Heeft er nog iemand kou gehad de laatste dagen? Neen? Dat is goed.
Afgelopen zondag was het de seizoensafsluiter van de club. We hebben met 2 ploegen mee gedaan aan de Ekiden in Merelbeke. Het was een lange dag maar een mooie dag.
Onze eerste ploeg, daar zaten de spurters en snelle lopers in, heeft de 3e plaats gehaald van de gemengde ploegen. Zij waren 5e op het algemeen klassement. De marathon werd gelopen in 2u 59'. Schitterend resultaat.
Ik ben geen spurtkonijn en ik werd ingedeeld in de tweede ploeg. Zeer goede keuze van de coach. Het was namelijk heel warm om te lopen en zoals je al eerder gelezen hebt op mijn blog: not my thing.
Ik was de voorlaatste van onze ploeg en moest 9km lopen. Ik deed er 48' 25" over en ik voelde aan alsof ik ging overkoken. Zo rood als een pioen ben ik over die mat gelopen.
Ben ik tevreden met mijn resultaat? Neen en ja. Neen omdat ik weet dat ik terug mijn zelfde fout gemaakt heb: veel te snel in de eerste ronde waardoor geen overschot op het einde. Ja omdat ik echt niets kan presteren in warmte. Geef mij maar wind en 3 graden Celsius. Ik ben daar blijkbaar mentaal niet voor gemaakt.
Ik dompel mezelf zo in zelfbeklag, gejammer en gezucht dat ik meer energie daar in steek dan in het lopen zelf. Daar zal ik dus de komende maanden maar aan werken want dat moet er toch uit zenne.
Ons team deed het evenwel ook niet slecht. We liepen de marathon in 4u rond. We haalden een 44e plaats bij de gemengde ploegen en algemeen waren 59e op de 70 deelnemende ploegen.
woensdag 29 juni 2011
donderdag 23 juni 2011
Update Vibrams
Deze week al flink gelopen. Dinsdag een lichte intervaltraining gedaan samen met Lis en Karine. Ik heb er enorm van genoten, en van de training en van het gezelschap.
Gisteren was het mijn vaste Vibramsloopdag. Deze keer heb ik er 12km mee gedaan. Op het einde voelde ik een vermoeidheid aan mijn rechter enkel en achillespezen. Maar na het stretchen was dit zo goed als weg. Thuis heb ik een wisselbad genomen en alles was terug ok. Deze morgen ben ik vlot opgestaan, zonder iets van stijve spieren of pezen.
Ik heb het gevoel dat ik op een keerpunt kom. Of enkel nog trainen met de Vibrams of met de gewone Nikeschoenen. De positieve resultaten na de training zijn groter bij de Fivefingers dan bij de gewone schoenen met orthopedische loopzolen.
Mijn wedstrijden loop ik sedert april ook niet meer met deze loopzolen. Hiervoor heb ik mijn neutrale New Balance schoenen. Een droom moet ik zeggen.
Wat ik al zeker voor mezelf heb uitgemaakt is dat ik geen Nike's meer moet hebben. Hoe graag ik er ook mee gelopen heb, ze helpen mijn kniën om zeep. Toch wil ik het merk zeker niet afbreken. Tenslotte is een loopschoen zeer persoonsgebonden. Wat voor mij schitterend werkt, is niet noodzakelijk een oplossing voor een ander. Dus geen boehoe naar Nike of andere merken.
Ik ben echter overtuigd dat natural running beter is voor je lichaam. Ik kan na 6 maanden wel genoeg aantonen dat dit zo is: geen knieklachten meer, geen pijn meer in mijn peesblad, geen lage rugpijn meer na lange duurloop, hogere basissnelheid (maar dat is ook door de schema's van mijn coach), het back-to-the-nature-gevoel.
Je moet enkel het lef hebben om in het begin je snelheid aan te passen. Het trager lopen geeft je lichaam de kans om zich aan te passen. De houding van je lopen verandert mee met die schoenen. Zo ben ik een voorvoet loper aan het worden, loop ik met een rechtere rug en gebruik ik mijn armen meer. Het is comfortabeler lopen geworden.
Het kriebelt meer en meer om lange afstanden te lopen in volle natuur. De rasechte trails, ze lonken naar me. Maar eerst mijn geplande marathons, ze zijn een goede voorbereiding voor de lange 50, 60 of meer kilometers van dergelijke uitdagingen.
Vrijdag nog een kleine rustige 10km en zondag onze seizoensafsluiter. Mijn deel van de Ekiden is 9km. Zou dat lukken in 45 minuten?
Gisteren was het mijn vaste Vibramsloopdag. Deze keer heb ik er 12km mee gedaan. Op het einde voelde ik een vermoeidheid aan mijn rechter enkel en achillespezen. Maar na het stretchen was dit zo goed als weg. Thuis heb ik een wisselbad genomen en alles was terug ok. Deze morgen ben ik vlot opgestaan, zonder iets van stijve spieren of pezen.
Ik heb het gevoel dat ik op een keerpunt kom. Of enkel nog trainen met de Vibrams of met de gewone Nikeschoenen. De positieve resultaten na de training zijn groter bij de Fivefingers dan bij de gewone schoenen met orthopedische loopzolen.
Mijn wedstrijden loop ik sedert april ook niet meer met deze loopzolen. Hiervoor heb ik mijn neutrale New Balance schoenen. Een droom moet ik zeggen.
Wat ik al zeker voor mezelf heb uitgemaakt is dat ik geen Nike's meer moet hebben. Hoe graag ik er ook mee gelopen heb, ze helpen mijn kniën om zeep. Toch wil ik het merk zeker niet afbreken. Tenslotte is een loopschoen zeer persoonsgebonden. Wat voor mij schitterend werkt, is niet noodzakelijk een oplossing voor een ander. Dus geen boehoe naar Nike of andere merken.
Ik ben echter overtuigd dat natural running beter is voor je lichaam. Ik kan na 6 maanden wel genoeg aantonen dat dit zo is: geen knieklachten meer, geen pijn meer in mijn peesblad, geen lage rugpijn meer na lange duurloop, hogere basissnelheid (maar dat is ook door de schema's van mijn coach), het back-to-the-nature-gevoel.
Je moet enkel het lef hebben om in het begin je snelheid aan te passen. Het trager lopen geeft je lichaam de kans om zich aan te passen. De houding van je lopen verandert mee met die schoenen. Zo ben ik een voorvoet loper aan het worden, loop ik met een rechtere rug en gebruik ik mijn armen meer. Het is comfortabeler lopen geworden.
Het kriebelt meer en meer om lange afstanden te lopen in volle natuur. De rasechte trails, ze lonken naar me. Maar eerst mijn geplande marathons, ze zijn een goede voorbereiding voor de lange 50, 60 of meer kilometers van dergelijke uitdagingen.
Vrijdag nog een kleine rustige 10km en zondag onze seizoensafsluiter. Mijn deel van de Ekiden is 9km. Zou dat lukken in 45 minuten?
maandag 20 juni 2011
Van Midzomernacht naar Saint-Pierre
Awel, waar is dat zonnetje gebleven? 't Zal hier toch niet gedaan zijn zekerst met da schoon weer?
Dinsdag en woensdag heb ik mijn training netjes afgewerkt. Vrijdag ben ik niet gaan lopen want ik was ingeschreven voor de Midzomernachtrun in Gent op zaterdag.
Het was een leuke loop. Omdat het de eerste editie was, waren er allerlei geschenkjes in ontvangst te nemen. Een singlet, een gulden draak, chocomelk, spaarlampen, zakjes, kortingsbonnen, etc...een hele goodieszak vol.
Ik heb de 15km gelopen. Het ging lekker. Er waren veel stukken waar er geen supporters stonden. Het was niet koud maar wel winderig. Door het late uur (start was om 22u) zullen er ook niet veel de moed gehad hebben. Zatte jeugd was er wel genoeg. Sommige hadden er niet beter op gevonden om een wedstrijdje te doen: om ter vlugst oversteken tussen de lopers. Best is er niet op reageren maar er waren enkele lopers die het niet hebben konden.
Gedurende de hele wedstrijd heb ik een mooi, rustig en constante snelheid kunnen aanhouden. Er waren een paar pittige hellingen bij. Het was hoofdzakelijk langs het water dat we liepen en dat was wel mooi. De 15km heb ik afgewerkt in 1u 19min. En het leukste vond ik de aankomst op de indoor atletiekpiste in de Topsporthal.
De organisatie heeft heel hard zijn best gedaan en ze hebben aan bijna alles gedacht. Perfecte afstanden tussen de bevoorrading, goede seingevers, vriendelijke mensen op het parcours voor als er problemen waren, alles netjes georganiseerd. Een proficiat aan Geert Gysels. Het was een leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.
Zondag was het de bedoeling om mee te trainen maar ik raakte niet zo vlot uit mijn bed. Ik wist niet of er mensen hun clubkledij nodig hadden dus ben ik 'in burger' met Padi naar ginder gereden. Ze heeft kennis kunnen maken met Figo en Flor. Ik merk wel dat ze nog te kittig is om mee te lopen in de groep. Maar ze is flink en luistert goed. Dat komt in orde.
Om 9u25 kwam ik thuis en daar zat mijn lieve dochter nog in pyjama. Over 15 minuten moet ze op ballet staan. Haar klaargestoomd en afgezet met de fiets. Boodschappen doen zodat er eten in huis. Chris is met Philippe van Lede naar Kuregem gefietst en die moeten we straks daar gaan oppikken.
Om 11u was de balletles overgegaan in de kennismaking met de jazzdance. Bijgevolg waren we maar om 11u30 thuis en was het dus van de fiets springen en hup den auto in. De mannen kwamen ook juist toe in Kuregem, allé onze timing viel nog mee. De taart die ik mee had voor Astrid was wel in de wagen onderste boven gevallen. Alle crême fraiche hing aan het deksel. Wat een hectische morgen dat het al geweest is zeg.
Nog geen 10 minuten waren we er of er komt een gekrijs van achter den hoek, amai. Noor was door een beroeste ijzeren plaat geschoten die een put afdekte. Een diepe snijwonde op haar scheenbeen en veel tranen waren het gevolg. Cliff zei dat we met dat been best naar het ziekenhuis gingen, dat moest genaaid worden. Je staat daar dan in Brussel....
We zijn op weg naar het ziekenhuis Saint-Pierre (ZEER goed kinderziekenhuis trouwens) in de Marollen wanneer mijn telefoon gaat. Blijkbaar staat thuis in Lede mijn auto in de weg van de koers die om 14u passeert en of ik hem voor die tijd nog kan verzetten. Lap, dat er nog bij. Neen, dat haal ik niet. Ja, dan wordt het wegslepen.
Mijn weekend is dus geeïndigd met een boete voor fout parkeren, 181,50 euro aan sleepkosten en een dochter die genaaid is door een Marokaanse arts (nen super lieven!) in de Marollen.
Dinsdag en woensdag heb ik mijn training netjes afgewerkt. Vrijdag ben ik niet gaan lopen want ik was ingeschreven voor de Midzomernachtrun in Gent op zaterdag.
Het was een leuke loop. Omdat het de eerste editie was, waren er allerlei geschenkjes in ontvangst te nemen. Een singlet, een gulden draak, chocomelk, spaarlampen, zakjes, kortingsbonnen, etc...een hele goodieszak vol.
Ik heb de 15km gelopen. Het ging lekker. Er waren veel stukken waar er geen supporters stonden. Het was niet koud maar wel winderig. Door het late uur (start was om 22u) zullen er ook niet veel de moed gehad hebben. Zatte jeugd was er wel genoeg. Sommige hadden er niet beter op gevonden om een wedstrijdje te doen: om ter vlugst oversteken tussen de lopers. Best is er niet op reageren maar er waren enkele lopers die het niet hebben konden.
Gedurende de hele wedstrijd heb ik een mooi, rustig en constante snelheid kunnen aanhouden. Er waren een paar pittige hellingen bij. Het was hoofdzakelijk langs het water dat we liepen en dat was wel mooi. De 15km heb ik afgewerkt in 1u 19min. En het leukste vond ik de aankomst op de indoor atletiekpiste in de Topsporthal.
De organisatie heeft heel hard zijn best gedaan en ze hebben aan bijna alles gedacht. Perfecte afstanden tussen de bevoorrading, goede seingevers, vriendelijke mensen op het parcours voor als er problemen waren, alles netjes georganiseerd. Een proficiat aan Geert Gysels. Het was een leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.
Zondag was het de bedoeling om mee te trainen maar ik raakte niet zo vlot uit mijn bed. Ik wist niet of er mensen hun clubkledij nodig hadden dus ben ik 'in burger' met Padi naar ginder gereden. Ze heeft kennis kunnen maken met Figo en Flor. Ik merk wel dat ze nog te kittig is om mee te lopen in de groep. Maar ze is flink en luistert goed. Dat komt in orde.
Om 9u25 kwam ik thuis en daar zat mijn lieve dochter nog in pyjama. Over 15 minuten moet ze op ballet staan. Haar klaargestoomd en afgezet met de fiets. Boodschappen doen zodat er eten in huis. Chris is met Philippe van Lede naar Kuregem gefietst en die moeten we straks daar gaan oppikken.
Om 11u was de balletles overgegaan in de kennismaking met de jazzdance. Bijgevolg waren we maar om 11u30 thuis en was het dus van de fiets springen en hup den auto in. De mannen kwamen ook juist toe in Kuregem, allé onze timing viel nog mee. De taart die ik mee had voor Astrid was wel in de wagen onderste boven gevallen. Alle crême fraiche hing aan het deksel. Wat een hectische morgen dat het al geweest is zeg.
Nog geen 10 minuten waren we er of er komt een gekrijs van achter den hoek, amai. Noor was door een beroeste ijzeren plaat geschoten die een put afdekte. Een diepe snijwonde op haar scheenbeen en veel tranen waren het gevolg. Cliff zei dat we met dat been best naar het ziekenhuis gingen, dat moest genaaid worden. Je staat daar dan in Brussel....
We zijn op weg naar het ziekenhuis Saint-Pierre (ZEER goed kinderziekenhuis trouwens) in de Marollen wanneer mijn telefoon gaat. Blijkbaar staat thuis in Lede mijn auto in de weg van de koers die om 14u passeert en of ik hem voor die tijd nog kan verzetten. Lap, dat er nog bij. Neen, dat haal ik niet. Ja, dan wordt het wegslepen.
Mijn weekend is dus geeïndigd met een boete voor fout parkeren, 181,50 euro aan sleepkosten en een dochter die genaaid is door een Marokaanse arts (nen super lieven!) in de Marollen.
donderdag 16 juni 2011
Villa Avec Soucis
Ik ga het simpel houden. Lees de mail van en naar de verhuurder van Villa Sans Soucis in Auby-sur-Semois:
Op 14 juni 2011 09:03 schreef Villa Sans Soucis het volgende:
Goedemorgen,
In bijlage de foto’s vd water- en mazoutteller, gisteren opgenomen rond 19u.
Ook in bijlage de afrekening borg-verbruik.
Onder voorbehoud van eventueel nog te constateren schade zal het saldo van €498,42 teruggestort worden.
Dank en vriendelijke groeten,
Paul
Van: Wisken
Datum: Tue, 14 Jun 2011 10:27:50 +0200Aan: Villa Sans Soucis
Onderwerp: Re: Vrijdag
Dag Paul,
Dat is snel hoor. Bedankt voor het keurige overzicht.
Ik hoop dat het naar behoren achter gelaten is. We hebben niet veel in het huis geweest en er is, bij mijn weten en controle, geen schade gebeurd. Mocht u toch iets opmerken, laat het gerust weten.
Het was een fijn weekend, we hebben geluk gehad met het weer. De woning is prachtig gelegen en excellent voor uitstappen te doen. Mooie streek daar!
Bedankt dat wij gebruik mochten maken van uw prachtige woning.
Groetjes,
Wisken------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Op 16 juni 2011 08:31 schreef Villa Sans Soucis het volgende:
Dag Wisken,
Jullie lieten in de kamer achteraan 4 volle vuilniszakken van 100 liter achter, compleet gevuld met lege blikjes en plastieken flessen, ik begrijp eerlijk gezegd niet hoe jullie die met 23 personen bij mekaar gekregen hebben. Extra vervelend was dat die serieus lekten. Gevolg: bij de passage door de gîte met deze vuilniszakken lekte alles over de vloeren die reeds gepoetst waren, kleren onder de viezigheid... Ik kan niet anders dan hiervoor extra ophaling vragen (sorry maar ik heb geen zin mijn auto ook nog eens te moeten poetsen), waarvoor 10 euro per zak wordt gerekend, moet ik aan jullie doorrekenen. Voor extra poetswerk reken ik jullie €20 aan.
Sorry, ik veronderstel dat je dit begrijpt. Ik hoop dat er geen andere onaangename verrassingen opduiken...
Mvg,
Paul
Van: Wisken
Datum: Thu, 16 Jun 2011 09:40:15 +0200
Aan: Villa Sans Soucis
Onderwerp: Re: VrijdagPaul,
Als ik dan ook eerlijk mag zijn, ja ik heb er problemen mee. We hebben ons aan alle regels gehouden. Ik vind uw mail er wel over.
Wij waren een mountainbikegroep. Dit betekent dat wij veel flessen water hebben om alle camelbags te vullen. Bovendien hoeven wij geen uitleg te geven over wat we drinken en hoeveel.
De zakken werden achtergelaten op de plaats dat u ons hebt aangeduid. Bovendien hoefde u met die zakken niet door het huis te gaan. Dat hebben wij ook niet gedaan. U kon perfect langs de achterzijde van de woning gaan. Dus die bevuiling is uw verantwoordelijkheid niet de onze. Alsook werd onder iedere zak karton gelegd opdat er geen bevuiling zou zijn. Dat doet u thuis toch ook?
Onaangename verrassingen? We hebben voldoende bewijsmateriaal dat wij de woning proper achtergelaten hebben EN in onberispelijke toestand. Wij zijn geen hooligans en hebben respect voor andermans eigendom!
Nogmaals, wij hebben geen problemen om ons naar alle regeltjes te schikken maar dit kan niet en wordt dus ook niet betaald. Wij verwachten het bevestigde bedrag uit uw voorgaande mail van 498,42 euro terug op mijn rekening.
Mvg,
Wisken-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------Op 16 juni 2011 10:51 schreef Villa Sans Soucis het volgende:
Dag Wisken,
Je schreef:Ik hoop dat het naar behoren achter gelaten is. We hebben niet veel in het huis geweest en er is, bij mijn weten en controle, geen schade gebeurd. Mocht u toch iets opmerken, laat het gerust weten.
Sowieso leeg je flessen of blikken vòòr je die in een plastieken zak stopt, dat doe je thuis toch ook? Je beweert er karton onder te hebben gelegd: dit doe je toch enkel maar als er een reden voor is? Hadden jullie me dan nog eventueel verwittigd dat de zakken lekten dan kon ik wel degelijk rond het huis gaan. Die bevuiling is dus vanzelfsprekend jullie verantwoordelijkheid. Maar goed, dat poetswerk zal ik voor mijn rekening nemen.
Volgens ons huisreglement moet de huurder het gesorteerde afval naar het containerpark brengen.
Lekkende zakken breng ik niet naar het containerpark, ophaling van bijgeplaatste zakken kost 10 euro per zak.
Onder voorbehoud van nog te constateren schade zal €458,42 naar jullie rekening worden teruggestort.
Mvg,
Paul
Van: WiskenDatum: Thu, 16 Jun 2011 13:18:54 +0200
Aan: Villa Sans Soucis
Onderwerp: Re: Vrijdag
Paul,
Containerpark? De vraag werd aan de telefoon nogmaals gesteld wat we met het afval dienden te doen zodat correct zou zijn. U heeft zelf gezegd dat de zakken met blikken in die berging moesten, de zakken met gewoon afval in de container vooraan in de straat. Dat hebben we allemaal zo gedaan.
Blikken en flessen waren leeg. Lekken hebben je altijd. We kunnen ze moeilijk met een handdoek uitdrogen. Karton wordt er onder gelegd opdat alles proper zou blijven. Dit zijn normale voorzorgsmaatregelen die genomen worden door mensen die het graag proper hebben. Raar dat u dergelijke zorgvuldigheid als argument gebruikt om geld te vragen.
U gebruikt uw contractvoorwaarden terwijl u en bij aankomst op vrijdagnamiddag en bij het telefoongesprek op maandagnamiddag duidelijk zegt dat de zakken met blikken achteraan in de ruimte mochten gezet worden. Bij dit laatste is gans de groep getuige want wij stonden er mee klaar in onze handen om ze weg te doen.
Het is een domper op wat een leuk weekend was en zeer betreurenswaardig dat dit gebeurd. Zoals ik al zei, hebben we respect voor andermans eigendom en regels. Potverdekke, we hebben zelfs de vuilbak in de keuken helemaal staan uitwassen.
Het bedrag van 498,42 is het enige bedrag dat terug gestort wordt, niets meer en niets minder.
mvg,
Wisken-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------Op 16 juni 2011 17:51 schreef Villa Sans Soucis het volgende:Dag Wisken,
Ik heb wel degelijk gezegd dat blikken en plastieken flesjes, platgedrukt (en dus natuurlijk ook leeg), in zakken achteraan mochten blijven staan en, in tegenstelling met wat gewoonlijk gebeurt en in het huisreglement wordt gevraagd, ik die naar de containers wou brengen, net zoals het glas. Jullie hebben die echter niet (allemaal) geleegd, en evenmin platgedrukt. Ik verzin dit allemaal niet. Lekkende vieze zakken breng ik niet in mijn auto naar het containerpark. Kost daarvoor is – nogmaals – vanzelfsprekend voor jullie.
Wij zijn op alle gebied heel soepel geweest, bv. wat betreft gebruik zwembad, extra slaapplaatsen in tenten buiten (was niet op voorhand gevraagd of afgesproken).
Dat jullie de vuilbak moesten uitwassen wijst erop dat jullie daarin ook lekkende vuilniszakken hadden staan, en dan is het maar normaal dat jullie deze uitwassen.
Intussen hebben we nog de volgende schade geconstateerd:
Van één van de convectoren boven lag het ventilatierooster eruit (kan er niet vanzelf uitvallen) en zijn de roosters bovenaan ingedrukt, vermoedelijk is daarop gezeten wat natuurlijk niet de bedoeling is. In de rode kamer boven de eetplaats is een bed langs de zijkant beschadigd. Gordijn in de grote kamer op het gelijkvloers was gedeeltelijk afgetrokken en gescheurd.
Krijt van de pool is verdwenen.
Ik beweer niet dat dit allemaal bewust is gebeurd, en geloof graag dat jullie respect hebben voor andermans eigendom, schade wordt meestal niet bewust aangericht. Een waarborg dient juist om niet opzettelijk aangerichte schade te dekken (en opzettelijk aangerichte schade natuurlijk ook).
Ik vond in de gîte een afstandsbediening van een wagen, en een lader voor iPod/iPhone, als je me een adres geeft wil ik die opsturen, tegen betaling van de verzendkost.
Mvg,
Paul----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------From: Wisken
Sent: donderdag 16 juni 2011 20:22
To: Villa Sans Soucis
Subject: Re: Vrijdag
Paul,
Kosten voor het containerpark kan u niet hebben want mijn collega's daar laten weten dat u uberhaupt niets hoeft te betalen. PMC zoals zij dat daar noemen is GRATIS.
Maar het zal dan wel iets anders zijn.
Net zoals u een speelgoedsleutel die de kinderen gevonden hebben onder een bed van de vorige huurders en een krijtje dat niet aanwezig was van een biljart nu oprakelt. U kan zeggen wat u wilt, het zijn allemaal leugens en het siert u niet.
Rekent u maar die 40 euro voor het vervoer van onze PMD aan. U heeft tenslotte alle moeite gedaan om alle blikjes, flessen water en fruitsap 1 voor 1 in handen te nemen om te controleren of ze leeg waren. Aanschouw dit echter niet als een schuldbekentenis van gelijk welke aard ook, maak die vergissing niet.
We blijven bij ons standpunt dat alles uit de lucht is gegrepen. Maar als het die 40 euro is die u wilt, neem ze dan.
Met vriendelijke groet,
Wisken
THE END (als onze waarborg gestort wordt….)
En wat vinden jullie er van? Nog iemand zin om daar te gaan logeren?
woensdag 15 juni 2011
Auby-sur-Semois
Ik heb ernstige afkickingsverschijnselen: geen goesting om te werken, herhaalde malen naar de foto's kijken, zware flash backs en een groot gemis. Het mountainbikeweekend 2011 was supergeslaagd!
Wat een toffe bende van fijne mensen bij elkaar. Het was een weekend waar rasechte vriendschap hoogtij vierde. Niemand die op iemands zenuwen werkte, niemand die zich verveelde, ieder heeft zijn gedacht gedaan en toch waren we allemaal samen. Ik heb GENOTEN.
De kinderen hebben een gans weekend in tenten buiten geslapen. Hun populaire bezigheid was natuurlijk het verwarmd zwembad. Onze periode was niet zo goed gekozen, er waren middelbare studenten bij, dus start van de examenperiode. We hadden ons voorgenomen dat we ze elke dag 1 uur gingen doen studeren. Voorgenomen, ja dat wel. Ze hebben welgeteld 1 uur op het hele weekend gestudeerd. Duimen maar dat ze goede cijfers hebben.
Het programma van de mannen was simpel. Elke dag moesten ze het huis uit om te fietsen. Voor ons was het gevarieerder. Zaterdag hebben we een wandeling gedaan met alle vrouwen en kinderen. We hebben toch een dikke 6km geklommen. De jeugd was wel niet in topvorm omdat ze doodmoe waren van de dag er voor: schoolreis gehad en opgebleven tot middernacht...Ze moeten nog veel leren :-)
In de namiddag zijn Sofie en ik met de grootste boys gaan mountainbiken. Amai, het was klimmen zenne. Sofie had een mooi tochtje uitgezocht. Zij zal zich het verdere weekend ontpoppen tot onze excursieplanner.
Zondag was het programma mountainbiken met de kids naar Bouillon. De kleinsten hadden nog geen geschikte fiets dus die zijn met de niet-fietsende vrouwen per wagen gekomen. Sigrid reed met het busje zodat zij die de terugweg niet zagen zitten, met de auto naar huis konden.
De mannen zijn in hetzelfde restaurant komen eten als wij. We waren met zijn allen samen en het was een geanimeerde middag.
Naar Bouillon moet er een berg opgereden worden van 23,7 %, Les Enclaves. Jules, Emiel, Ruben en ik deden het zonder te stappen. Het was een toffe uitdaging. Wel knap van de overige kids, zij zijn enkele jaren jonger hebben bijna de volledige 24,7 km uitgereden. Dikke proficiat!
Maandagmorgen hebben we een gezamelijke wandeling gedaan. De kids hadden de gps-en van de vaders mee en hebben via allerlei signalen en tekenen ons een weg uitgestippeld. Tot bomen toe hebben ze gebruikt om pijlen te maken. Knap gevonden die route. Eens scouts, altijd scouts!
's Avonds werd er gekookt, gezongen, gelachen, weerwolven gespeeld. Elke dag was er uitgebreide aperitief.
We hebben zelfs een levende mascotte: ARNO. Dat manneke is 7 maanden oud en heeft echt aan alle activiteiten meegedaan met een grote smile. Ongelooflijk veel is hij geknuffeld maar hij was ook zo mega schattig en lief.
De ontnuchtering was groot gisteren toen ik terug op mijn bureaustoelke zat. Gelukkig heb ik al 2 flinke trainingen gedaan maar ik voel het wel zenne...de vakantie plakt er aan.
Wat een toffe bende van fijne mensen bij elkaar. Het was een weekend waar rasechte vriendschap hoogtij vierde. Niemand die op iemands zenuwen werkte, niemand die zich verveelde, ieder heeft zijn gedacht gedaan en toch waren we allemaal samen. Ik heb GENOTEN.
De kinderen hebben een gans weekend in tenten buiten geslapen. Hun populaire bezigheid was natuurlijk het verwarmd zwembad. Onze periode was niet zo goed gekozen, er waren middelbare studenten bij, dus start van de examenperiode. We hadden ons voorgenomen dat we ze elke dag 1 uur gingen doen studeren. Voorgenomen, ja dat wel. Ze hebben welgeteld 1 uur op het hele weekend gestudeerd. Duimen maar dat ze goede cijfers hebben.
Het programma van de mannen was simpel. Elke dag moesten ze het huis uit om te fietsen. Voor ons was het gevarieerder. Zaterdag hebben we een wandeling gedaan met alle vrouwen en kinderen. We hebben toch een dikke 6km geklommen. De jeugd was wel niet in topvorm omdat ze doodmoe waren van de dag er voor: schoolreis gehad en opgebleven tot middernacht...Ze moeten nog veel leren :-)
In de namiddag zijn Sofie en ik met de grootste boys gaan mountainbiken. Amai, het was klimmen zenne. Sofie had een mooi tochtje uitgezocht. Zij zal zich het verdere weekend ontpoppen tot onze excursieplanner.
Zondag was het programma mountainbiken met de kids naar Bouillon. De kleinsten hadden nog geen geschikte fiets dus die zijn met de niet-fietsende vrouwen per wagen gekomen. Sigrid reed met het busje zodat zij die de terugweg niet zagen zitten, met de auto naar huis konden.
De mannen zijn in hetzelfde restaurant komen eten als wij. We waren met zijn allen samen en het was een geanimeerde middag.
Naar Bouillon moet er een berg opgereden worden van 23,7 %, Les Enclaves. Jules, Emiel, Ruben en ik deden het zonder te stappen. Het was een toffe uitdaging. Wel knap van de overige kids, zij zijn enkele jaren jonger hebben bijna de volledige 24,7 km uitgereden. Dikke proficiat!
Maandagmorgen hebben we een gezamelijke wandeling gedaan. De kids hadden de gps-en van de vaders mee en hebben via allerlei signalen en tekenen ons een weg uitgestippeld. Tot bomen toe hebben ze gebruikt om pijlen te maken. Knap gevonden die route. Eens scouts, altijd scouts!
's Avonds werd er gekookt, gezongen, gelachen, weerwolven gespeeld. Elke dag was er uitgebreide aperitief.
We hebben zelfs een levende mascotte: ARNO. Dat manneke is 7 maanden oud en heeft echt aan alle activiteiten meegedaan met een grote smile. Ongelooflijk veel is hij geknuffeld maar hij was ook zo mega schattig en lief.
De ontnuchtering was groot gisteren toen ik terug op mijn bureaustoelke zat. Gelukkig heb ik al 2 flinke trainingen gedaan maar ik voel het wel zenne...de vakantie plakt er aan.
donderdag 9 juni 2011
LCMT 2011
Het afgelopen Hemelvaartsweekend heb ik met mijn gezin doorgebracht in Dardennen. Chris had zijn moment: de LCMT. Hij had er veel voor geoefend, veel kilometers voor op zijn mountainbike gezeten.
Het evenement ging door in Houffalize. Hij moest elke dag een crono rijden en zo'n 95 km afleggen. Niet zo via de baan met een koersfiets, neen, neen, met de mountainbike met vele hoogtemeters. Er waren 450 deelnemers en we verbleven in Hotel Ol Fosse D'outh. Een echte aanrader, als het goed weer is.
Chris heeft het zeer goed gedaan. Ik ben best fier op mijn konijn zenne. Het was de eerste keer dat hij aan een dergelijke wedstrijd mee deed. Ik vermoed ook dat hij de smaak te pakken heeft.
Hij fietste de ganse dag, wij gingen op tocht in de bossen. We hebben geklommen, in de beken gelopen, dammen gebouwd, verloren gelopen, tree hugging gedaan, teken uit ons lijf gehaald, zon op onze smoel gehad, met ons gat in een mierennest gezeten, kortom, we hebben ons dik geamuseerd.
Al deze tochten (toch zo'n 14km per dag) heb ik afgelegd met mijn vibram's aan. Zalige schoenen zijn het. Ze hebben de bergtest met glans doorstaan.
En hebben we nog gelopen ondertussen? Ja zeker meneer, mevrouw! Zo heb ik gisteren de kaap van 10 km overschreden met mijn vingerschoenen. Ik heb er geen last van, dat kunnen we ook al. Moet wel toegeven dat het aangenamer is om er mee in het bos te lopen. Op de straat is het geen aanrader. Het is dus wel degelijk de perfecte trailschoen.
Morgen vertrekken we alweer naar Dardennen. Het is ons jaarlijkse MTB-weekend. We logeren in Villa Sans Soucis in Auby-sur-semois tegen Bertrix. We zijn met een groep van 25. Kathleen en ik gaan morgenvroeg eerst alle boodschappen doen voor de groep. Onze kinderen zijn namelijk op schoolreis (doeme toch) en komen pas thuis om 18u30.
In de namiddag is het dan valiezen maken, nog een trainingske doen en ribbedebie...
Abonneren op:
Posts (Atom)