MTB Stoumont

Het afgelopen Pinksterweekend was het jaarlijkse MTB-weekend met MTB Lede. We waren met een grote groep en logeerden in een prachtige, gezellige woning, La Vallee Lodge in Stoumont. De streek was schitterend.

De kinderen hebben zich goed geamuseerd in de Amblève die vlak aan de woning stroomde of in het binnenzwembad. De volwassenen met mountainbiken in de weelderige bossen of het luieren in de gezellige tuin. Het was immers een zonovergoten weekend. De sfeer was top, het gezelschap in hun nopjes dus blik ik terug op een geslaagd Pinksterweekend.

Die zaterdag zijn Sofie en ik met de grootste boys vertrokken op de MTB. Waar wij allemaal gezeten hebben! Op een bepaald ogenblik hebben we de fietsen steil naar boven moeten duwen om uit te komen op een prachtig weide. Het is hier dat we een nieuwe sport hebben ontdekt: Trail BikeRunning.

Hier bleek men op deze weide aan Agrogolf te doen. We konden ons dat niet zo onmiddellijk voorstellen. Legt men het golfballetje op de vele koeievlaaien voor stabiliteit? Mmm....beter niet te dicht staan dan.

Zondag ben ik met de mannen mee geweest op tocht. Pff...ik had er wel geen goed oog in. Was het oorspronkelijk niet zinnes maar heb op de allerlaatste moment mijn fietskleren aangedaan en stond aan de start. Eerst was het 5km langs de baan voor het begin van de MTB-route. Daar was het een baantje tussen 2 velden induiken. Langs beide zijden van dit weggetje stond prikkeldraad.

Ik vond het nodig om deze van heel nabij te bestuderen. Bij het afdalen is na 10m mijn ketting van het blad gegaan waardoor ik naar voor vloog. Daarbovenop had ik de paniekerige reactie om beide remmen keihard dicht te knijpen. Gevolg: fiets vloog langs achter, over mij met ik nog in de klikpedalen vast. Moet een grappig zicht geweest zijn voor de automobilisten boven op de baan. Een fiets, hangend in de prikkeldraad met daaronder een meisje languit op de buik. Ze zullen gedacht hebben: Blond zeker?!

Ik ben er goed vanaf gekomen, op mijn benen mega blauwe plekken die nog steeds dik staan en pijn doen, den daver op mijn lijf en een dikke scheur in mijn zadel. Ik stond in twijfel om de tocht verder te zetten. Als ik bij dit simpel afdalingske al op mijn toeter ga...maar heb besloten toch mezelf er door te slaan.

Ik heb de tocht samen met de mannen uitgereden: 52km en 1.264 hoogtemeters en een pak technische bagage rijker. De schatjes waren zo lief om me allerlei tips & tricks te leren. Bedankt zenne! Vooral Jules, Sofie's zoon heeft zeer goed gereden. Deze had namelijk niet echt een lichte MTB en had veel minder versnellingen dan wij. Knap gedaan van hem.

 Maandag hebben we gezamelijk de wandeling van de Ninglinspo gedaan. Een echte aanrader. Fien en Mil maakten er een echt natuurlijk pretpark van. Ze gleden op hun poep de rotsen af in de rivier. De jongere kinderen hebben de wandeling volledig door de rivier gedaan. 't Zijn toch krakken onze kids. Wel leuk om te zien dat ze even hard van de natuur kunnen genieten als ons.

Ik was wel helemaal uitgeput van het weekend. Die eerste warmte had me wat lam gelegd denk ik. Maar ik heb me fantastisch geamuseerd. Een weekend met allemaal lieve vrienden kan niet anders dan een positief effect hebben.

Deze week heb ik de draad van het lopen terug opgepikt. Ik heb er bijna 40K gedaan. Dat is al een heel pak meer dan mijn luie 7 à 8 van de afgelopen weken. Zaterdag heb ik me nog eens gewaagd aan een lange duurloop. Ik wou 1u 40min lopen in de juiste hartslagzone. Hierna zou ik weten of er heel wat werk aan de winkel is voor de volgende trail. Maar het resultaat was bevredigend: 16,3Km.

Allé, als ik stilletjes aan het terug wat 'ernstiger' aanpak komt dat in orde voor de Trail ça Flemalle.