BARCA - Week 16

In voorbereiding van de wedstrijd van vandaag, was het dus een recuperatieweek. Dit is om de honger naar goed presteren aan te wakkeren. Het beest hitsig maken en klaar om los te laten.Het aantal kilometers is dan ook aanzienlijk minder.

Bij de grote jongens, de echte wedstijdatleten, is dit meestal de week waarin ze ziek vallen. Rond mij sneuvelden er veel de afgelopen week aan stevige verkoudheden, griepjes en longontstekingen. Ook binnen mijn gezin was het prijs. Het begon met Noor, dan Chris die het doorgaf aan Manu. Het was wachten tot het mijn beurt was. Gelukkig bleef ik gespaard van al deze narigheden.

Dinsdag waren het zoals gebruikelijk intervallekes lopen. Ze waren kort maar krachtig. Woensdag een rustige training. Vrijdag zou ik terug niet kunnen lopen. Ik moest namelijk in opleiding bij mijn nieuwe baas. Het zou pas tegen 18u30 zijn dat ik thuis ben. Dus werd de training van vrijdag opnieuw verschoven naar donderdag. Samen met Pieter ben ik onder de middagpauze een rustige 7K gaan lopen.

Zaterdag draaiden Fredjen en Vlamos plaatjes in café 't Vredeplein. Dit wou ik niet echt missen dus ben ik maar eens gaan kijken hoe ze het er vanaf brachten. De sfeer was goed en de Duvel ijskoud. Later dan gepland ben ik naar huis toe gegaan. Het was dan ook nogal vrij hectisch deze morgen toen mijn dochter me even een ferme up date gaf: ik werd om 8u45 verwacht aan het park en niet om 9u zoals ik dacht. De boterhammen dan maar vlug in de brooddoos gesmeten. De banaan tussen de tanden en met een drinkbus hop naar het park.

Ik was een dikke 4 minuten te laat (damn) en iedereen stond op mij te wachten (bloos bloos bloos). Echt veel zin in deze jogging had ik niet. Ook bij Lis en Gunther was het enthousiasme ver te zoeken. Lieven die straalde en ging er voor gaan. Tijl was nog wat plebs van zijn verkoudheid. Allemaal in de wagen van Tijl en weg waren we naar Auderghem.

Met veel grappen en grollen zijn we ons gaan warm lopen. Iedereen was enorm ontspannen en ging wel zien wat het gaf. Het weer was in ieder geval perfect: koud, droog en zonnig. Het startsein werd gegeven en we zijn allemaal rustig vertrokken. Ik ben een dieselken en heb voor het eerst de volledige discipline gehad om mijn tijd te nemen. De eerste 2K aan rustig tempo gelopen en dan netjes opgebouwd naar mijn laatste 4 snelle kilometers. Ik heb mijn 11K gelopen in een prachtige 56 minuten en 48 seconden.



Mijn clubmaatjes hebben ook een fantastische tijd neergezet. Blijkbaar was onze mood geheel omgeslaan toen we het prachtige Zoniënwoud binnen liepen. Het heeft ieder van ons een boost gegeven en we kregen vleugeltjes. Het geurde er heerlijk en het kleurenpalet was prachtig. Ik denk dat er velen vergeten zijn om er van te genieten, maar deze 5 mensen niet hoor! Wij deden het met volle teugen.

Ik heb nog wat fotokes gevonden van mijn halve marathon in Deinze samen met Tijl. Het drupt van mijn gezicht dat ik heel blij was...