Het kind heeft een naam gekregen: ik had een sport-out. Helemaal vergelijkbaar met een burn-out maar dan door het sporten en niet door het werken. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik blij ben dat ik en mijn lichaam zo een goede verstandhouding hebben. Door er in februari naar te luisteren en de afgelopen 4 maanden het echt rust te geven, ben ik zonder blessure gebleven en is mijn herstelperiode merkelijk korter.
De conditie is wel als sneeuw voor de zon verdwenen. Maar dat bouw ik wel weer op, zorgeloos want er is geen blessure die spookt of dreigt in mijn onderbewustzijn tijdens deze opbouw. Vandaag is het mijn laatste dag van rust. Vanaf morgen start ik met mezelf uit de zetel te heffen.
Mijn kids hebben het schitterend gedaan op school en krijgen in ruil een fijne, goed geplande vakantie. We gaan blij mogen zijn als we ze effectief gaan zien op die 6 dagen dat ze thuis gaan zijn. Sedert dit weekend ben ik gestart met de uitvoering van mijn nieuwe rol: Drijvende Walmama.
Het was zeilwedstrijd in de haven van Brugge. Bij aankomst was het hevig aan het regenen gepaard met bliksem en donder. Dat gaat hier toch niet afgelast worden hé?! Vlug checken op de windfinder. Ok, vanaf 11u gedaan met regenen maar geen wind en in de namiddag zon en wind. Dus werd het wachten. De boten werden alvast uitgeladen en half opgetuigd in de gietende regen. Ik was kletsnat want mijn regenjas bleek niet waterdicht te zijn.
Het stopte effectief met regenen maar zonder wind ben je als zeiler geen zak waard. Dus werd er alvast gestart met de BBQ. Om 14u was het volop zon en 3bf. De boten werden in het water gelaten en de kids kregen hun briefing. Ondertussen wou ik Manu alvast helpen en zijn schoot vastmaken. Via de pier kroop ik in zijn bootje maar de Spirou staat gekend als vrij onstabiel en plets, ik lag in het water. Hopla, terug helemaal nat! Gelukkig had Fannie een reserveshort en slip mee en mocht ik die gebruiken voor de rest van de namiddag.
Manu moest er precies terug in komen in het zeilen. Het was wat te lang geleden sedert de laatste training. Maar hij eindigde toch op de 12e plaats op de 20 deelnemers. Hij had bepaalde dingen anders kunnen doen maar kom, hij heeft het goed gedaan.
Noor is met vriendinnen op Center Parcs weekend vertrokken afgelopen vrijdag. Zij komt morgen terug naar huis - eventjes toch. Woensdag is ze dan de hele dag weg met de ballerina's naar Bellewaarde. Donderdagmorgen voer ik de kids en de kar met 5 boten, een surfplank en een strandkar op om om 9u al in Boussu-Lez-Walcourt. Ze gaan op zeilstage daar tot zondag.
Zondag worden de zeilpakken dan geruild voor het scoutsuniform. De kids worden dan zondagavond doorgevoerd naar Houffalize voor de start van hun scoutskamp tot 16 juli. Aansluitend hierop gaan ze met de oma naar Disneyland Parijs op 17 en 18 juli.
Om ons op 19/07 toch nog te kunnen herinneren hoe kind 1 en 2 er uit zien, gaan we ieder weekend waar zij zijn. Voor dit weekend neem ik alvast mijn zwemgerief mee.
Ik zit hier vandaag met een verbrande smoel en armen maar als ik aan mijn dagje gisteren denk zit ik lekker te grinniken. O mijn god, wat ben ik toch blond!
De conditie is wel als sneeuw voor de zon verdwenen. Maar dat bouw ik wel weer op, zorgeloos want er is geen blessure die spookt of dreigt in mijn onderbewustzijn tijdens deze opbouw. Vandaag is het mijn laatste dag van rust. Vanaf morgen start ik met mezelf uit de zetel te heffen.
Mijn kids hebben het schitterend gedaan op school en krijgen in ruil een fijne, goed geplande vakantie. We gaan blij mogen zijn als we ze effectief gaan zien op die 6 dagen dat ze thuis gaan zijn. Sedert dit weekend ben ik gestart met de uitvoering van mijn nieuwe rol: Drijvende Walmama.
Het was zeilwedstrijd in de haven van Brugge. Bij aankomst was het hevig aan het regenen gepaard met bliksem en donder. Dat gaat hier toch niet afgelast worden hé?! Vlug checken op de windfinder. Ok, vanaf 11u gedaan met regenen maar geen wind en in de namiddag zon en wind. Dus werd het wachten. De boten werden alvast uitgeladen en half opgetuigd in de gietende regen. Ik was kletsnat want mijn regenjas bleek niet waterdicht te zijn.
Het stopte effectief met regenen maar zonder wind ben je als zeiler geen zak waard. Dus werd er alvast gestart met de BBQ. Om 14u was het volop zon en 3bf. De boten werden in het water gelaten en de kids kregen hun briefing. Ondertussen wou ik Manu alvast helpen en zijn schoot vastmaken. Via de pier kroop ik in zijn bootje maar de Spirou staat gekend als vrij onstabiel en plets, ik lag in het water. Hopla, terug helemaal nat! Gelukkig had Fannie een reserveshort en slip mee en mocht ik die gebruiken voor de rest van de namiddag.
Noor is met vriendinnen op Center Parcs weekend vertrokken afgelopen vrijdag. Zij komt morgen terug naar huis - eventjes toch. Woensdag is ze dan de hele dag weg met de ballerina's naar Bellewaarde. Donderdagmorgen voer ik de kids en de kar met 5 boten, een surfplank en een strandkar op om om 9u al in Boussu-Lez-Walcourt. Ze gaan op zeilstage daar tot zondag.
Zondag worden de zeilpakken dan geruild voor het scoutsuniform. De kids worden dan zondagavond doorgevoerd naar Houffalize voor de start van hun scoutskamp tot 16 juli. Aansluitend hierop gaan ze met de oma naar Disneyland Parijs op 17 en 18 juli.
Om ons op 19/07 toch nog te kunnen herinneren hoe kind 1 en 2 er uit zien, gaan we ieder weekend waar zij zijn. Voor dit weekend neem ik alvast mijn zwemgerief mee.
Ik zit hier vandaag met een verbrande smoel en armen maar als ik aan mijn dagje gisteren denk zit ik lekker te grinniken. O mijn god, wat ben ik toch blond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten