Donderdag was mijn afspraak met de sportdiëtiste. Kort samengevat komt het hem hier op neer:
Geruststelling want ik verkeer in blakende gezondheid.
Alarmbel is dat ik me onbewust en systematisch aan het uithongeren was. Omdat ik na het lopen geen honger meer heb, dronk ik enkel chocomelk of recuperatiedrank. Dit hield in dat ik van 's middags tot de volgende ochtend niet deftig gegeten had. Mijn lijf paste zich hier iets of wat naar aan. Tot ik zo aan de reservetank begon te knabbelen. Ik heb me letterlijk leeg gelopen. Mijn metabolisme is uitgevallen als alarmbel.
Doel is nu om dagelijks 5 à 6 maaltijden te nemen per dag. Mezelf verplichten om na het lopen toch te eten om te beginnen. Alsook is het uit den boze dat ik nog bananen, peperkoek, etc... eet tijdens een wedstrijd. Ook hier zullen alternatieven gegeven worden.
Ik ontvang deze week een schema en advies over welke voeding ik dan best in die extra maaltijden steek. Het was een aangenaam gesprek en ik ben hoopvol. Belangrijkste besluit voor mij is toch wel dat ik zo intensief mag blijven sporten. Tenslotte ben ik al enkele jaren blessure-vrij dus slecht is het niet hé.
Ik maakte vrijdag bij het ontwaken een deal met mezelf: vanaf vandaag begint de lente voor mij. Om het wat extra daadkracht te geven, belde ik 's morgens naar de kapster in de straat en liet ik mijn haar kort knippen. Alsook besloot ik dat het moest gedaan zijn met ziek zijn en zo weinig te sporten. Vanaf dit weekend pik ik de draad weer op.
En zo ging ik zaterdag 10km gaan lopen met Nathalie. Het was een zalig toerke.
Stak ik zaterdagavond de Nabaiji terug op de badmuts en zwom in een klein uurtje 2,3km.
En als afsluiter hebben Sofie en ik vandaag de nieuwe fietstenue van De Zwette Miekes ingereden. We zaten schoon en fier op onze MTB. We hebben een 48km gefietst langs de Schipstrekkersroute.
En mijn snot? Speelt niet meer de baas. Dus ik heb een nieuwe start genomen, zit boordevol nieuwe energie en voel me als herboren. Jiiiieeeehaaa!
Geruststelling want ik verkeer in blakende gezondheid.
Alarmbel is dat ik me onbewust en systematisch aan het uithongeren was. Omdat ik na het lopen geen honger meer heb, dronk ik enkel chocomelk of recuperatiedrank. Dit hield in dat ik van 's middags tot de volgende ochtend niet deftig gegeten had. Mijn lijf paste zich hier iets of wat naar aan. Tot ik zo aan de reservetank begon te knabbelen. Ik heb me letterlijk leeg gelopen. Mijn metabolisme is uitgevallen als alarmbel.
Doel is nu om dagelijks 5 à 6 maaltijden te nemen per dag. Mezelf verplichten om na het lopen toch te eten om te beginnen. Alsook is het uit den boze dat ik nog bananen, peperkoek, etc... eet tijdens een wedstrijd. Ook hier zullen alternatieven gegeven worden.
Ik ontvang deze week een schema en advies over welke voeding ik dan best in die extra maaltijden steek. Het was een aangenaam gesprek en ik ben hoopvol. Belangrijkste besluit voor mij is toch wel dat ik zo intensief mag blijven sporten. Tenslotte ben ik al enkele jaren blessure-vrij dus slecht is het niet hé.
Ik maakte vrijdag bij het ontwaken een deal met mezelf: vanaf vandaag begint de lente voor mij. Om het wat extra daadkracht te geven, belde ik 's morgens naar de kapster in de straat en liet ik mijn haar kort knippen. Alsook besloot ik dat het moest gedaan zijn met ziek zijn en zo weinig te sporten. Vanaf dit weekend pik ik de draad weer op.
En zo ging ik zaterdag 10km gaan lopen met Nathalie. Het was een zalig toerke.
Stak ik zaterdagavond de Nabaiji terug op de badmuts en zwom in een klein uurtje 2,3km.
En als afsluiter hebben Sofie en ik vandaag de nieuwe fietstenue van De Zwette Miekes ingereden. We zaten schoon en fier op onze MTB. We hebben een 48km gefietst langs de Schipstrekkersroute.
En mijn snot? Speelt niet meer de baas. Dus ik heb een nieuwe start genomen, zit boordevol nieuwe energie en voel me als herboren. Jiiiieeeehaaa!
Veel succes met de restart! Tot op één van de komende joggings.
BeantwoordenVerwijderen