Nopes, niks, njet, nada

Zijn er nog meer woorden dat ik kan gebruiken om te zeggen dat ik de afgelopen week dan ook niets deftigs gedaan heb?!

Dinsdag heb ik wat geplonsd in een zwembad, woensdag heb ik wat gelopen (de enige deftige training deze week!) en ietsiebietsie gefietst.Hoeveel ik heb gezwommen? 'k en zou het niet weten. Het lopen was de volle 8km en het fietsen 60km.

Deze week en weekend stond volledig in het teken van mijn dochter. Zij had met het Ballet Lede een heel weekend opvoering in CC Nova te Wetteren. Het was, geheel objectief gezien, prachtig. De ongeveer 100 kindjes hebben een echte show gebracht. Maar op mijn dochter was ik apetrots!

Laat ik het als een recuperatieweekje zien en een quality time weekend maar o mijn God, wat ben ik toch wel heel lichtjes prikkelbaar omdat ik mijn portie frisse lucht niet gehad heb.

Men bistjen

Hij is weg. Een hoofdstuk is afgesloten. Ik heb er afscheid van genomen en ik heb hem losgelaten. Ik zie hem nooit meer weer. Hij is voor eens en voor altijd uit mijn leven.De tijd die we hadden was mooi, ik heb er enorm van genoten maar het is voorbij. Ik ga hem missen maar de vreugde, voldoening en geluk met mijn nieuwe speelgoed is zo veel groter dan de pijn van het afscheid. Vaarwel men bistjen, het ga je goed in je nieuwe leven.

Maar het leven gaat verder. Deze week is alweer een leuke geworden. Maandag hing de wedstrijd en het mountainbiken van het afgelopen weekend toch wat in de beentjes. Ik zou zo veel als mogelijk baantjes trekken en streefdoel is 50 x 50m. Aan een constant, niet vermoeiend tempo heb ik er 52 gedaan. Het had me goed ontspannen en ik voelde me een ander mens toen ik uit het water kwam.

Dinsdag deed ik een rustige 10km met de clubleden van SVS. Mentaal is het altijd flink opladen hier.

Woensdag was er de workshop van Club365 met Marathonman in Gent. Het was heel leerzaam. Ik kreeg allerlei praktische tips & tricks voor de Mr T Ladies Triathlon. Ik werd er attent op gemaakt dat ik best contact opneem met de organisator van de Mr T. betreffende mijn Vibram's.

Ik ben namelijk zinnes om alles in éénzelfde outfit te doen: mijn vibram's + loopshort + loopshirt dry fit van Nike. Dit voor zowel het zwemmen, fietsen als het lopen. Ik heb dan een mailtje gestuurd naar de organisatie en ik heb de toelating gekregen mijn vibram's te gebruiken voor alle 3 de sporten. Jiepiee!



Zaterdag heb ik het 2e deel van de zwemtraining afgewerkt. Ik heb 54 x 50m gezwommen. In de namiddag had ik beloofd aan Manu dat we zijn koersfiets, die hij van zijn grootvader gekregen heeft, in Haaltert gingen halen. Hoe moest ik dat combineren? Maar we hebben het opgelost.

Noor reed op haar eigen fiets, Manu op mijnen mountainbike en ik liep naar Haaltert. Zo had ik mijn uurtje gelopen en kon ik op de terugweg al een deel van mijn 2u fietsen afwerken. Op deze terugweg reed er een super fiere en over gelukkige Manu op zijn 42 jaar oude originele Freddy Maertens. Ik heb de kids thuis afgezet en nog een toerke bijgereden tot ik zo'n 29km had. Zo, trainingsdag 1 was afgewerkt.



Zondag ben ik samen met Sofie vertrokken voor 3u mountainbiken. We zijn begonnen met de lus van Lede, hebben deze van Sint-Lievens-Houtem er tussen genomen en hebben de toer afgewerkt met een laatste deel van Lede. Het beloofde schitterende weer was uitgebleven maar we hebben er heel hard van genoten.



In de namiddag heb ik het laatste deel afgewerkt onder begeleiding van Noor op de fiets. Er stond 1u 40min lopen op het programma en ik had graag zeker 16km gedaan in die tijdspanne. Noortje deed het schitterend op de fiets met de bevoorrading. Ik ben niet gewend dat er een spraakwaterval naast me is maar dit was een mooi moeder-dochter moment. Ik besloot op het einde: ze is groot geworden.



Manu die heeft zondag samen met zijn vriend Sep op de 'nieuwe' koersfiets 72km gereden. Onder begeleiding van de papa's zijn ze van Lede naar Geraardsbergen gereden. Daar de Berendries op om terug te keren naar Lede. Voor gastjes van 12 en 11 jaar vind ik dat al ferm straf zenne!

De week is afgesloten met 5,3km zwemmen, 80km mountainbiken en 37km lopen.

Lopen leert sparen.

Lopen is een relatief goedkope sport. Je schaft een paar schoenen en wat kledij aan en je bent vertrokken. Naarmate je vorderingen maakt wil je ook andere oorden aflopen. Marathons zijn niet goedkoop, vooral als je naar het buitenland trekt.

Ik ben al naar Berlijn geweest en naar Barcelona. Het internet afzoeken levert mooie deals op en de prijzen blijven zo binnen de perken. Dat zijn bedragen die gemakkelijk en vlug bij elkaar te sparen zijn. Dergelijke beslissingen neem je tenslotte enkele maanden voor D-day.

New York is een ander paar mouwen. Eind vorig jaar besloot ik dat ik deze echt wil doen. Het is ook wel DE marathon. Wat rekenwerk geeft dat dit niet goedkoop zal zijn om ons tweetjes naar ginder te krijgen. Ik ben bovendien van mening dat dergelijke 'uitspattingen' niet van ons spaargeld moeten betaald worden. En zo ben ik sedert december 2011 aan het sparen geslagen.

Na 6 maanden ben ik wel trots op mijn vorderingen. Deze week heeft mijn ventje mijn Honda CB 600 te koop gezet. Ik heb er lang over gedaan om dat over mijn hart te krijgen. Maar het is bijna 2 jaar geleden dat ik er op gereden heb. Dus ja, hij gaat weg. Dat zal mijn potje ook mooi aandikken. Dat komt dus in orde met New York.

Zo zie je maar dat je van lopen een goede spaarder wordt.

Bear Trail Voeren

Sedert het blogstukje van Ultraloopster Martine Hofstede over de Bear Trail Voeren spookt deze in mijn hoofd. Ik heb het al een tijdje gehad met de wedstrijden op de baan of in een drukke stad. Een afwisseling is altijd welkom. Op La Bouillonnante besefte ik wat echt lopen is. Je verliezen in de natuur en haar rijkdom, met alle respect er voor, is zalig.

Op 4 augustus is er de Trail ça Flemalle met de 30km maar die barrière van een marathonafstand overschrijden lonkt al meer dan een jaar. Awel, ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en me definitief ingeschreven voor de Bear Trail Voeren voor de afstand van 57km.

Running route 1529500 - powered by Runmap 

Het is zoals Bart zegt: Je moet je lichaam af en toe eens wat stress geven. Dit zal wel in die categorie vallen denk ik.

Regiotour en loopke doen

Het is een hele leuke, sportieve week geweest maar ook een zware. Zo volg ik momenteel een schema voor die dames triathlon Mr. T in augustus. Buiten het sporten werden de avonden vooral gevuld met Padi, huizenjacht voor MTB weekend 2013 en het doen van was en plas.

Maandag stond er een flinke zwemtraining op. Als ik alle meters bij elkaar telde, diende ik zo'n 4.400m te doen. De kinderen gingen naar hun zwemles en ik ben mijn baantjes beginnen trekken. Het is me gelukt om alle 88 baantjes van 50m te doen binnen de tijdspanne van de kids hun zwemles. Ik had gloeiende kaakjes van de inspanning maar verder was alles dik in orde.

Dinsdag was het de wekelijkse training met de club SVS, voor mij eentje van een kleine 10km. Er werd vooral bijgekletst en dus was het een zeer ontspannen loopje.

Woensdag ben ik samen met mijn zoon en Padi een 5km gaan joggen. Donderdag was mijn gezelschap Nathalie. Zij heeft de loopdraad terug opgepikt en ik hou een oogje in het zeil of ze het volhoudt. Ze doet het naar mijn mening ronduit schitterend. Deze week zal ze de 5km in 1 keer lopen. Dat wordt spannend. Ik kijk al uit naar onze wekelijkse afspraak.

Vrijdagavond was het sla kuisen en tomaten snijden voor 35 mensen. Het is een traditie dat er na de regiotour in Erpe-Mere bij iemand thuis een BBQ gehouden wordt met diegenen die mee waren op MTB-weekend. Afgepeigerd ben ik die avond in mijn bed gekropen. De oogskes heb ik flink dichtgeknepen zodat ik zaterdag (vroeg) fris aan de start zou staan van de Regiotour.

Om 8u zijn we vertrokken met de Leedse delegatie van een 10 bikers. In Erpe-Mere hebben we ons gevoegd bij de delegatie van Aalst en zo waren we vlug met een 20-tal bikers. Liesje, Kaat, Sofie en ik waren de enige vrouwen en gingen de basislus van 80km doen. De wind was alom aanwezig en blies stevig in ons gezicht maar de pret was groter. Het kon ons dus niet schelen. Zonder al te grote accidenten hebben we de tocht vlotjes (94km!) uitgereden. Met deze MTBiekes op stap gaan is toch altijd leute.

Thuisgekomen vroeg Padi alle aandacht. Dat beest had een hele dag op haar wandeling gewacht dus ik met haar weg. De zon was nog lekker warm en de natuur geurde zo heerlijk dat ik alle tijd uit het oog verloren ben. Padi en ik zijn zo'n 2,5u op stap geweest. Er was afgesproken om 19u op de BBQ maar bebie was nog niet thuis. Een gsm had ik niet mee en zo was Chris lichtelijk in paniek. Cliff heeft hem kunnen geruststellen want deze had me gespot. Toen ik thuis kwam bleek het al 20u te zijn en zo was ik dik te laat op de aprèsfeesten.

Gisteren was het dan tenslotte een jogging in Haaltert. Het parcours ging voorbij mijn ouders hun woning, ik kon er dus toch niet onderuit om mee te lopen. Oorspronkelijk zou ik voor de 6km gaan. Maar de beentjes waren niets moe. Manu en ik zijn van Lede naar Haaltert gefietst en ik heb me in een impuls ingeschreven voor de langste afstand, 12,5km. Het was warm, het is een moeilijk parcours dus ik zou niet hoger gaan dan mijn marathontempo.

De eerste 2 toeren heb ik heel rustig gelopen, wat verkennend. Daarna voelde het nog steeds ok en ben ik beginnen versnellen. Ik heb de 12,5km comfortabel uitgelopen in 1u 2min. Ik eindigde 6e vrouw en dus mijn dag kon niet meer stuk. In de regen zijn we dan terug naar huis gefietst. Moe en voldaan heb ik de riem van de week afgelegd en ben als een blok in slaap gevallen.

Vandaag start er een nieuwe, gelijkaardige week...te beginnen met 4.400m zwemmen.

MTB Stoumont

Het afgelopen Pinksterweekend was het jaarlijkse MTB-weekend met MTB Lede. We waren met een grote groep en logeerden in een prachtige, gezellige woning, La Vallee Lodge in Stoumont. De streek was schitterend.

De kinderen hebben zich goed geamuseerd in de Amblève die vlak aan de woning stroomde of in het binnenzwembad. De volwassenen met mountainbiken in de weelderige bossen of het luieren in de gezellige tuin. Het was immers een zonovergoten weekend. De sfeer was top, het gezelschap in hun nopjes dus blik ik terug op een geslaagd Pinksterweekend.

Die zaterdag zijn Sofie en ik met de grootste boys vertrokken op de MTB. Waar wij allemaal gezeten hebben! Op een bepaald ogenblik hebben we de fietsen steil naar boven moeten duwen om uit te komen op een prachtig weide. Het is hier dat we een nieuwe sport hebben ontdekt: Trail BikeRunning.

Hier bleek men op deze weide aan Agrogolf te doen. We konden ons dat niet zo onmiddellijk voorstellen. Legt men het golfballetje op de vele koeievlaaien voor stabiliteit? Mmm....beter niet te dicht staan dan.

Zondag ben ik met de mannen mee geweest op tocht. Pff...ik had er wel geen goed oog in. Was het oorspronkelijk niet zinnes maar heb op de allerlaatste moment mijn fietskleren aangedaan en stond aan de start. Eerst was het 5km langs de baan voor het begin van de MTB-route. Daar was het een baantje tussen 2 velden induiken. Langs beide zijden van dit weggetje stond prikkeldraad.

Ik vond het nodig om deze van heel nabij te bestuderen. Bij het afdalen is na 10m mijn ketting van het blad gegaan waardoor ik naar voor vloog. Daarbovenop had ik de paniekerige reactie om beide remmen keihard dicht te knijpen. Gevolg: fiets vloog langs achter, over mij met ik nog in de klikpedalen vast. Moet een grappig zicht geweest zijn voor de automobilisten boven op de baan. Een fiets, hangend in de prikkeldraad met daaronder een meisje languit op de buik. Ze zullen gedacht hebben: Blond zeker?!

Ik ben er goed vanaf gekomen, op mijn benen mega blauwe plekken die nog steeds dik staan en pijn doen, den daver op mijn lijf en een dikke scheur in mijn zadel. Ik stond in twijfel om de tocht verder te zetten. Als ik bij dit simpel afdalingske al op mijn toeter ga...maar heb besloten toch mezelf er door te slaan.

Ik heb de tocht samen met de mannen uitgereden: 52km en 1.264 hoogtemeters en een pak technische bagage rijker. De schatjes waren zo lief om me allerlei tips & tricks te leren. Bedankt zenne! Vooral Jules, Sofie's zoon heeft zeer goed gereden. Deze had namelijk niet echt een lichte MTB en had veel minder versnellingen dan wij. Knap gedaan van hem.

 Maandag hebben we gezamelijk de wandeling van de Ninglinspo gedaan. Een echte aanrader. Fien en Mil maakten er een echt natuurlijk pretpark van. Ze gleden op hun poep de rotsen af in de rivier. De jongere kinderen hebben de wandeling volledig door de rivier gedaan. 't Zijn toch krakken onze kids. Wel leuk om te zien dat ze even hard van de natuur kunnen genieten als ons.

Ik was wel helemaal uitgeput van het weekend. Die eerste warmte had me wat lam gelegd denk ik. Maar ik heb me fantastisch geamuseerd. Een weekend met allemaal lieve vrienden kan niet anders dan een positief effect hebben.

Deze week heb ik de draad van het lopen terug opgepikt. Ik heb er bijna 40K gedaan. Dat is al een heel pak meer dan mijn luie 7 à 8 van de afgelopen weken. Zaterdag heb ik me nog eens gewaagd aan een lange duurloop. Ik wou 1u 40min lopen in de juiste hartslagzone. Hierna zou ik weten of er heel wat werk aan de winkel is voor de volgende trail. Maar het resultaat was bevredigend: 16,3Km.

Allé, als ik stilletjes aan het terug wat 'ernstiger' aanpak komt dat in orde voor de Trail ça Flemalle.