Val d'Isere

Dinsdag is tot de wedstrijden beginnen, de vaste trainingsdag voor op de piste. De bedoeling is op een efficiënte manier mijn basissnelheid naar boven te krijgen. Het zijn niet mijn favoriete trainingen. Ik loop liever lange afstanden maar de vooruitgang is merkbaar.

Ik loop mijn kilometer nu aan gemiddeld 13 km/u terwijl dit vroeger 10,5 km/u was. Wat vroeger een droom was om eens 15 km/u op mijn teller te zien staan, is dit nu 3 op de 5 keer prijs. En hebben we last van deze inspanning? Neen, wat dus duidt op de aanzienlijke verbetering.

Als ik dit jaar zo blessurevrij kan blijven dan wordt de marathon onder de 4u volgend jaar een feit. Voel je me al dromen? Zie je het al komen? Ja ja, het hartje is serieus aan het warmen bij deze gedachte. Mijn neus staat momenteel richting Parijs.

Donderdag zijn Chris en ik vertrokken om ons skiseizoen af te sluiten. We hebben 4 prachtige zonovergoten dagen in de Club Med te Val d'Isere gehad. Onze bendeke was weer volledig present dit jaar en we hebben terug ons best gedaan.

Dit jaar zijn we heel veel buiten piste geweest. Niet altijd verantwoord maar met het grote WAUW-gevoel toch telkens veilig toe gekomen. In totaal hebben we een goei 152 km geskied.

En mensen, ook Frankrijk kan je een goede après ski geven! We zijn ergens op de pisten in een bar beland: La Folie Douce. Amai mijn botten....om 17u sloot dat spel daar (gelukkig) en moesten we nog een stukje zwarte piste naar beneden, dan een blauwe van 10 minuten en dan de bus op naar huis. Carlsberg geeft je vleugels.

De dag nadien was het de laatsten maar de hoofdjes deden wat pijn. We zijn toch gaan skiën maar een beetje trager dan de vorige dagen ;-)

Deze week is het de laatste week veel kilometerkes trainen en dan begint de tapering on zoals mijn lieve coach dat zo mooi zegt. Met andere woorden, dan begint het wedstrijdseizoen.

Bij de weg: ik sta op de officiële lijst bij Broederlijk Delen. Men kan nu online sponsoren ook via http://www.broederlijkdelen.be/evenementen/20-km-door-brussel/deelnemers - Sponsor Wisken Beeckman met code 5621.

Er zijn al heel wat mensen die op mijn T-shirt gaan schitteren. Allemaal goed bezig mensen! Wie er ook graag op staat: 5 euro voor 10 km of 10 euro voor de volledige 20km te storten kan op rekening 953-0287261-13 met mededeling 'SPONSOR 20KM'.

Domburg NL

Dinsdag was het terug training op de piste. Het was een zalig lenteweertje en dus kon het niet anders dan een goede training zijn. Ik liep mijn kilometer 4 keer op de 5 zoals het hoorde.

Donderdag heb ik 13 kilometer gelopen. Voor vrijdag stond er 14 kilometer op het schema. Ik had me verlof genomen vanaf 12u. Het is op het werk echter zo uitgelopen en het was zo'n ambetante dag dat ik zelfs geen zin had om te lopen.

Om 16u ben ik samen met Andries vertrokken met de motor naar Domburg. Chris en de kids kwamen achter met de wagen. Het regende een beetje maar ik gokte op beter weer richting Zeeland. Maar ik gokte verkeerd.

Mijn motorgerief is 13 jaar oud en het is nu wel duidelijk: het is rotversleten. Ik was ter hoogte van Zelzate al door en door nat. Ter hoogte van Middelburg deed ik teken om even te stoppen, ik kon mijn rem of koppeling niet meer gebruiken omdat mijn vingers verkleumd waren.

Ik heb ze moeten opwarmen door ze gewoon in mijn mond te steken. Toen er terug wat gevoel in zat, heb ik de laatste 17 km verder gezet in trance. Ik verging van de pijn aan mijn bevroren vingers. Opgeven is geen optie zoals Lis altijd zegt, en zeker nu, ik moest tot de bungalow rijden.

Gelukkig waren mijn kindjes er al. Ze verschoten van mijn blauwe lippen. Ik kon het rillen niet tegenhouden en ze hebben me voorzichtig uit mijn doorweekte kleren geholpen. Ik heb afgezien.

Maar dat was het enige minpuntje aan het weekend. Het was er super gezellig. We hebben veel gewandeld, gespeeld met allemaal de kindjes, gelachen, gezelschapspelletjes gespeeld. Ik heb vooral veel genoten van mijn vrienden en hun gezin.

De achtergrondfoto, dat was mijn zicht bij mijn zondagstraining. Om 6u45 ben ik uit mijn bed geslopen. Om 7u13 liep ik de dijk op richting Westkapelle. Maar er waren werken aan de gang dus diende ik terug te keren naar Domburg.
20110320 Domburg NL

Daar heb ik op het strand gelopen naast de zee. Gedurende een 5 kilometer heb ik mijn schoenen uitgedaan en heb ik blootsvoets op het strand en in het zeewater gelopen. ZALIG was het. En mooie zachte voeten dat ik nu heb. Het zand heeft er allemaal het eelt afgeschuurd. Gratise pedicure, handig meegenomen.

Weet je wat me het meeste blij maakte die zondag? Al die vriendelijke, smilende hollanders, joggend of wandelend, allemaal zeggen ze spontaan 'Goeiemorgen'. En proper dat het daar overal is: geen hondenpoep op het strand, geen aangespoelde lege plastiek flessen, geen peuken, niets van viezigheid.

Na 23 km ben ik terug aangekomen in den bungalow en ik had voor de kindjes een verrassing meegenomen. Op een treintje zag ik Koos, de mascotte van Roompot, rijden. Ik ben er naartoe gelopen en heb hem gevraagd om mee te gaan tot onze bungalows. Dat heeft hij gedaan. Wat waren ze blij, fijn hun lachende gezichtjes te zien.

In de namiddag zijn Andries en ik terug gereden naar België nadat we eerst een toerke gebold hadden in Zeeland. Het was een fijn weekend.

Boeren uit Burundi

FM Brussels loopt de 20km van Brussel voor Broederlijk Delen. Zij willen zo veel mogelijk geld inzamelen voor de boeren van Burundi.

Ik heb vandaag besloten om mee te lopen met hen, om ook mijn duitje te gaan verzamelen. Mijn inschrijvingsgeld is betaald. In ruil hiervoor ben ik zeker van mijn loopnummer en een lekkere massage na de wedstrijd.

Als loper dien je minstens 100 euro in te zamelen. Met deze 100 euro kan de boer 10 konijntjes, een geit en 30 bananenplantjes kopen. Voor hen al heel wat. Met 350 euro kan hij een koe kopen.

De zoektocht naar sponsors begint nu en hopelijk lukt het me. 

http://www.broederlijkdelen.be/evenementen/20-km-door-brussel

AUW

Het is een brosselweek geweest.

Dinsdag terug aan  het werk gegaan maar precies redelijk moe van het weekend. Woensdag, geen fut en nog steeds moe. In de namiddag heel veel buikpijn. Het is precies of heel mijnen binnenkant is gekneusd.

Donderdag morgen zat ik bij de dokter. Het is al een paar weken dat ik steken heb in mijn buik en in mijn nierstreek. Bloedafname, duwen en porren: ontsteking van de dikke darm en een licht ontstoken rechternier. Oorzaak? Oververmoeidheid. Remedie? RUSTEN en SLAPEN.

En als er een woord is waar zo'n springkonijn als ik de kriebels van krijgt? Indeed, het woord RUSTEN.

Die avond heb ik toch mijn parktraining afgewerkt en het ging relatief goed. Vrijdag kon ik me niet opladen en ben zeer vroeg gaan slapen. Zaterdag was het zo'n stralend mooi lenteweer, dat is toch perfect om te lopen?!

Schoenen aangedaan en 12,5 km gaan lopen in de Leedse natuur. Maar auw zeg, deze training heeft me de mokerslag gegeven. Ik heb voor de rest van het weekend niet veel meer kunnen doen. Gedaan, sluss, finito.

Gelukkig was ons Padi op logement en heb ik toch regelmatig mijnen neus kunnen buiten steken. Aja, dat beest had ook zijn beweging nodig niewaar?!

Kijk zelf maar, is ze niet een schatje!

PR 10 miles

De afgelopen week heb ik na de pistetraining het lopen omgezet in fietsen. In plaats van 2 x 8km te lopen ben ik 4 dagen van en naar het werk gefietst. Dat zette 84km bij mijn teller.

Vrijdag ben ik dan met mijn gezin naar Middelkerke vertrokken voor een verlengd weekend. Het weer zag er veelbelovend uit en we hadden er super veel zin in. We hebben continu buiten gelopen en het was ontspannend.

Voor zondag was ik ingeschreven voor de 10 miles van Oostende naar Brugge.

De wind was sterk aanwezig maar de temperaturen waren zachter dan vorig jaar. Toen was het -4°, nu was het een ideale +4°. Dat het 16,1 km tegen de wind opboksen zal worden dat weet je als loper wanneer je hier aan de start staat. Dat is de uitdaging.

Vanaf km 2 had ik al de ideale loopmaatjes gevonden, 2 nederlanders van de Cees Bakker loopclub. We hebben wat kennis gemaakt en toen vroeg ik of we konden samenwerken. Zij mij uit de wind zetten en ik hen. Dat vonden ze 'prima idee hoor' en hup den driewieler was vertrokken.

Tot aan de bevoorrading op km 8 had ik nog geen meter met de wind op kop gelopen, ze deden dat schitterend. Ik had mijn eigen drinken mee. Zij namen water aan de stand. Vanaf hier ben ik op kop gaan lopen en heb ons drietjes geleidelijk naar een duo gebracht waarvan de tred hetzelfde was. Dit zorgde voor wat meer afwisseling want ik kon niet gokken dat mijn Nederlandse vrienden het nog 8km zo konden volhouden.

Na 4 km koplopen hebben we het duo bereikt en namen zij terug over. Ik nestelde mij terug in het midden van het groepje en dit mocht ik doen tot de finish. Hier stonden Chris en de kids te schreeuwen. Hij heeft getracht om mijn aankomst te vereeuwigen maar ik was te rap :-)

Ik heb de wedstrijd gelopen, volgens mijn garmin op 1u 23min en 32sec, een persoonlijk record voor deze afstand.

20110306 Oostende-Brugge 10 Miles

Maandag ben ik om 11u vertrokken met mijn kids voor een duinenwandeling richting Oostende. Chris moest jammer genoeg gaan werken. Noor en Manu hebben super flink gestapt: van Middelkerke naar Oostende en terug. Dat zal toch vlug een 15 kilometer geweest zijn. 

Dit deden ze zonder zagen of jammeren. Goed gewerkt hoor kindjes!

Vandaag is het al terug werkendag maar gelukkig heb ik Padi om naar uit te kijken. Om 14u leg ik hier mijn stylo neer, haal ik Manu zijn beste vriend Frederik op om te komen spelen en trekken we met zen allen terug de natuur in.

15km/u

Er is er eentje die zal mogen dokken deze week!

Chris had me uitgedaagd. Hij ging maar tevreden zijn als er 15km/u op mijn uurwerk staat.

Awel, ik heb dinsdag op de pistetraining twee keer mijn 400m gelopen aan een gemiddelde snelheid van respectievelijk 15 km/u en 15,8 km/u.

Mijn topsnelheid, mogelijks enkele seconden lang maar toch, was 17,6 km/u.

Eat this baby ;-o))))