Inderdaad, we zijn terug gestart met het werken naar een doel. Zoals al eens eerder geschreven is het eentje waar ik mijn grenzen wat wil verleggen. Na ons weekendje Maasmechelen zal het fietsen nu terug op zijn normale niveau komen en kan er terug meer gelopen worden. Mijn doel was de 40km halen op het einde van voorbereidingsweek 15.
Met Padi heb ik woensdag 7 km gedaan. Omdat het terug op de nieuwe paden in den Osbroeck was, heeft ze het merendeel los naast mij kunnen lopen. Op een bepaald moment vond ze dat ze wel al heel lang flink en braaf geweest was en kreeg ze het zot in haar. Ze vloog van de ene kant naar de andere, gracht in, gracht uit, met haar voorpoten pletsend in de modder. Super grappig en het lukte me dan ook niet om streng te zijn. God ja, ze genoot zo erg. Ik heb haar maar laten razen want luisteren doet ze dan toch niet. Ze steelt letterlijk het moment en eigenlijk was ik wel fier op haar dat ze zich zo amuseerde.
Madamme was dan natuurlijk bekaf en meer dan 7km wou ik haar niet aan doen. Bij het uitstretchen was ik haar plots kwijt. Ik zag ze niet maar dat is niet haar gewoonte om op dit moment plots te verdwijnen. Tot ik een meter verder keek dan mijn neus lang. Padi zat gewoon netjes op haar poep te wachten aan de deur voor naar de douches te gaan. Ze keek naar mij met een blik van 'Awel? Ge dacht toch echt niet dat ik vuil naar huis ga?!'. Toen ik de deur open deed, ging ze zelf in de douche staan, over de tuinslang en ik mocht mijn taak uitvoeren. Nadien trakteerde ze me ook op een douche...de schat. Wat zie ik dat beest toch graag!
Donderdag heeft Neefken me gezelschap gehouden. Neefken is volop in zijn opbouw bezig. Hij loopt nog niet zo lang maar doet het al behoorlijk goed. In september zou hij graag de Energizer Night run van 9km lopen. De afstand is al geen probleem meer, nu is het kwestie van die snelheid op een verantwoorde manier naar boven te krijgen. Hij is gedreven en dat is al den helft van den effort. We hebben er 10K gedaan en het ging erg vlot.
Vrijdag was ik tijdens mijn 10K in het gezelschap van Nathalie. Ook zij verdiend al een dikke pluim zenne. Het is ook een doorbijterke want die ambetante blaren op haar voeten toch steeds hé. Daar moet dus toch een oplossing voor zijn? Ik heb al heel het internet afgezocht maar niet echt het soelaas gevonden.
Op het einde van de training heeft ze blaren, steeds op dezelfde plek. Ze heeft goeie schoenen, goeie sportkousen, dus daaraan ligt het niet. Ze vetert de schoenen ook perfect dicht, niet te vast en niet te los. Ook niet de oorzaak dus. Dus oproep aan alle ervaren lopers: wat is de oplossing voor haar om toch eens een week zonder die blaren te kunnen lopen?
Zaterdag stonden mijn kuitspieren goed strak dus tijd om ze los te rijden. Deze keer is het de Faluintjesroute geworden samen met Sofie en Jules. Gelukkig had hij een garmin mee met de route op want op 2 bordjes na, was er geen enkele aanduiding meer aanwezig. Stad Aalst zal hier wel eens werk van mogen maken. We hebben ook geluk gehad, van start tot 1,5 kilometer voor het einde hebben we in de zon gereden. Het laatste stuk was in de beginnende regen. Het heeft de verdere avond en nacht gegoten.
Zondag eveneens geluk gehad. De volle 13 kilometer heb ik in de zon gelopen. Moet wel zeggen dat de ene kilometer al vlotter ging dan de andere. Maar de week is afgesloten met de voorziene 40K en dan nog allemaal in leuk en fijn gezelschap. Ik hoef niet te vertellen hé dat ik toch een bofkont ben met zulke schatten van vrienden?!
Met Padi heb ik woensdag 7 km gedaan. Omdat het terug op de nieuwe paden in den Osbroeck was, heeft ze het merendeel los naast mij kunnen lopen. Op een bepaald moment vond ze dat ze wel al heel lang flink en braaf geweest was en kreeg ze het zot in haar. Ze vloog van de ene kant naar de andere, gracht in, gracht uit, met haar voorpoten pletsend in de modder. Super grappig en het lukte me dan ook niet om streng te zijn. God ja, ze genoot zo erg. Ik heb haar maar laten razen want luisteren doet ze dan toch niet. Ze steelt letterlijk het moment en eigenlijk was ik wel fier op haar dat ze zich zo amuseerde.
Madamme was dan natuurlijk bekaf en meer dan 7km wou ik haar niet aan doen. Bij het uitstretchen was ik haar plots kwijt. Ik zag ze niet maar dat is niet haar gewoonte om op dit moment plots te verdwijnen. Tot ik een meter verder keek dan mijn neus lang. Padi zat gewoon netjes op haar poep te wachten aan de deur voor naar de douches te gaan. Ze keek naar mij met een blik van 'Awel? Ge dacht toch echt niet dat ik vuil naar huis ga?!'. Toen ik de deur open deed, ging ze zelf in de douche staan, over de tuinslang en ik mocht mijn taak uitvoeren. Nadien trakteerde ze me ook op een douche...de schat. Wat zie ik dat beest toch graag!
Donderdag heeft Neefken me gezelschap gehouden. Neefken is volop in zijn opbouw bezig. Hij loopt nog niet zo lang maar doet het al behoorlijk goed. In september zou hij graag de Energizer Night run van 9km lopen. De afstand is al geen probleem meer, nu is het kwestie van die snelheid op een verantwoorde manier naar boven te krijgen. Hij is gedreven en dat is al den helft van den effort. We hebben er 10K gedaan en het ging erg vlot.
Vrijdag was ik tijdens mijn 10K in het gezelschap van Nathalie. Ook zij verdiend al een dikke pluim zenne. Het is ook een doorbijterke want die ambetante blaren op haar voeten toch steeds hé. Daar moet dus toch een oplossing voor zijn? Ik heb al heel het internet afgezocht maar niet echt het soelaas gevonden.
Op het einde van de training heeft ze blaren, steeds op dezelfde plek. Ze heeft goeie schoenen, goeie sportkousen, dus daaraan ligt het niet. Ze vetert de schoenen ook perfect dicht, niet te vast en niet te los. Ook niet de oorzaak dus. Dus oproep aan alle ervaren lopers: wat is de oplossing voor haar om toch eens een week zonder die blaren te kunnen lopen?
Zaterdag stonden mijn kuitspieren goed strak dus tijd om ze los te rijden. Deze keer is het de Faluintjesroute geworden samen met Sofie en Jules. Gelukkig had hij een garmin mee met de route op want op 2 bordjes na, was er geen enkele aanduiding meer aanwezig. Stad Aalst zal hier wel eens werk van mogen maken. We hebben ook geluk gehad, van start tot 1,5 kilometer voor het einde hebben we in de zon gereden. Het laatste stuk was in de beginnende regen. Het heeft de verdere avond en nacht gegoten.
Zondag eveneens geluk gehad. De volle 13 kilometer heb ik in de zon gelopen. Moet wel zeggen dat de ene kilometer al vlotter ging dan de andere. Maar de week is afgesloten met de voorziene 40K en dan nog allemaal in leuk en fijn gezelschap. Ik hoef niet te vertellen hé dat ik toch een bofkont ben met zulke schatten van vrienden?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten