De maand mei is voorbij gevlogen. Het was een turbulente maand. Een maand van sterk moeten zijn en er niet echt de volledige energie voor hebben. Maar er waren genoeg activiteiten om hier niet over wakker te moeten liggen. Activiteiten die toelieten om "Go with the flow" te kunnen zijn.
Lopen heb ik niet gedaan in de maand mei. Het is er gewoon niet van gekomen - dit is de gemakkelijkste uitleg. Ik heb er te weinig inspanning voor over gehad - dit is de enige correcte. De zeilkalender van de kids was deze maand iets minder druk, het was niet ieder weekend zeilen. De weekends dat ik niet met boten achter mijn auto reed, heb ik op de fiets doorgebracht in de Ardennen.
We logeerden in een prachtige comfortabele woning in Gouvy. Het is een jaarlijkse gezellige boel onder vrienden. We vreesden voor de zon maar ze liet ons niet in de steek. We hebben gefietst, gewandeld, gegeten, gedronken en veeeel genoten.
Eind mei deed Manu mee aan een kids triathlon in Bredene. Samen met zijn zeilmaat Toon moesten ze 250m zwemmen + 5km fietsen + 1,5km lopen. Ik heb verschillende keren een poging ondernomen om hem iets te laten oefenen hiervoor maar zijn skateboard heeft het altijd van mij gewonnen. Dus onvoorbereid vertrokken ze naar ginder, Noor als begeleider van Toon en ik van Manu.
Beiden zaten in de eerste reeks van hun leeftijdscategorie. Manu kwam als 3e uit het water en Toon als 7e (voorlaatste). Bij het fietsen bleek het parcours veranderd en de mevrouw die ons het plannetje bij de inschrijving had gegeven had dit niet gecommuniceerd. Enige verwarring bij het ingaan van de 2e ronde bij Manu. Maar gelukkig verloor hij niet al te veel tijd maar hij was er niet blij om.
Toon had bij het fietsen enkelen ingehaald en kwam in 4e positie in de eerste ronde door. Manu begon aan zijn loopgedeelte nog steeds in 3e post. Zo liep hij het ook uit. Toon kwam dichter bij Manu en finishte 4e.
Ik moet zeggen dat ik behoorlijk onder de indruk was van die 2 sjarels. Zonder trainen tegen die beren dubbel zo breed en 4 koppen groter dan hen, die in de triathlonclub zitten, zo'n resultaat neerzetten. Bovendien waren ze nog fris en niet op het einde van hun krachten. Er zijn er daar over de meet gekomen die amper 30" voor hen in het klassement zijn maar die zich toch moesten zetten of ze vielen naast hun schoenen.
Toen we op 6km van huis waren, vroegen ze om hun fietsen van het rek te nemen. Ze wilden nog een toerke doen in Lede. Zo'n 45' later waren ze thuis. Man man man, krakken zijn het die 2!
Padi was die week op logement en het was ongelooflijk mooi weer. Niets ontspannender dan 's avonds na het werk een lange wandeling te maken. 't Is toch een zotte bees zenne: ze huppelt en springt als een jonge hinde want ik denk echt dat ze soms denkt dat ze dat is.
Op een bepaald ogenblik vond ik haar niet meer. De sloeber had haar in het hoge gras weggestoken en speelde gewoon kiekeboe! Toen we langs een bende schapen liepen dachten deze waarschijnlijk dat ze één van hen was door haar vacht. Jammer dat ik het niet gefilmd heb want het was een heel verhaal dat ze haar te vertellen hadden.
Op zondag 7 juni nam Noor deel aan de laatste zeilwedstrijd van het voorjaar. Het was de beker van de club die er te winnen was. Ik had met
pasen een cursus motorboot gevolgd samen met Els en Fannie. Ieder van ons mocht die zondag het water op voor de rescue. Ik kroop bij Paul in de motorboot. Het is altijd fun met Paul op het water.
Ook deze keer hebben we niet moeten stil zitten. Tot 3 x hebben we een dappere surfsters binnen getrokken en een rescue mogen doen van een gekapseisde RS Terra. Onze jonge zeiler had al een paar keer geprobeerd zijn bootje recht te krijgen maar hij was net niet sterk genoeg. Daar het water toch nog behoorlijk fris was, besloten we hem kordaat aan boord te hijsen.
Grote verrassing was dat ik dan op het einde van de wedstrijd ook in de prijzen viel. Ik kreeg namelijk de beker voor de First Female Rescue. Je gelooft me wel als ik zeg dat ik toch wel trots was?!
De komende weken is het vooral de studenten hier stimuleren dat ze even goede cijfers halen als dat ze doen in hun zeilwedstrijden.
Oo en wanneer je klaar bent met het lezen van dit blogstukje, mag je me een handje helpen.
Je neemt je gsm, gaat naar nieuw sms-bericht en typt als geadresseerde 8831 in. In het tekstvak schrijf je BOOST 67. Vervolgens klik je op verzenden. Dit is geheel gratis maar je zorgt er wel voor dat het bedrijf waar ik werk kans maakt op een campagnebudget. Zij zijn jonge ondernemers en kunnen alle hulp gebruiken. We moeten dringend van de
32e plaats geraken! Dank je!!!!
Veerle en ik waren netjes op tijd. We rijden de parking op van den Brico, rechtover het stadion en wie rijdt er achter ons? Charlotte en Luk van Club365! Wat een toeval is dat zeg.
En als ik bij Club365 val dan is het koekenbak. De rest van de bende hebben we opgewacht boven. Heerlijk om die allemaal terug te zien. Geen haar veranderd, nog altijd even zot en een plezier om mee samen te lopen.
Ik stelde Veerle aan hen voor en al vlug bleek dat het een match was. We hebben samen 3 rondjes gelopen. Alé, eigenlijk 3,5 rondjes hoor; aan de bevoorrading zijn we terug op de grasmat gelopen want Charlotte en Luk kwamen eraan.
Allemaal tezamen, hand in hand zijn we over de finish gelopen. Daar heb ik de kerstman eens goed gepakt met deze foto tot gevolg. Dienen mens wist echt niet wat hem overkwam. We haalden wel de voorpagina van Het Laatste Nieuws hiermee.
Ge ziet, een beetje zot is tof. We hebben al een nieuwe rendez-vous op zaterdag 2 januari in Gent. Dan loop ik een duurloopje van 20 km mee. Een mooie manier om 2016 in te zetten!
Prettige feesten iedereen!
