik een zotte doos ben, had ik ook niet veel nodig en Roger was daar den idealen voor. Hij stookte me op om de handdoeken te stelen, alle suikertjes in Jeiken zijnen koffie te gieten, de zwemzak van Luksken weg te steken. Altijd een winner als die begon te panikeren. Al die prutserijen heb ik van hem geleerd.

Roger was ook diegene die de lijm van de groep was. Hij was de eeuwige optimist, bracht de vrolijke noot, de meest gezonde. Wie had gedacht dat deze vitale man geveld wordt door een stomme verkoudheid.

Heden heeft de Heer tot zich teruggeroepen

De heer

Roger De Ryck

Geboren te Haaltert op 15 maart 1932
en godvruchtig overleden in ASZ te Aalst op 16 januari 2011

Gesterkt door de ziekenzalving.

Als je hart pijn doet en zwaar is van verdriet, ga dan eens lopen...