Reloaded

Het was nog een zware week, mentaal dan, om mij op te laden om te lopen. Dinsdag was er een tempoloop van 12,5km en die ging behoorlijk (1u22) maar de laatste kilometers waren met tegenzin.  Dit moet de laatste keer zijn. De eindmeet is in zicht dus hoog tijd om mezelf eens onder handen te nemen. Dat geslabbak moet gedaan zijn.
Woensdag was er diner met de coach en medelopers. Het was gezellig maar ook hij zegt dat ik me moet herpakken. Ik ben kostbare tijd aan het verliezen. 's Nachts kwam Chris thuis met het slechte nieuws dat nen goeien maat een motorongeval gehad heeft. Hij heeft zware hersenletsels en zal het waarschijnlijk niet halen. Ik was behoorlijk van mijn melk en heb een ganse nacht liggen huilen en piekeren.
Donderdag moest ik 12 kilometer lopen maar het is er niet van gekomen. Tot 18u op het werk gezeten, dan de kids gaan halen, gegeten en beginnen strijken. De koffers van de kids moeten vrijdag klaar zijn. We gaan dit weekend kamperen met vrienden dus, vrijdag moet dat af zijn. Bacon spookte door mijn hoofd. Hij heeft vandaag zijn ogen geopend en zijn tenen bewogen maar is dat werkelijk wel goed nieuws? Hopelijk blijft hij nu wat stabiel zodat ze een hersenscan kunnen nemen. Ik moet stoppen met piekeren, niemand of niets wordt er beter van.
Vrijdag was het dezelfde training als dinsdag.Ik heb voor het eerst sinds lang mijn hoofd terug kunnen leegmaken. Mijn smile was terug op mijn smoel en ik heb echt genoten. Een uur en een kwart later had ik 13km achter de kiezen. Dit was een boost die ik nodig had.
Bij thuiskomst had ik zo veel energie dat een half uur later de koffers van de kinderen klaar waren.

Zaterdagmiddag is Chris en Manu samen met Sofie en haar 3 zonen Jules, Emiel en Sep, alsook met Cliff en Fien vertrokken naar Hundelgem per fiets. Ik was gezond jaloers maar Noor kan deze rit nog niet op een vlug tempo afwerken. We moeten daarvoor nog een jaartje wachten.
Zo had ik nog wat quality time met mijn dochter. Valerie en Toon zijn tot bij ons gekomen en om 13u zijn we ook naar de weide in Hundelgem gereden.

Iedereen is daar wat samen toegekomen en de sfeer zat er direct goed in. Het deed deugd om de fietsvrienden terug te zien. De tenten werden opgezet. Na het ledigen van de flessen champagne zijn de mannen vertrokken op MTB-toer. Valerie en ik zijn naar de lokale Spar gegaan achter een pateken voor bij de koffie. Vanaf nu weten ze ook zie hoe ze hun micro moeten gebruiken ;-o) "Valerie wat is de prijs van de bananen?" "Lieve, de prijs is 1euro 99". En zo verder.

De jongens en de meisjes hebben een ganse dag in de vijver gespeeld. Op een gegeven moment waren ze aan het stunten met de surfplanken. Met zo veel mogelijk op de plank van het ponton in de vijver glijden zonder te kantelen. Hilarische toestanden.

Nadien hebben we met zijn allen waterballonnen gevuld om de mannen op de juiste manier te verwelkomen. De missie was geslaagd en ze waren goed nat zenne!
's Avonds was er een gezellige BBQ en nadien was er leute ronde het kampvuur. Ik voelde dat mijn batterijen zich goed aan het opladen waren. Om 2u ben ik gaan slapen.
Zondag om koeken gereden met Liesje en ook de nodige deugnieterij uitgestoken. Samen wat opgeruimd en dan de kinderen potten en pannen in hun handen gegeven om de rest op de gepaste wijze te wekken. We hebben met zijn allen ontbeten en daarna hebben we de boel afgerond. Elke liet per sms weten dat Bacon nog steeds stabiel is en dat ze foto's kunnen pakken hebben. Dat berichtje deed deugd. Tenten afbreken, opkuisen, wagens laden etc. De fietsers zijn terug naar huis gefietst en om 12u30 was ik met Noor thuis. Na de bagage uit te laden ben ik nog even in mijn bed gekropen. Om 14u schoot ik wakker: ik moet aan mijn 34km beginnen!
Om 14u30 ben ik gestart en het ging heel goed. Hartslag zat snor, hoofd was leeg en de smile was aanwezig. Na km 13 is het hevig beginnen regen met gedonder er bij. Maar de regen deed deugd, hij was lekker warm. Het enige minpuntje was dat mijn schoenen helemaal onder water stonden. Ik moest zo nog 21 km lopen en dat is niet goed voor de voeten. Maar so be it!
Deze keer ga ik eens proberen om peperkoek te eten halverwege de training. Vlot knabbelen gaat dat niet maar dit is het. Ik heb niet moeten stoppen zoals de vorige keren om alles terug uit te ....dus peperkoek is de oplossing. Het volledige ideale eetprogramma zit in elkaar:  avond voordien lekkere spaghetti eten met 3 glazen rode wijn, 's morgens rozijnbrood met croissants en chocolade koeken of pannenkoeken of wafels. Net voor de start en tijdens het lopen is het peperkoek. Na het lopen lekker veel cecemel.
Op kilometer 24 is het gestopt met regenen. Een 2 km later heb ik mijn rechtervoet zwaar omgeslaan op een bolster van een kastanje. Het doet veel pijn maar ik besluit om te proberen verder te lopen. Ik heb een kilometer rustiger gelopen tot de pijn weg was. Daarna ging het tempo terug vlot omhoog en heb ik geen last meer gehad.
Het bos staat vol met paddestoelen en het was steeds opletten om de overspringende kikkers niet plat te trappen. Er waren massa's kikkers op trot en zie de zon breekt alweer door ook.
De training zit er op: 34 km op 3u33 en gemiddelde hartslag van 155. Flink gewerkt, 'k voel me helemaal reloaded.