maandag 20 juni 2011

Van Midzomernacht naar Saint-Pierre

Awel, waar is dat zonnetje gebleven? 't Zal hier toch niet gedaan zijn zekerst met da schoon weer?

Dinsdag en woensdag heb ik mijn training netjes afgewerkt. Vrijdag ben ik niet gaan lopen want ik was ingeschreven voor de Midzomernachtrun in Gent op zaterdag.

Het was een leuke loop. Omdat het de eerste editie was, waren er allerlei geschenkjes in ontvangst te nemen. Een singlet, een gulden draak, chocomelk, spaarlampen, zakjes, kortingsbonnen, etc...een hele goodieszak vol.

Ik heb de 15km gelopen. Het ging lekker. Er waren veel stukken waar er geen supporters stonden. Het was niet koud maar wel winderig. Door het late uur (start was om 22u) zullen er ook niet veel de moed gehad hebben. Zatte jeugd was er wel genoeg. Sommige hadden er niet beter op gevonden om een wedstrijdje te doen: om ter vlugst oversteken tussen de lopers. Best is er niet op reageren maar er waren enkele lopers die het niet hebben konden.

Gedurende de hele wedstrijd heb ik een mooi, rustig en constante snelheid kunnen aanhouden. Er waren een paar pittige hellingen bij. Het was hoofdzakelijk langs het water dat we liepen en dat was wel mooi. De 15km heb ik afgewerkt in 1u 19min. En het leukste vond ik de aankomst op de indoor atletiekpiste in de Topsporthal.

De organisatie heeft heel hard zijn best gedaan en ze hebben aan bijna alles gedacht. Perfecte afstanden tussen de bevoorrading, goede seingevers, vriendelijke mensen op het parcours voor als er problemen waren, alles netjes georganiseerd. Een proficiat aan Geert Gysels. Het was een leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.

Zondag was het de bedoeling om mee te trainen maar ik raakte niet zo vlot uit mijn bed. Ik wist niet of er mensen hun clubkledij nodig hadden dus ben ik 'in burger' met Padi naar ginder gereden. Ze heeft kennis kunnen maken met Figo en Flor. Ik merk wel dat ze nog te kittig is om mee te lopen in de groep. Maar ze is flink en luistert goed. Dat komt in orde.

Om 9u25 kwam ik thuis en daar zat mijn lieve dochter nog in pyjama. Over 15 minuten moet ze op ballet staan. Haar klaargestoomd en afgezet met de fiets. Boodschappen doen zodat er eten in huis. Chris is met Philippe van Lede naar Kuregem gefietst en die moeten we straks daar gaan oppikken.

Om 11u was de balletles overgegaan in de kennismaking met de jazzdance. Bijgevolg waren we maar om 11u30 thuis en was het dus van de fiets springen en hup den auto in. De mannen kwamen ook juist toe in Kuregem, allé onze timing viel nog mee. De taart die ik mee had voor Astrid was wel in de wagen onderste boven gevallen. Alle crême fraiche hing aan het deksel. Wat een hectische morgen dat het al geweest is zeg.

Nog geen 10 minuten waren we er of er komt een gekrijs van achter den hoek, amai. Noor was door een beroeste ijzeren plaat geschoten die een put afdekte. Een diepe snijwonde op haar scheenbeen en veel tranen waren het gevolg. Cliff zei dat we met dat been best naar het ziekenhuis gingen, dat moest genaaid worden. Je staat daar dan in Brussel....

We zijn op weg naar het ziekenhuis Saint-Pierre (ZEER goed kinderziekenhuis trouwens) in de Marollen wanneer mijn telefoon gaat. Blijkbaar staat thuis in Lede mijn auto in de weg van de koers die om 14u passeert en of ik hem voor die tijd nog kan verzetten. Lap, dat er nog bij. Neen, dat haal ik niet. Ja, dan wordt het wegslepen.

Mijn weekend is dus geeïndigd met een boete voor fout parkeren, 181,50 euro aan sleepkosten en een dochter die genaaid is door een Marokaanse arts (nen super lieven!) in de Marollen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten