Het is precies terug een tijdje geleden. Qua lopen is er niet veel nieuws. We zitten nog steeds in de kalme weken, nog wat heropbouwen na de marathon.
Het prachtige weer van het afgelopen weekend was wel de oorzaak waarom ik geen seconde in mijn kot was. Niet dat eigenlijk een rol speelt, ik ben een echte straatkat en dus zelden in mijn kot ;-)
Ik had de intentie om te snoeien. Het was er het ideale weer voor maar ja, daar is het ook bij gebleven. Zaterdag allerlei boodschappen gedaan met de kids. Zondag gelopen en gemountainbiked.
Sofie en ik zijn den toer van Berlare gaan doen. Een goei 50km langs hele mooie baantjes en plekjes waar ik nog niet geweest ben. De idealen toer bij winter- of beter najaarszon. We zijn beland in Schoonaarde en hebben er nog een lus langs Gijzegem aangehangen. Nu passeren we dan wel niet toevallig aan de lekkerste ijscremeboer van onze streek zekerst?!!!
De Koeboe of Boekoe (ken weet het alleszins niet meer) maakt nog op ambachtelijke wijze ijs, yoghurt, etc. HEEEEEEL lekker, een echte aanrader.
En wie staat er voor ons? Onze Maarten zie, net terug van Eindhoven waar hij zijn marathon gelopen heeft aan 2u58, astublieft moet er nog choco zijn. Hij ziet er echt nog goed uit en ja, hij heeft zijn cremken wel verdiend.
Tijl, die samen met mij Berlijn gelopen heeft, besloot zondag om voor de fun de marathon van Brussel te lopen. Ik verklaar hem zot maar ook hij verbaasd de wereld van Aalst en omstreken: 3u51. Straffe mannen hé in ons loopgroepje!
Verder is SVS een feit en is de ledenlijst vol aan het lopen. Tina en Philippe doen ook mee. Geweldig.
Dinsdag ben ik gaan spinnen met mijn peperkoekje Liesje en gisteren heb ik 10,5km gelopen. Vandaag heb ik stramme knieën. Die snappen nog altijd niet dat het niet meer kilometers zijn per week.
Wat me wel het meest getroffen heeft deze week zijn mijn 3 oude mannekes op het bankje. Ze zitten er steeds als ik naar huis rij van het werk. De dagen worden kouder en de zon is minder aanwezig. Ik denk dat het de laatste keer zal zijn dat ik ze zie. Een teken dat de winter er aan komt. Een van de 3 had een hondje. Hij kwam er van het centrum van Nieuwerkerken mee tot aan het bankje aan de grens met Haaltert gestapt. Maar de laatste keren was hij steeds zonder. Ik vrees dat hij afscheid heeft moeten nemen van zijn gezelschap. Ik geef hen telkens een gemeende hartelijke smile want ik vind het super dat ze daar zitten met zijn 3. Het is nostalgie en tegelijkertijd een boodschap aan ons: zoekt u een bank, wat vrienden en enjoy life!
Sebietekes vertrekken we op weekend naar Dardennen met de skicompanie. We hebben een huis gehuurd in Xhoffraix en zijn met 17 volwassenen en 16 kinderen. Er zijn er ook 3 jaar dus dat worden bubbels!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten