woensdag 4 december 2013

One month later...

...voelt het lichaam al goed gerecupereerd aan. Doordat ik vorig jaar na de Bear Trail dit ook dacht was ik veel te vroeg gestart met het opnieuw opvoeren van de kilometers. Ik heb er een harde les uit geleerd. Maar het is een tweestrijd die dingen.

Je bent blij dat je jezelf de tijd gaf om te 'bekomen' maar de ongeduldigheid knaagt. Het is echt afkicken. Bovendien is het nog eens opletten dat de gezelligheid van het minder sporten niet de overhand krijgt, dat je niet te lui wordt. De juiste balans vinden, daar draait het hem om.

Door het trailen besef ik hoe veel men van ons lichaam vergt zonder er bij stil te staan. Het moet altijd maar presteren, altijd maar geven. Blessures komen niet kort na de overdaad maar steeds enkele maanden er na. Men is dan al lang vergeten dat men toch niet genoeg rust genomen heeft, te snel op volle toeren is gaan draaien.

Daarom is december nog op halve kracht. Ik ben al enkele jaren blessurevrij en wil dat zo houden. Dit laat me ook toe ten volle van de feestdagen te genieten. Lekker eten, lekker drinken, mijn innerlijke mens ook wat gaan gunnen. En komen er dan wat kilootjes bij...2014 zal die wel doen verdwijnen.

December, einde jaar 2013, planning afgewerkt, nieuwe uitdagingen lonken en mensen wat een mogelijkheden...om gek van te worden.

Chris gaat met enkele fietsmakkers in oktober 2014 de Transgharb rijden: 7 dagen, 700km en 14.600hm. Dit wordt zijn uitdaging in 2014. Ziet er fantastisch leuk uit. In de aanloop hiernaar is er nog ons jaarlijks MTB weekend en de LCMT.

Voor de kinderen is 2014 een wedstrijdjaar met hun gewonnen zeilboot Spirou. Ze moeten minstens 8 nationale wedstrijden mee doen. Deze vinden plaats van maart tot oktober. Om het wat treffelijk te doen, zullen er heel wat weekends training nodig zijn.

En daar zou ik nog mijn sporten in moeten puzzelen. Dat is al een uitdaging op zich!
Wat wil ik met mijn lopen gaan doen?

Wegwedstrijden worden beperkt tot het uiterste minimum. De volle natuur in, dat zal het worden. Gewoon de wagen nemen, Salomonrugzak en de bossen in voor enkele uren. Natuurlopen hier en daar meepikken al tetterend samen met Arianne, Ine, Maaike, etc...Genieten.

De Polar Bear Trail staat al vast samen met Ine. Hier gaan we mee starten.

Wat wil ik met mijn fietsen gaan doen?

Mountainbiken is mijn favoriete sport, mijn dada. Dit is een dagelijkse bezigheid met de wintermaanden als piek. Dus ik heb nog mooie ritjes te goed samen met mijn Zwette Miekes.

Wat wil ik met mijn zwemmen gaan doen?

Momenteel doe ik just niets er mee. Het ijsberen vind ik super leuk maar mannekes wat is dat water koud! Ik denk dat ik beter ben dat ik de gewenning start in april en niet in deze periode. Dus voorlopig is dat uitgesteld. Deze maand wil ik 1 x per week in het water liggen maar vanaf 2014 zal dit opgevoerd worden naar 2 x per week. Dit is vooral tijdens mijn middagpauzes.

Nu als ik alle bovenstaande in de juiste volgorde zet, lonkt er een halve triathlon. Deze in Keulen op 7 september. Vraag is...ga ik dat wel kunnen? Gaat me dat wel lukken?

Wat met de rest, mijn dansen en yoga?

Tja, ingeschreven voor een hele jaar is het ook een hele jaar doen. Momenteel zijn we een dans aan het inoefenen voor het optreden op 6 april. Daarna is het voor het optreden op 15 november. En de yoga geeft me soepele spieren. Stoppen is eigenlijk geen optie.
Misschien moet ik mezelf voor 2014 maar eens de allergrootste uitdaging ooit opleggen. Wat als ik nu eens niet ga voor een volledige uitgestippelde kalender? Wat als ik nu eens de dingen per maand bekijk? Wat als ik nu eens niet voorinschrijf voor alles en gewoon meepik wat er op mijn pad komt?

Ik heb al kriebels van ongemak bij het gedacht alleen maar ik ga er voor gaan. Ik ga mezelf uitdagen niet te veel plannen...als dat maar goed komt. Iemand overlevingstips?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten