BARCA - Week 13

Het lui zijn is nog steeds van de orde. Nog steeds vind ik niet voldoende motivatie om mijn kilometers te lopen. Ik ben zo vreselijk moe.

Dinsdag = 0 km gelopen
Woensdag = 5 km gelopen (zware versie van rolling hills op de loopband)
Donderdag = 8 km gelopen samen met Padi
Vrijdag = 0 km gelopen
Zaterdag = minimum 10 km te lopen

Dit is een trieste balans, dat is waar, maar mijn lichaam schreeuwt om rust. En ik geef er ook aan toe. Ik heb er zelfs een mooie theorie over. De afgelopen 2 jaar heb ik tot aan de rand van de uitputting gewerkt. Iedere dag was het opstaan, verstand op nul en de dag overleven. Telkens opnieuw mezelf pushen om door te bijten. Vooral in 2011 heb ik net onder de oppervlakte geleefd. Dat is nu voorbij en mijn batterijen beseffen dit. Dus ik ga ze lekker vullen met een hele hoop positieve energie.

Vandaag heb ik mijn kids en hun vriendjes getrakteerd op een dagje Brussel. De trein is inderdaad altijd een beetje reizen. Zo krijgen we, net na vertrek in Brussel-Midi, te horen dat de trein wordt omgeleid met een bijkomende reistijd van 30 minuten. Helemaal op het einde van de uitleg zeggen ze dan ook doodleuk dat de trein niet stopt in het voorziene station. Allé jongens, en nu? Na een extra zwerftocht van een vol uur en 10 minuten zijn we op onze bestemming aangekomen (iets waar we in normale omstandigheden 20 minuten zouden over doen!). Een groot applaus voor de NMBS en hun fantastische organisatie!

Toch was het een ferme leuke dag. De kinderen waren tevreden en hebben genoten van de tentoonstelling 'Prikkels'. Een aanrader voor ouders met kinderen. Chris had bij thuiskomst ook een fijne verrassing mee. Mijn nieuw speelgoed was geleverd: Vibram's Fivefingers Speed LS. Ik heb ze onmiddellijk ingestapt en ze zijn ongelooflijk zalig om te dragen. Woensdag had ik al mijn nieuwe trainingsschoenen aangeschaft: New Balance WR 1080.

New Balance WR1080 + VFF Speed

Dit moet lukken voor trailrunning

Morgen loop ik deze in. Daarna is het koffers vullen om samen met de familie Callebaut op skivakantie te vertrekken. Het is met hen altijd fun en genieten. Wij gaan graag op vakantie met hen. Maar eerst moet er nog gefeest worden. Voor het nieuwjaarsfeest mogen we de voetjes onder tafel schuiven bij Neefken en Sofie. We zijn met een 7-tal koppels en daar al de kinderen bij. Een heel gezellige boel. Dus vanaf morgen ben ik omringd door warme mensen. Ik ga hen allemaal eens ferm tegen mijnen gillet trekken want ze hebben me door een moeilijk 2011 geholpen.

Zo, we zullen wel klaar zijn voor het grote werk op maandag 9 januari: nieuwe schoenen, volledig opgeladen batterijen, mentaal gesterkt door de skireis en verse moed door de nieuwe job. Ben ik klaar met 2011? Oh ja, wees gerust. Ik tel immens af zodat ik 2012 kan verwelkomen. Dit wordt een fantastisch jaar, ik voel het.

Ik wens iedereen prettige feesten. Geniet van het eten, het gezelschap. Wees gelukkig en blij. Een nieuw jaar is gelijk aan nieuwe kansen, nieuwe dromen, nieuwe avonturen, nieuwe mensen leren kennen maar vooral afsluiten wat je niet meer wil. Dikke bees aan iedereen.

verlof

Het is eventjes wennen....2 weken verlof met kerst en nieuwjaar. Dit is me nog nooit te beurt mogen vallen. Nog een voordeeltje van veranderen van werk? Maar ik ondervind wel dat ik er mega lui door wordt. Ik heb zo'n zee van tijd dat ik eigenlijk niets uitvoer. Ik kan dat toch morgen doen? Nog nooit ben ik zo lui geweest. Niet goed bezig!

Ik zal het heft terug in handen moeten nemen, de loopschoenen aanbinden en de trainingen afwerken. De week is nog maar pas gestart en ik sta op -8 kilometer. Shame on me. Dus gaan we er vandaag eens lekker 12 lopen zie. Gedaan met lui vrouwmens spelen.

BARCA - Week 14

Zo, ik mag terug een week afvinken. Deze week heb ik 50,78 km bij elkaar gelopen. Dinsdag was er de intervaltraining en woensdag mijn favoriete piramide-loop. We hadden zondag met de club besloten dat we niet op zondag maar op zaterdag zouden lopen. Daarom was de derde training op donderdag. Dat kwam goed uit. Het zou mijn laatste loopje met mijn ILvA-collega zijn. Het was zalig en het deed me wel iets. Nog 1 dag werken en het ILvA-hoofdstuk zal voorgoed afgesloten zijn.

Vrijdag was mijn laatste werkdag. Ik zal enkele mensen (Evelyne, Els, Kristien, Marleen, Manfred, Katrien, Pieter, Luk,...) heel hard missen. Vooral Tina, maar zij is een vriendin voor het leven. Die zien we wel terug. Ingrid, mijn chef, zal ik ook missen. Maar ook haar zal ik wel nog tegenkomen voor een frisse pint te drinken samen. Het waren 10 mooie maar ook heel harde jaren. Mijn hart is er gebroken, mijn ziel is er gekrenkt maar ik ben er wel 1.000 x sterker door geworden. Ik kan het achter mij laten nu en op naar de nieuwe toekomst.

Vandaag moesten er immers 23 kilometers afgewerkt worden. Ik had een toerke uitgestippeld in de buurt van Aalst, Haaltert. Tijl, Lis en ik waren het wel wat beu om diezelfde rondjes te doen in het park. Streetview heeft zijn nut hierbij ferm bewezen. Hierdoor zijn we geen enkele keer verloren gelopen. De zon was present, de temperatuur zacht, het was precies lente. We liepen aan een mooi constant tempo. We hebben ze gelopen met de vingers in de neus ;-)



Op weg naar huis hoorde ik een prachtig kerstlied gezongen door Bart Peeters. Het ideale lied om deze week mee af te sluiten en jullie een vrolijk kerstfeest toe te wensen. Feest ze wel!

BARCA - Week 15

Lekker weertje hé zondag. We zijn met ons groepje marathonlopers vertrokken om 9u aan het park. Er moest 19K gelopen worden. Woensdag was het in het park al over of door de grote plassen lopen. Daarom besloten we om op straat te lopen. Verandering van decor is altijd goed.

We zijn vertrokken langs de Dender die gevaarlijk hoog stond. Net voor de brug van Teralfene zijn we een straatje ingelopen en kwamen uit aan de brug in Affligem. Die hebben we overgestoken om zo terug richting Erembodegem te gaan. Tot op dit punt hebben we in de hagel en sneeuwval gelopen.

Eens we bijna op grondgebied Erembodegem waren, hield het eventjes op met nattigheid uit de lucht vallen. Maar niet voor lang. Op ongeveer 13K waren we terug in het centrum van Erembodegem. We besloten om toch nog die laatste 6K ook op de baan te lopen. Tenslotte is er nu niets boeiend aan rondjes lopen in het park.

Samen met nieuwe regen en sneeuw liepen we langs de Mercedes zo terug richting park. Op de brug kreeg ik mijn kloppen. Het was nog 1,5K tot het eindpunt en het ging op karakter zijn. Ik was stijf van de kou, had bevroren bovenbenen en hoofdpijn door de koude wind op mijn natte haar. Dit zijn dus de gevolgen van het vlug te warm hebben. Had ik me een mutske opgezet, dan was dat te warm. Dus vanaf nu is het lopen met de buff op die ik aanschafte ter sponsoring van het B.A.R.T.-team.

Ik heb 18,6K gelopen en was ferm content dat ze achter de rug waren. Als een oud metjen ben ik mijn wagen in gekropen. Die namiddag had ik afgesproken met Sofie voor een MTB-toer in Denderleeuw. Dat zag ik echt niet meer zitten. Ik zou beter afbellen.

Thuisgekomen werd ik opgewarmd door de uitbundige ontvangst van Padi en een lekker warm bad. Mmmm, ik zal ik toch maar gaan zeker deze namiddag? Ik heb eten gemaakt en mijn buikje goed rond gegeten. Ondertussen waren mijn batterijen zodanig weer opgeladen dat ik niet afgebeld heb.

Om 14u15 zijn Sofie en ik, op het gemak aan onze toer in Denderleeuw begonnen. Amai, dat deed deugd aan de beentjes. Na 49 km moest ik besluiten dat alle stijfheid verdwenen was. We hebben onszelf verwend met heerlijke artisanale smoutebollen met veel poedersuiker. Het was alweer een fantastische zondag.

Deze week heb ik een 51 km gelopen en 49 km gefietst. Ik ben ik weeral eens content van mijn week. Gisterenavond ben ik wel samen met de kids gaan slapen om 20u30. Ik moest er deze morgen namelijk uit om 4u30....

Eerste sneeuw

Het is precies of het weer zich ingehouden heeft tot de levering van de loopband. Sedert dat deze in huis is, heeft het al geregend, gestormd en gesneeuwd. Gisteren dus terug een training gedaan binnenskamers. Ik was er niet echt kwaad om moet ik toegeven. Het weer was guur en koud.

Het was mijn tempotraining. Dat ging ook vrij goed. Ik heb deze kunnen doen op mijn vibram's. Nog een voordeeltje door de loopband. Mijn teentjes zouden er anders afgevroren geweest zijn. En de verwarming had ik nu tijdig uitgedraaid ;-)

Om 22u ben ik met de fiets de kids gaan halen van de scouts. Ik had plaatsvervangende schaamte voor het gedrag van sommige ouders. In dat smal toegangswegje naar het scoutslokaal wouden ze persé met de wagen tot de deur rijden zodat hun hartedief niet nat zou worden. Met alle frustraties, arrogant en gevaarlijk gedrag tot gevolg. Mensen, je kind zit in de scouts. Ze zijn niet van chocolat en zullen heus niet sterven van een sneeuwvlok of regendruppel!

Tunturi T50

Gisteren stond ik met een vroege shift op het werk. Om 4u30 opgestaan, vertrokken naar het werk om 5u, flink gewerkt en om 14u op weg naar huis. Ik ben een flinke wandeling gaan maken met Padi om toch iets of wat wakker te blijven. Man wat is dit zwaar en ik heb het dan nog maar voor 1 dag moeten doen! Respect voor al die vroege werkvogels.

Padi was door het dolle heen, net zoals ik, van ons gestolen wandelmoment. We waren aan het rollen en spelen toen de leute plots over was. Ze hoorde Manu binnen komen, sprong op en had met haar poot mijn oor mee. Gevolg was dat deze een snee gekregen heeft door haar nagel. Aanvankelijk dacht ik dat het niets was. Een kwartiertje later zat ik toch bij de dokter. Mijn kids vonden het er niet goed uitzien en het bloedde nogal.

Blijkt wat gescheurd te zijn aan de aanhechting met mijn schedel. Raar hoor, als je rent is het precies of je oor er helemaal afhangt. Het is ontsmet en verzorgt en het valt best allemaal mee. Doodmoe en met barstende hoofdpijn ben ik om 20u (astammeblieft zeg) onder de flanellen lakens gedoken. Ik heb aan één stuk geslapen tot 7u deze morgen. Ik was precies een beetje moe...

Doordat het vanavond regent en vrij hard waait, heb ik toch gekozen om niet buiten te lopen. Kwestie van geen infectie op te lopen. Gelukkig is vandaag, met 2 weken vertraging, de loopband geleverd. Dit allemaal dankzij mijn echtgenoot, de schat! Een Tunturi T50 staat er hier nu en ik heb er deze avond mijn eerste 10 km op gejogd. Er zijn nog wat praktische dingen die ik bij de volgende run niet mag vergeten zoals de verwarming minder zetten, voldoende frisse lucht laten binnen komen en me lichtere loopkledij aandoen. Maar als alternatief valt dat goed te pruimen zo'n loopband.

BARCA - Week 16

In voorbereiding van de wedstrijd van vandaag, was het dus een recuperatieweek. Dit is om de honger naar goed presteren aan te wakkeren. Het beest hitsig maken en klaar om los te laten.Het aantal kilometers is dan ook aanzienlijk minder.

Bij de grote jongens, de echte wedstijdatleten, is dit meestal de week waarin ze ziek vallen. Rond mij sneuvelden er veel de afgelopen week aan stevige verkoudheden, griepjes en longontstekingen. Ook binnen mijn gezin was het prijs. Het begon met Noor, dan Chris die het doorgaf aan Manu. Het was wachten tot het mijn beurt was. Gelukkig bleef ik gespaard van al deze narigheden.

Dinsdag waren het zoals gebruikelijk intervallekes lopen. Ze waren kort maar krachtig. Woensdag een rustige training. Vrijdag zou ik terug niet kunnen lopen. Ik moest namelijk in opleiding bij mijn nieuwe baas. Het zou pas tegen 18u30 zijn dat ik thuis ben. Dus werd de training van vrijdag opnieuw verschoven naar donderdag. Samen met Pieter ben ik onder de middagpauze een rustige 7K gaan lopen.

Zaterdag draaiden Fredjen en Vlamos plaatjes in café 't Vredeplein. Dit wou ik niet echt missen dus ben ik maar eens gaan kijken hoe ze het er vanaf brachten. De sfeer was goed en de Duvel ijskoud. Later dan gepland ben ik naar huis toe gegaan. Het was dan ook nogal vrij hectisch deze morgen toen mijn dochter me even een ferme up date gaf: ik werd om 8u45 verwacht aan het park en niet om 9u zoals ik dacht. De boterhammen dan maar vlug in de brooddoos gesmeten. De banaan tussen de tanden en met een drinkbus hop naar het park.

Ik was een dikke 4 minuten te laat (damn) en iedereen stond op mij te wachten (bloos bloos bloos). Echt veel zin in deze jogging had ik niet. Ook bij Lis en Gunther was het enthousiasme ver te zoeken. Lieven die straalde en ging er voor gaan. Tijl was nog wat plebs van zijn verkoudheid. Allemaal in de wagen van Tijl en weg waren we naar Auderghem.

Met veel grappen en grollen zijn we ons gaan warm lopen. Iedereen was enorm ontspannen en ging wel zien wat het gaf. Het weer was in ieder geval perfect: koud, droog en zonnig. Het startsein werd gegeven en we zijn allemaal rustig vertrokken. Ik ben een dieselken en heb voor het eerst de volledige discipline gehad om mijn tijd te nemen. De eerste 2K aan rustig tempo gelopen en dan netjes opgebouwd naar mijn laatste 4 snelle kilometers. Ik heb mijn 11K gelopen in een prachtige 56 minuten en 48 seconden.



Mijn clubmaatjes hebben ook een fantastische tijd neergezet. Blijkbaar was onze mood geheel omgeslaan toen we het prachtige Zoniënwoud binnen liepen. Het heeft ieder van ons een boost gegeven en we kregen vleugeltjes. Het geurde er heerlijk en het kleurenpalet was prachtig. Ik denk dat er velen vergeten zijn om er van te genieten, maar deze 5 mensen niet hoor! Wij deden het met volle teugen.

Ik heb nog wat fotokes gevonden van mijn halve marathon in Deinze samen met Tijl. Het drupt van mijn gezicht dat ik heel blij was...

La Bouillonnante

Om 0:00 was het startschot voor de inschrijvingen van La Bouillonnante. Om 23u50 klaar aan de computer met Chronorace op het scherm.

0:10 nog steeds geen verbinding....0:33 nog niets...0:53 moe maar besluit nog eventjes vol te houden....1:10 't zal voor straks zijn...Ik val in de zetel in slaap...2u33 schiet ik wakker, ik strompel naar mijn computer...ik heb kou...ik start de site van chronorace op...2:40 online op de site van chronorace....YES....

BEECKMAN Wisken ,
Merci pour votre inscription a la course "24km"!
Ceci est le mail de confirmation.

Ik ben de 9e die zich geregistreerd heeft...ik ben blij maar te moe om het te beseffen...slaapwel...

BARCA - Week 17

Een hele week heb ik gelopen in shirt met korte mouwen. Iets te warm me dunkt voor de tijd van het jaar maar nog steeds zonder regen. Wat een verwennerij voor ons loperkens. Dank u Moeder Natuur!

Dinsdag en woensdag heb ik de fout begaan om met mijn reservepaar van Nike te lopen. Ik heb dinsdag Lis moeten lossen tijdens de intervals. Woensdag ging de duurloop ook niet zoals gebruikelijk maar ik wist de oorzaak. Te weinig nachtrust en die slechte schoenen. Resultaat is dat mijn achillespees donderdag duidelijk liet verstaan dat dit wel de laatste keer moet geweest zijn.

Vrijdag werd mijn dochter tot 'jonge ridder van de weg' geslagen. Dit is een initiatief van de politie waarbij ze kinderen belonen die de verkeersregels goed respecteren, duidelijk zichtbaar zijn op de weg en zich hoffelijk gedragen in het verkeer. Ze was zo fier. De training werd dus uitgesteld naar zaterdag.

Het ging dit weekend stormen volgens de weerman maar biebie heeft zaterdag na 2K de T-shirt uitgespeeld en verder gelopen in tanktop. Het was 13°C, windstil en droog. Het was een sprookjesachtige training. De schemering die inviel en overal aan de huizen de kerstverlichting die brandde. Had ik de kerstman tegengekomen, ik zou niet eens verschoten hebben. Sedert donderdag had ik mijn Vibram's zo veel mogelijk aan gedaan om de pezen terug wat te laten rusten. En het heeft gewerkt want ik had precies vleugeltjes.

Deze morgen stond ik te blinken om 8u30 voor de training van 9u. De coach had echter het uur van de bosloop ingevuld en zo was ik zeker op tijd deze zondag. Samen met Tijl een 15K gelopen en daarmee terug een week afgevinkt van de kalender.

Ik had al eerder iets geschreven over mijn dromen die ik wil verwezenlijken. Wel een klein stemmetje schreeuwde me toe dat ik punt 1 maar eens moest doen in 2012. Ik heb mijn aanvraag als charityrunner ingediend voor de marathon van New York.

De organisatie De Caspers is mijn goed doel. Deze mensen zorgen er voor dat mindervalide kinderen op regelmatige basis kunnen sporten. Wat ze voor deze kinderen proberen te doen is zo hartverwarmend. En zoals bij iedere organisatie die bestaat uit hoofdzakelijk vrijwilligers, is iedere financiële steun meer dan welkom.


Duimen maar dat de organisatie van New York hen wil herkennen als goed doel zodat we er kunnen voor gaan.