Koning Winter is in het land. Ze spreken over ijsdagen en sneeuw en al de trienen en druivelaars zijn aan het panikeren want ze moeten er door om te gaan werken...joepie het is winter.
Waarom vergeten de mensen te genieten? Waarom altijd dat zagen en klagen en dienen ocharme en ochottekes? Ik doe daar nie aan mee zenne, nem!
Zondag waren we met 9 om te gaan lopen in Auderghem. Het was -4° om 8u20. De warme damp kwam uit onze mond maar de fonkelingen waren in ieders ogen zichtbaar. De witte pracht was er nog niet zoals gehoopt. We hebben ons na de opwarming opgesplitst in 3 groepjes. De graaleke rappe, de beginnende rappe en de rappe. De eerste groep deed er 20km, Lis en ik deden er 15 en de laatste groep deden er toch ook een 12km. De douche was goe warm en ons Maggy geeft ons tips om lekkere en simpele gerechtjes klaar te maken. In de cafetaria gaat de verse soep goed binnen.
Bij thuiskomst was er een mooie verrassing: Padi was er voor de rest van de dag. Dit is de Spaanse waterhond die mijn schoonbroer heeft gekocht. Het is eigenlijk meer voor de kids en als je haar ziet is je hart gestolen. Ze is lief, slim, zacht en een echt knuffelbeest. Haar favorietje is Manu. Die 2 samen is magisch. Haar vacht is een soort schapehaar waardoor mensen met een allergie niet allergisch reageren. En het is zo, Chris heeft nog geen rode pukkeltjes of tranende oogjes. Goed gedaan Padi.
Vandaag, dinsdag, ligt er een klein pelleke sneeuw en het is rond het vriespunt. We zijn met zijn 8 om de training te beginnen. De sfeer zit goed en het getetter is volop aan de gang. We komen terug op ons onderwerp van de simpele gerechtjes. Dat voorgerecht met het wafelijzer is dus met bladerdeeg en niet met lasagne blaadjes. Mijn kwaliteiten liggen dus duidelijk niet in de kookkunst. Alles wat luiwijven eten is, no prob. Zo is mijn lievelingsgerecht: kip à spit met vers fruit uit een blik en rösti uit den oven. Iemand moet in deze crisistijden de restaurants overeind houden niet?
Onder de baan zijn we daar mijn ILvA-jongens nog tegengekomen. Die waren nog volop bezig met hun kwaliteiten te laten zien. Ze waren nog steeds aan het werk! Ze hebben dan eventjes een werkdag van 13u achter de rug. Den eersten die nog durft zeggen dat het allemaal luierikken zijn, die zal er niet goed van zijn! Respect jongens.
Allé, na een 1u20' zijn we klaar met onze 'piramideloop'. We moeten allen constateren dat die lage hartslagzones, een nieuwigheidje van de coach, werken. Dus Jean, we zijn braaf (ja zelfs ik!) binnen onze hdl gebleven. Flink hé.
Nu is het volop aan het sneeuwen dus morgen sneeuwman maken, sneeuwballen gooien, de mensen ambeteren, sleren in het park en ons er nikeer goe inrollen. Lekker het grote kind uithangen, zalig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten