Ik heb ernstige afkickingsverschijnselen: geen goesting om te werken, herhaalde malen naar de foto's kijken, zware flash backs en een groot gemis. Het mountainbikeweekend 2011 was supergeslaagd! 
Wat een toffe bende van fijne mensen bij elkaar. Het was een weekend waar rasechte vriendschap hoogtij vierde. Niemand die op iemands zenuwen werkte, niemand die zich verveelde, ieder heeft zijn gedacht gedaan en toch waren we allemaal samen. Ik heb GENOTEN.
De kinderen hebben een gans weekend in tenten buiten geslapen. Hun populaire bezigheid was natuurlijk het verwarmd zwembad. Onze periode was niet zo goed gekozen, er waren middelbare studenten bij, dus start van de examenperiode. We hadden ons voorgenomen dat we ze elke dag 1 uur gingen doen studeren. Voorgenomen, ja dat wel. Ze hebben welgeteld 1 uur op het hele weekend gestudeerd. Duimen maar dat ze goede cijfers hebben.
Het programma van de mannen was simpel. Elke dag moesten ze het huis uit om te fietsen. Voor ons was het gevarieerder. Zaterdag hebben we een wandeling gedaan met alle vrouwen en kinderen. We hebben toch een dikke 6km geklommen. De jeugd was wel niet in topvorm omdat ze doodmoe waren van de dag er voor: schoolreis gehad en opgebleven tot middernacht...Ze moeten nog veel leren :-) 
In de namiddag zijn Sofie en ik met de grootste boys gaan mountainbiken. Amai, het was klimmen zenne. Sofie had een mooi tochtje uitgezocht. Zij zal zich het verdere weekend ontpoppen tot onze excursieplanner.
Zondag was het programma mountainbiken met de kids naar Bouillon. De kleinsten hadden nog geen geschikte fiets dus die zijn met de niet-fietsende vrouwen per wagen gekomen. Sigrid reed met het busje zodat zij die de terugweg niet zagen zitten, met de auto naar huis konden.
De mannen zijn in hetzelfde restaurant komen eten als wij. We waren met zijn allen samen en het was een geanimeerde middag. 
Naar Bouillon moet er een berg opgereden worden van 23,7 %, Les Enclaves. Jules, Emiel, Ruben en ik deden het zonder te stappen. Het was een toffe uitdaging. Wel knap van de overige kids, zij zijn enkele jaren jonger hebben bijna de volledige 24,7 km uitgereden. Dikke proficiat!
Maandagmorgen hebben we een gezamelijke wandeling gedaan. De kids hadden de gps-en van de vaders mee en hebben via allerlei signalen en tekenen ons een weg uitgestippeld. Tot bomen toe hebben ze gebruikt om pijlen te maken. Knap gevonden die route. Eens scouts, altijd scouts!
's Avonds werd er gekookt, gezongen, gelachen, weerwolven gespeeld. Elke dag was er uitgebreide aperitief.
We hebben zelfs een levende mascotte: ARNO. Dat manneke is 7 maanden oud en heeft echt aan alle activiteiten meegedaan met een grote smile. Ongelooflijk veel is hij geknuffeld maar hij was ook zo mega schattig en lief.
De ontnuchtering was groot gisteren toen ik terug op mijn bureaustoelke zat. Gelukkig heb ik al 2 flinke trainingen gedaan maar ik voel het wel zenne...de vakantie plakt er aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten