Gaan we samen een sprintje doen en de afgelopen maanden inhalen? Ja? Okay, hier gaan we...
24.01.2016 - Polar Bear Trail Voeren
Het was misschien wat hoog gegrepen deze trail qua kilometers zonder enige vorm van deftige voorbereiding. Met zo af en toe eens 10km te lopen is het niet echt verstandig om 22km te lopen. En ik zweer het, de Voerstreek is NIET plat :-).
Toch waren Veerle en ik vastbesloten deze te doen. Is ook een last minute beslissing geweest. Oorspronkelijk gingen we voor de korte afstand maar daar waren geen plaatsen meer vrij. Behalve voor de lange afstand nog net 2. Ach, yolo, dus 2 dagen voor de trail betaalden we onze tickets voor de lange afstand.
Uiteindelijk ging het nog behoorlijk vlot. Veerle trok op het einde door maar ons jong veulen liep de verkeerde kant uit bij de finish. Ik kwam een paar meters achter en hoorde de speaker roepen: 'Veerle, de finish is langs de rechterzijde. Niet naar links blijven gaan!' Maar zij had geen idee dat dit tegen haar was. Dus begon ik te roepen. Ze herkende mijn stem (alé toch, echt?) en koos op de laaste nipper toch de juiste kant.
Ondertussen was ik terug bij haar en liepen we samen de steile heuvel op richting finish. Hier hebben we dan ook weer onze numéro achtergelaten. Hilarisch.
18.06.2016 - Wild Boar Trail
Dit is voor 2016 alvast de topper. Een op en top trail, georganiseerd door een vriend die gepassioneerd trailrunner is. Dit is een trail pur sang, nooit meegemaakt en ik tel af tot de editie van volgend jaar.
Er was keuze uit verschillende afstanden: 12, 17, 19 en 24 km. Wij zouden voor de 12km gaan gezien onze voorbereiding nog niet van dat niveau was om de 24km te lopen. We zouden de fout van de Polar Bear Trail geen tweede keer maken.
Een heleboel vrijwilligers, meestal de partners van de lopers, zorgden voor heel veel ambiance langs het parcours en de bevoorradingen waren ongelooflijk goed. Het was een zalig weertje om te lopen en we hadden vleugels. Dus kozen bij de splitsing voor 17/19/24 km ipv 12 km. Was het niet wat zonde om met de wagen die afstand af te leggen voor amper 12km te lopen? Wij gaan dat wel kunnen die 17 km.
Het ging echt vlotjes, op ons eigen tempo kabbelden we verder. Opnieuw een splitsing: 19/24 km of de 17 km blijven volgen. Mmm, die 2km extra, dat gaat nu toch het verschil niet maken. Doen we het? Hopla, exact zolang duurde het om te beslissen. We gingen dus voor de 19 km.
Oeps, een rivier...ok, we moeten deze over maar het water staat zo hoog. Gegil van de overzijde: ZWEMMEN! TOUW VASTHOUDEN VOOR DE STROMING! KOMAAN KONIJNEN!' Ik heb geleerd dat men dan best niet te lang twijfelt dus sprong ik direct het koude water in en zwom naar de overkant. Ondanks de koude deed dit enorme deugd. Opeens waren we terug helder. Die laatste kilometers malen we gewoon af met onze vingers in onze neus.
Maar we hadden er geen rekening mee gehouden dat we ook wel eens konden verkeerd lopen. Weet dat het parcours niet echt uitgepijld stond. We hadden bij de start naar een eiland in het midden van de rivier moeten springen om daar een kaart met legende op te halen. Zo moesten we het parcours volgen. Geniaal gevonden en eigenlijk ging dat zonder problemen tot de voorlaatste kilometer. We kozen links ipv rechts. Dit betekende een dikke 2 kilometers extra af te haspelen.
En dat voelden we. We kwamen over de finish als laatste maar het welkomstcomité was heerlijk: taarten in alle smaken en kleuren. Ik had vreselijke dorst en zag een groot glas water op tafel staan. Ik pakte het vast en goot een grote zwelg naar binnen. Holy smoke, dit was een gin tonic! Hihi, het deed me toch deugd :-).
Dit weekend was een groep vrienden, gelijkgestemde trailzielen waarvoor Matthias al deze moeite doet. Want onderschat het niet, hij en zijn echtgenote steken hier een heleboel tijd in. Ieder jaar is er een thema en dit jaar was het Out of Africa. Voor Veerle en mij was het onze eerste editie en we hadden niet door dat dit thema ernstig genomen werd. Ze hadden me wel volledig gebriefd via messenger maar dit stond bij Oproepen en dat tabblad had ik eigenlijk nog nooit aangeklikt.
Wij waren dan ook de enige 2 die niet properly dressed waren maar gelukkig was dat geen domper op de feestvreugde. Het was een heerlijk weekend met allemaal nieuwe gezichten die stuk voor stuk een ongelooflijke drive hebben.
Voor mij was dit met stip de mooiste trail die ik ooit gelopen heb. Hij stoot zelfs de Bear Trail van zijn sokkel. Dus volgend jaar sta ik er weer fully dressed volgens het thema deze keer!
02.07.201 6 - Festival Trail Semois
Toen ik bij ILvA werkte, liep ik vaak onder de middag omdat ik wel altijd in een voorbereiding van één of andere marathon zat. Het stadspark was niet ver dus was het handig meegenomen om de training van die dag overdag af te werken. Enkele collega's begonnen mee te lopen: Luc, Tina, Mieke.
Ik heb nog steeds contact met hen en zij lopen nog steeds onder de middag. Dus het moest er wel vroeg of laat eens van komen dat we samen gingen trailen. En voilà, zaterdag 2 juli was de datum geworden. We maakten er een weekend van met de kinderen. Mieke had een fantastische en gezellige woning gevonden.
Vlak voor de start viel de regen met bakken uit de lucht. Eerlijk gezegd, mijn goesting was al een pak minder. Ik versierde een vuilniszak bij één van de organisatoren en trok er mijn armen en hoofd door. Dit meisje zal geen kou hebben zie en nog droog blijven ook! Lang heb ik hem niet moeten aanhouden want het startschot werd gegeven en de zon brak in haar volle kracht door. Oef.
Bijna op het einde moesten we een laddertje steil naar boven klimmen, dan de voet over de rand zetten om zo naar de binnenkoer van het kasteel lopen. Nu moet je weten dat ik vreselijke hoogtevrees heb. Gelukkig keek de man voor mij nog even achterom en die zag me stijf van de schrik bovenop die ladder staan.
Naar boven klimmen is geen erg maar dat been over die rand zetten en dan de ladder loslaten, dat lukte niet. Maar als een echte ridder gaf die man mij een stevige hand en trok me er galant erover. Vervolgens vormde hij de buffer met de 'afgrond' totdat ik me weer ok voelde.
Het was een stevig parcours, 16km met 540hm en ik heb het gevoeld. De meisjes heb ik laten gaan, ik kon die jonge veulens niet volgen. Uiteindelijk zou ik maar 2' minuten na hen over de finish komen. Persoonlijk ben ik wel fier op mijn 2u en 9min. Er komen nog meer dan 100 lopers na mij.
Dit samen lopen smaakte naar meer. Kris is de enige man en dan zijn we met 4 dames: Tina, Mieke, Veerle en ik. Tja, een naam voor het groepje kiezen is niet moeilijk nu hé, we zijn dus Kris' Angels. Ons groepje traint regelmatig samen en we prikten al enkele trails in het komende najaar.
Zo staat de Bosmarathon van Buggenhout op onze programma aanstaande zondag. We doen weliswaar de halve marathon.
Op 22 oktober doen we mee aan de Nocture Trail des Ardennes. Dan gaan we 15km trailen in het donker. Hiervoor zijn we al aan het oefenen in onze speeltuin te Lede en Haaltert. Wanneer je plosts uit het bos enkele lopers met een lampje ziet opduiken, het zijn wij! Kan wel zijn dat ons getetter ons al zal aangekondigd hebben :-).
24.01.2016 - Polar Bear Trail Voeren
Het was misschien wat hoog gegrepen deze trail qua kilometers zonder enige vorm van deftige voorbereiding. Met zo af en toe eens 10km te lopen is het niet echt verstandig om 22km te lopen. En ik zweer het, de Voerstreek is NIET plat :-).
Uiteindelijk ging het nog behoorlijk vlot. Veerle trok op het einde door maar ons jong veulen liep de verkeerde kant uit bij de finish. Ik kwam een paar meters achter en hoorde de speaker roepen: 'Veerle, de finish is langs de rechterzijde. Niet naar links blijven gaan!' Maar zij had geen idee dat dit tegen haar was. Dus begon ik te roepen. Ze herkende mijn stem (alé toch, echt?) en koos op de laaste nipper toch de juiste kant.
Ondertussen was ik terug bij haar en liepen we samen de steile heuvel op richting finish. Hier hebben we dan ook weer onze numéro achtergelaten. Hilarisch.
18.06.2016 - Wild Boar Trail
Dit is voor 2016 alvast de topper. Een op en top trail, georganiseerd door een vriend die gepassioneerd trailrunner is. Dit is een trail pur sang, nooit meegemaakt en ik tel af tot de editie van volgend jaar.
Er was keuze uit verschillende afstanden: 12, 17, 19 en 24 km. Wij zouden voor de 12km gaan gezien onze voorbereiding nog niet van dat niveau was om de 24km te lopen. We zouden de fout van de Polar Bear Trail geen tweede keer maken.
Een heleboel vrijwilligers, meestal de partners van de lopers, zorgden voor heel veel ambiance langs het parcours en de bevoorradingen waren ongelooflijk goed. Het was een zalig weertje om te lopen en we hadden vleugels. Dus kozen bij de splitsing voor 17/19/24 km ipv 12 km. Was het niet wat zonde om met de wagen die afstand af te leggen voor amper 12km te lopen? Wij gaan dat wel kunnen die 17 km.
Het ging echt vlotjes, op ons eigen tempo kabbelden we verder. Opnieuw een splitsing: 19/24 km of de 17 km blijven volgen. Mmm, die 2km extra, dat gaat nu toch het verschil niet maken. Doen we het? Hopla, exact zolang duurde het om te beslissen. We gingen dus voor de 19 km.
En dat voelden we. We kwamen over de finish als laatste maar het welkomstcomité was heerlijk: taarten in alle smaken en kleuren. Ik had vreselijke dorst en zag een groot glas water op tafel staan. Ik pakte het vast en goot een grote zwelg naar binnen. Holy smoke, dit was een gin tonic! Hihi, het deed me toch deugd :-).
Dit weekend was een groep vrienden, gelijkgestemde trailzielen waarvoor Matthias al deze moeite doet. Want onderschat het niet, hij en zijn echtgenote steken hier een heleboel tijd in. Ieder jaar is er een thema en dit jaar was het Out of Africa. Voor Veerle en mij was het onze eerste editie en we hadden niet door dat dit thema ernstig genomen werd. Ze hadden me wel volledig gebriefd via messenger maar dit stond bij Oproepen en dat tabblad had ik eigenlijk nog nooit aangeklikt.
02.07.201 6 - Festival Trail Semois
Toen ik bij ILvA werkte, liep ik vaak onder de middag omdat ik wel altijd in een voorbereiding van één of andere marathon zat. Het stadspark was niet ver dus was het handig meegenomen om de training van die dag overdag af te werken. Enkele collega's begonnen mee te lopen: Luc, Tina, Mieke.
Ik heb nog steeds contact met hen en zij lopen nog steeds onder de middag. Dus het moest er wel vroeg of laat eens van komen dat we samen gingen trailen. En voilà, zaterdag 2 juli was de datum geworden. We maakten er een weekend van met de kinderen. Mieke had een fantastische en gezellige woning gevonden.
Vlak voor de start viel de regen met bakken uit de lucht. Eerlijk gezegd, mijn goesting was al een pak minder. Ik versierde een vuilniszak bij één van de organisatoren en trok er mijn armen en hoofd door. Dit meisje zal geen kou hebben zie en nog droog blijven ook! Lang heb ik hem niet moeten aanhouden want het startschot werd gegeven en de zon brak in haar volle kracht door. Oef.
Bijna op het einde moesten we een laddertje steil naar boven klimmen, dan de voet over de rand zetten om zo naar de binnenkoer van het kasteel lopen. Nu moet je weten dat ik vreselijke hoogtevrees heb. Gelukkig keek de man voor mij nog even achterom en die zag me stijf van de schrik bovenop die ladder staan.
Naar boven klimmen is geen erg maar dat been over die rand zetten en dan de ladder loslaten, dat lukte niet. Maar als een echte ridder gaf die man mij een stevige hand en trok me er galant erover. Vervolgens vormde hij de buffer met de 'afgrond' totdat ik me weer ok voelde.
Het was een stevig parcours, 16km met 540hm en ik heb het gevoeld. De meisjes heb ik laten gaan, ik kon die jonge veulens niet volgen. Uiteindelijk zou ik maar 2' minuten na hen over de finish komen. Persoonlijk ben ik wel fier op mijn 2u en 9min. Er komen nog meer dan 100 lopers na mij.
Dit samen lopen smaakte naar meer. Kris is de enige man en dan zijn we met 4 dames: Tina, Mieke, Veerle en ik. Tja, een naam voor het groepje kiezen is niet moeilijk nu hé, we zijn dus Kris' Angels. Ons groepje traint regelmatig samen en we prikten al enkele trails in het komende najaar.
Zo staat de Bosmarathon van Buggenhout op onze programma aanstaande zondag. We doen weliswaar de halve marathon.
Op 22 oktober doen we mee aan de Nocture Trail des Ardennes. Dan gaan we 15km trailen in het donker. Hiervoor zijn we al aan het oefenen in onze speeltuin te Lede en Haaltert. Wanneer je plosts uit het bos enkele lopers met een lampje ziet opduiken, het zijn wij! Kan wel zijn dat ons getetter ons al zal aangekondigd hebben :-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten