Lente?

Deze week terug wat geprobeerd de sportdraad op te pikken. Er mocht toch weer wat meer gelopen worden. Fietsen en zwemmen zou worden ingecalculeerd volgens het moment. Bovendien was het deze week officieel lente dus...

Fietsen van en naar het werk is volbracht. Dinsdag ben ik gaan lopen met mijn 2 kids. Mijn hart zwol toen ze huppelend voor me uitliepen. Mijn coole zoon en een mini Wisken, ik ben best fier op hen.

Woensdag was het de beurt aan Padi. We deden een rustige 10km. Na 3 weken rust was Padi ferm blij dat er terug gelopen werd. Ze deed het uitstekend en had haar beloning ferm verdiend.

Donderdag, op de start van de lente, werd ik de gelukkige winnaar van een Thaïse massage bij Natuuuurlijk. Deze vorm van massage bestaat al meer dan 2.500 jaar en baseert zich meer dan alleen maar op de spieren. Dus zal het zeker deugd doen. Ik ben er trouwens van overtuigd dat dergelijke massage op regelmatige basis voor een sporter alleen maar een positief effect heeft. Ik zal daar dan ook eens leren genieten in stilte want mijn klep houden tijdens die sessie zal de grootste uitdaging worden.

Zaterdag was het berekoud en de goesting om die te trotseren was miniem. 's Avonds zou ik naar het optreden van de wijste groep van Vlaanderen gaan kijken, Das Rock. Het vooruitzicht van sneeuw en ijzel die nacht, deed me mijn plannen wijzigen. Ik bleef in de warme luie zetel zitten.

Zondag was er een dik sneeuwtapijt en er was een snijdende wind maar hup uit de veren. Ik had Marleen immers beloofd haar zo veel mogelijk kilometers bij te staan in haar marathon in het Hero-project van Marathonman Stefaan Engels. Het is altijd leutig bij die bende en Marleen is een crême van een vrouw...wat supporteren was het minste wat ik kon doen.

Bovendien was dit de uitgelezen moment om de nieuwe voedingsstrategie voor lange duurlopen uit te testen. Reeds een ruime week hou ik me strikt aan mijn 6 maaltijden per dag en inderdaad, mijn energiepeil gaat omhoog alsook eindelijk mijn gewicht. De gevarenzone is geweken en de ondergrens van het BMI is bereikt. Nu niet overdrijven of terug in de oude gewoonte hervallen en we zijn flink bezig.

Het was barkoud, er lag een laag sneeuw en de wind sneed in je gezicht maar een mooie groep lopers stond aan de start klaar aan de zijde van Marleen. Iedereen was goed ingeduffeld. Ze liep een constant tempo van 9,5km/uur wat voor mij het ideale trainingsritme was. De camelbak was gevuld met de juiste isotonische drank en de zakken zaten vol met de English Winegums en het druivensuiker.

Ik heb 29 km meegelopen en dit zonder last aan de maag tijdens het lopen. Na afloop had ik geen honger maar heb mezelf verplicht om een bakje frietjes te eten op de after party van Marleen. Tijdens het lopen ging alles vlotjes maar 's avonds, tegen 20u verging ik van de nek- en hoofdpijn. Was het van de kou? Was het van de vele snelle suikers tijdens het lopen? De lekkere frietjes achteraf? We zullen het nog eens moeten testen volgend weekend.

Morgen landen de Noren - mijn broer met zijn 3 kinderen. Het worden hectische dagen maar we krijgen dat wel allemaal rond. Mocht het nu alleen maar wat warmer weer worden....

Restart - Reboost - Revival

Donderdag was mijn afspraak met de sportdiëtiste. Kort samengevat komt het hem hier op neer:

Geruststelling want ik verkeer in blakende gezondheid.

Alarmbel is dat ik me onbewust en systematisch aan het uithongeren was. Omdat ik na het lopen geen honger meer heb, dronk ik enkel chocomelk of recuperatiedrank. Dit hield in dat ik van 's middags tot de volgende ochtend niet deftig gegeten had. Mijn lijf paste zich hier iets of wat naar aan. Tot ik zo aan de reservetank begon te knabbelen. Ik heb me letterlijk leeg gelopen. Mijn metabolisme is uitgevallen als alarmbel.

Doel is nu om dagelijks 5 à 6 maaltijden te nemen per dag. Mezelf verplichten om na het lopen toch te eten om te beginnen. Alsook is het uit den boze dat ik nog bananen, peperkoek, etc... eet tijdens een wedstrijd. Ook hier zullen alternatieven gegeven worden.

Ik ontvang deze week een schema en advies over welke voeding ik dan best in die extra maaltijden steek. Het was een aangenaam gesprek en ik ben hoopvol. Belangrijkste besluit voor mij is toch wel dat ik zo intensief mag blijven sporten. Tenslotte ben ik al enkele jaren blessure-vrij dus slecht is het niet hé.

Ik maakte vrijdag bij het ontwaken een deal met mezelf: vanaf vandaag begint de lente voor mij. Om het wat extra daadkracht te geven, belde ik 's morgens naar de kapster in de straat en liet ik mijn haar kort knippen. Alsook besloot ik dat het moest gedaan zijn met ziek zijn en zo weinig te sporten. Vanaf dit weekend pik ik de draad weer op.

En zo ging ik zaterdag 10km gaan lopen met Nathalie. Het was een zalig toerke.

Stak ik zaterdagavond de Nabaiji terug op de badmuts en zwom in een klein uurtje 2,3km.

En als afsluiter hebben Sofie en ik vandaag de nieuwe fietstenue van De Zwette Miekes ingereden. We zaten schoon en fier op onze MTB. We hebben een 48km gefietst langs de Schipstrekkersroute.

En mijn snot? Speelt niet meer de baas. Dus ik heb een nieuwe start genomen, zit boordevol nieuwe energie en voel me als herboren. Jiiiieeeehaaa!

sinus attack

Vorige week donderdag zijn we aangekomen in Val d'Isère voor een shortski tot zondagavond. We hebben heel veel geluk gehad met het weer. Buiten vrijdagnamiddag - heel mistig - hebben we zon en ideale sneeuw gehad.

Ikzelf was lichtverkouden vertrokken en het is er elke dag slechter op geworden. Lang leve Dafalgan Forte en Sinutab! Dankzij hen heb ik elke dag toch gaan skiën. Vrijdag en zaterdag kon ik niets meer horen. Mijn hoofd zat vol snot en de druk op mijn oren was zo groot dat ik echt precies volledig doof was. Raar zenne.

Zaterdag op de middag heb ik een verkeerde beweging gedaan en ben ik op mijn toeter gegaan. Het vervelendste was dat mijn schouder alweer uit de kom is gegaan. Stilletjes aan weet ik al wat ik doen moet. We waren weg voor een dagtocht en ik moest wel verder skiën. Het vertrouwen was volledig foetsie. Ik heb me achter de latten van de monitor geposteerd en zo zijn we in 1 trok naar onze hotel geskied. Tegen 15u30 deed ik de laatste afdaling en ben recht naar het hotel gegaan.

Zondag was stralende blauwe hemel, koud maar perfect weer om op de latten te staan. Heb me dan maar een pijnstillerke meer genomen en heb genoten van mijn laatste uren op de latten voor deze winter. En alsof het nog niet genoeg is geweest werden we hier in ons Belgiëland verrast met een dik sneeuwtapijt op dinsdag.

Voor gezaag te aanhoren op de trein had ik geen zin. Fietsen durfde ik niet direct, als ik nu nog eens op die schouder zou vallen...dus ben ik maar te voet van en naar het werk gegaan. Ik moet toegeven dat het naar huis stappen in de zon leuker was dan de ochtend in de sneeuwbuien maar ik vond het zalig!

Verder loop ik nog flink te snotteren en hoop dat het nu eindelijk de laatste keer is geweest. Sedert ik mijn trainingsuren heb geminderd ben ik nog niet anders dan verkouden geweest. Veel sporten is dus ECHT beter voor je gezondheid!

Discipline

Hallo lieve lezertjes, hebben jullie me al gemist? Stilletjes hé hier op het blog.

Ik ben een zeer gedisciplineerd iemand als het gaat over trainingschema's volgen of op mijn werk. Niet dat ik een regelneuker ben, neen, daarvoor ben ik dan weer te impulsief of te chaotisch. Neen, het is omdat ik weet dat discipline en hard werken je doel realiseerbaar maakt. Aangezien ik ook graag er een mooi of bevredigend resultaat bij heb, is discipline volgens mij de oplossing.

Is het niet dat net dit de afgelopen weken op de proef gesteld wordt. Je kent mijn voornemen of beter belofte dat ik tot 10 maart mij koest ga houden? Nou vorige week heb ik nog minder gelopen dan de week er voor. En deze week heb ik nog geen meter gelopen. Dat hadden jullie niet gedacht hé?!

Voel ik er mij nu beter bij? Niet echt, ik ben stevig aan het aftellen om er terug in te vliegen maar ik troost mij met de gedachte dat het zijn nut wel zal gehad hebben. Eens op die pauzeknop drukken kan toch niet zo slecht zijn.

Gisteren vroeg een maat mij waarom ik eigenlijk zo veel loop? Buiten 'ik heb het nodig' kon ik er niet direct een zinnig antwoord op geven. Het zette me wel aan het denken, hou jullie vast, blond en denken...

Wel ik loop omdat het me rustig maakt, het geeft me het gevoel dat ik alles onder controle heb. Het houdt de spinnenwebben uit mijn hoofd, poetst mijn figuur op en maakt me fier dat ik bij kleine fysieke inspanningen (trap op lopen, achter de bus lopen, springoefening in de balletles,...) niet sta te hijgen en dampen als een overjaars paard die net een galop gedaan heeft.

Ik leer er ook ontzettend veel boeiende mensen en stukjes natuur door kennen. Maar de hoofdreden is vooral is de me-time, weg zijn uit de gejaagdheid van de dagdagelijkse beslommeringen. Het maakt me gewoon een gelukkiger mens met een klare kijk op het leven.

Zo, allemaal uit de luie zetel! Zoek een club of een groepje vrienden en bindt die loopschoenen aan. Doe een start to run of pik die draad weer op, vlieg de lente in en maak jezelf gelukkiger...ga eens rustig (letten op die hartslag hé) lopen. Goooo!