Zon, zee, zeilers

Zaterdagmorgen ben ik met Noor en de boten vertrokken voor de zeilstage in Oostende. De komende 4 dagen zullen wij vertoeven aan de Surfclub Inside Oostende: zij in haar boot en ik roerend in de kookpotten. Samen met Carla, voorzitster van de Spirouclass en ook zeilmama, gaan we er voor zorgen dat er 27 magen goed gevuld zijn. Het weer belooft mee te werken (toch voor alle zekerheid de hulp van de noveenkaars gebruikt) en die bende zeilertjes zijn top-kinderen, dus fun is gegarandeerd.

De eerste 2 dagen waren behoorlijk winderig. Ze hebben hard moeten vechten. In de keuken was het op volle toeren draaien want het was echt een uitgehongerde bende. Liters soep, kilo's vol-au-vent, karrenvracht saucissen, massa spaghetti en zo veel meer hebben ze naar binnen gespeeld.

Op zondag kreeg ik een onverwachtse bezoekje van mijn zus en vervoegde Manu ons, die kwam terug van skireis met school. Na een goede slaap heeft de papa hem doorgevoerd naar Oostende. Daarna volgden nog 2 dagen met perfect zeilweer. 's Avonds werden getrakteerd op prachtige zonsondergangen.

Zalig was het daar. Ik wou dat deze dingen, zo tussen die spontane en grappige jeugd hangen, nooit stopten. Mario had zijn zelfgebouwde kano van 6m mee. Het zou de eerste keer zijn dat deze ter water gelaten wordt. Gelukkig had ik mijn neopreenpak mee en mocht ik hem assisteren hierin. Zo deden we met ons tweetjes de bevoorrading om 15u30 op het water aan de zeilers. Ook de kinderen mochten zich 's avonds na het avondeten uitleven met de kano op het water.

Ook ben ik er, zoals beloofd aan mezelf, in geslaagd om elke dag de afstand van rond het meer af te leggen. Elke dag 3,7 km met daar bovenop op zondag 2 x het meer rond gejogd, goed voor nog 8 km extra. Ik heb zo intens genoten van deze 4 dagen in Oostende.

Woensdag was dan alles snel wassen en strijken en op orde stellen want donderdagavond moest Noor haar rugzak voor de Duodagen van de Scouts klaar staan en Chris vertrok naar de LCMT (3-dagen fietsen in Houffalize) met enkele fietsmaten.

Donderdag in de namiddag volgden Els, Fannie en ik een cursus motorboot en rescue bij onze Nievdonckse Watersportvereniging onder begeleiding van Paul. We leerden drenkelingen uit het water halen, aanmeren en vooral op een veilige manier de motorboot besturen. Na afloop van de cursus trakteerden Fannie en ik onszelf op een zeiltocht in de spiksplinternieuwe Terra. Zij zat, dubbel geplooid vooraan met het roer in handen, ik op een bolletje in het midden met de schoot van het zeil. Met veel gestuntel en gegiechel gingen we zo de plas op en af. We slaagden er zelfs in om niet te kapseizen en netjes aan te meren. Dikke duim voor ons!

Vrijdag logeerde zeiler Toon bij ons. Terwijl hij Lede werd voorgesteld onder begeleiding van Noor en Manu, repareerde ik het roer van Manu. Ik had dit bij het aftuigen op het einde van de stage laten vallen. Er was een heel stuk uit en aangezien het zondag wedstrijd is, moet ik dat tegen dan hersteld hebben. Ziezo, dat kunnen we nu ondertussen ook al.

Zaterdag voerde ik Manu en Toon naar Plopsaqua De Panne. In Jabbeke pikte ik Kilian en Kiara op. Wat kunnen die 4 wat afkletsen zeg! Terwijl zij zich uitleefden op de discoglijbanen reed ik door naar mijn zus in Middelkerke. We zien elkaar niet zo veel dus de ideale gelegenheid om bij te kletsen en te shoppen.

Om 18u haalde ik de 4 musketiers op aan Plopsaqua en om 20u lagen Manu en ik uitgeteld in de zetel. Zondag was er dan de zeilwedstrijd in Luik. De paasvakantie was goedgevuld en ik moet eerlijk zeggen dat ik stiekem wel blij ben dat ik maandag terug mag gaan werken. Even op adem komen voor 4 dagen. Maar ik heb 19 km gelopen deze week en hele dagen buiten geleefd dus I'm a happy girl!

YOLO!

De crunches worden goed uitgevoerd maar amai, ik begin het goed te voelen. De drang is groot om te chipoteren maar ik plooi niet. Hard zijn en doorbijten. Ik neem wel 2 rustdagen tussen de reeksen i.p.v. 1 dag, anders hou ik het niet vol. Maar verder doe ik de crunches zoals het hoort. Ik weet momenteel perfect waar mijn buikspieren liggen. 

Zie ik al verschil? Neen. Voel ik een verschil? Ja, vooral in mijn algemene houding. Ik heb minder een hol rugsken en heb een betere rechte houding. Maar we doen verder.

Het Paasweekend hebben we in stijl ingezet. Een onverwachts samenkomen bij onze beste vrienden draaide uit op een ongelooflijk gezellige avond. Oei oei, zou ik morgen wel die geplande grote wandeling kunnen doen met Padi?

Maar no prob, ik barstte van energie zondag. En amai, wat een zaaaalig weertje zeg. Ik heb bergen werk verzet. Noor hielp me met het maken van de 14 liter tomatensoep met balletjes voor de zeilwedstrijd van maandag. 

In de namiddag zijn Padi en ik op tocht gegaan voor een hele namiddag. Wij hebben gespeeld in de moerassen van Serskamp en geploeterd in de modder. Ik was al even vuil als haar! Wat een zalige wandeling was dit zeg!! 

Halverwege kwamen we een super lieve dame met 2 border collies tegen. We raakten aan de praat en zetten onze tocht samen verder. Padi vond dit ook wel super zo 2 speelkameraadjes. En we kwamen zelfs een hele grote paashaas tegen!

 

Maandag was er de zeilwedstrijd van Noor op de Nieuwdonk te Berlare. Ze heeft dat fantastisch gedaan maar hier kan je alles over lezen op hun blog.

De rest van de week is er verder niet veel van sporten in huis gekomen buiten de crunches. Foei hé zeg! Ik steek het wat op het organiseren van mijn huishouden om alle valiezen voor dit weekend klaar te krijgen maar het is een flauw excuus. Ik troost me dan maar met het feit dat ik tenminste tijd genomen heb voor een echt moeder-dochter moment. 

Ach zie, de valiezen zijn gepakt, de kids en ik kunnen gepakt en gezakt vertrekken naar Oostende. Ik ga mee als kookmoeke op de stage van de Spirouclass tot dinsdag. Deze avond moesten we enkel nog de boot van Manu op de kar leggen. Maar een spontane avond op het terras van de sporthal met onze bende heeft er voor gezorgd dat dit nog maar net gelukt is.

En kijk, ik heb mijn sportkleren mee en mijn loopschoenen. Ik ga elke dag de Spuikom in Oostende rond lopen, minimum 1 keer. Ik maak het goed met mijn verloren week, promised! Maar afgelopen week was vooral gebaseerd op "YOLO!" en het was top!

Gestroomlijnd

Sedert vorige week doe ik de 30-dagen crunches challenge. Manu heeft besloten om dit samen te doen. Iedere morgen liggen we dus netjes op ons matje in de badkamer onze crunches te doen. Het lijkt simpel maar amai, nu zitten we aan 45 stuks en het is pittig. Dus iedereen die de challenge start op 1 april: doe de oefening goed en rustig. Tel luidop zodat je automatisch je ademhaling regelt. Maar vooral doorbijten! No pain, no glory.

De afgelopen weken sta ik ook gestroomlijnd op mijn yogamatje en in de balletles. Ik was namelijk geselecteerd om de Shape+ van Domyos Decathlon te testen. Leuk kleurtje gekozen en klaar voor de test.

Het is een beetje raar als je de body moet aantrekken maar dan ladies...halleluja, strak in het pak zitten we! Heerlijk om te dragen is het: je voelt niet dat je iets aan hebt en je mag lekker zweten want er komen geen transpiratieplekken op.

Ik haatte het dat, telkens ik een armbeweging moest doen mijn buik bloot kwam. Je staat daar dan alle vijf voet te melken aan je T-shirt om alles weer netjes te krijgen. Maar hey, dit is nu voorbij want de Shap+ heeft een speciale siliconen strook onderaan aan de binnenkant van de body die zorgt dat het niet naar boven kruipt. Heerlijk vind ik het.

Je kan dan bovenop de body een sexy T-shirt dragen en zo zelf je kleuren combineren. Alles netjes in de wasmachine en drogen op het droogrek en in een wip klaar voor een volgend yoga- of dansmoment.

Ja, ik ben verkocht, ik vind het een winner. De bijhorende legging is mijn volgende aanschaf.

Dus wie voortaan gestroomlijnd en sexy wil fitnessen, dansen, yoga, etc. doen: kopen die handel!