BARCA - Week 9

We hebben betere momenten gekend. Mijn buikkrampen zijn nog niet volledig over maar al veel beter dan donderdag. De 2e helft van de week heb ik me maar slapjes en misselijk gevoeld. Mijn ochtendpols is nog steeds vrij hoog (70 ipv 54) dus de infectie is nog niet van de baan. Maar Buscopan en Montillium zijn goede vrienden. Ze zorgen er voor dat ik kan blijven lopen.

Vrijdag heb ik tijdens Manu zijn training 12K gelopen. Heel traagjes zodat ik me niet te veel uitput. Zaterdag heb ik een hele leuke training gedaan van 12K op de loopband. Het heet Hill Jog en het liet me in verschillende tempo's en hoogtemeters over 4 heuvels lopen. Ik heb er echt van genoten.

Deze namiddag waren de kids gaan zwemmen met de scouts. Ik had 4 vrije uren om mijn laatste training van deze week af te werken. Met mijn muziek aan mijn camelbag gebonden ben ik vertrokken om het MTB-parcours van Lede af te lopen. Het lag er zwaar bij. Op sommige momenten kon ik niet anders dan stappen, bij andere was het glijden door de modder. Na een uurtje of 2 is mijn mp3 uit gevallen. Dus dat wordt zoeken naar een betere, eentje die minstens 4 uur muziek kan draaien.

Omdat ik me toch moest concentreren in de pakken modder, had ik ook geen tijd om aan mijn buikkrampen te denken. Deze keer heb ik mijn 30K verstandiger gelopen. Traag en binnen de juiste hartzones (dit is dankzij Karine). Ik heb het parcours uitgegleden, geploetert en geschoven in 3u20'. Normaal diende ik er 32 te doen maar ik had geen tijd meer. Ik moest de kinderen ophalen op de scouts.

De trainingsweek wordt afgesloten met 77,12K aan lopen en 87,8K aan fietsen.

Ziek zeepaardje

Sedert vorige vrijdag had ik al ondervonden dat mijn ochtendpols 8 à 10 slagen hoger is. Ik voelde ook dat er iets aan het broeien was maar ik was tot vandaag de dans altijd ontsprongen.

Maandagavond heb ik een heerlijke en deugdoende oerdegelijke manuele sportmassage gekregen. Voortaan zal ik dit op frequente basis laten doen door Gerard. Hij gaf me ook het goede nieuws dat mijn spieren en pezen nog geen last hebben van de kilometers. Houden zo.

Dinsdag heb ik mijn intervaltraining goed kunnen doen. Ik haalde binnen de gewenste hartslagzone vlot 5:12 per kilometer. Ik had ook geen spierpijnen of zo. Wel overviel mij de moeite.

Woensdagavond, gisteren dus, ben ik na 8 kilometer moeten stoppen. Ik werd helemaal ijl in mijn hoofd en had het gevoel dat ik ging flauwvallen. Gelukkig was de kantine open en heb ik ad fundum 2 koude chocomelken gedronken. De misselijkheid was over en ik heb mijn resterende 4 kilometers traagjes verder afgewerkt. 's Avonds ben ik bij mijn ouders nog langsgeweest. Mijn vader werd 74. Geen rariteiten meer dus zal wel van honger geweest zijn.

Deze nacht is het begonnen. Mijn maag staat helemaal opgezwollen, I'm talking to God on the big phone en buikloop. Ik heb mijn loopgerief mee om mijn training onder de middagpauze te doen maar ik geef forfait. Ik ben te misselijk. Ik voel me een ziek zeepaardje. Ook Noor is niet ok, ze heeft een dikke verkoudheid en een beginnende oorontsteking.

Chris vertrekt op shortski met de vrienden vandaag. De rest kruipt vanavond vroeg in bed met de nodige medicatie. Duimen dat het morgen voorbij is.

BARCA - Week 10

Rare week wat het weer betreft. Gestart met vriesweer en gestopt met lenteweer. Terwijl de skigebieden niet weten wat ze met de pakken sneeuw moeten doen, lopen wij hier in T-shirt onze nodige kilometerkes. Raar maar toch lekker goed want zo strepen we opnieuw een trainingsweek af. Eentje die mij dichter bij Barcelona brengt.

Dinsdag een flinke vooruitgang geboekt in mijn test. 's Avonds wat uitgelopen op de loopband. Op woensdag en vrijdag moet Manu om 18u in Aalst zijn voor zijn looptrainingen bij Eendracht Aalst. Ik was woensdag nogal nipt thuis en heb me serieus moeten haasten om me klaar te maken. Het regende en het was koud. We waren dus 10 minuten te laat en ik constateerde dat ik mijn zomergerief aan had ipv winterkledij. Ik heb mijn 12km gelopen met kippevlees.

Het was ook de eerste keer dat ik met mijn nieuwe Vibram's Speed deze afstand heb afgelegd. Het ging vlekkeloos. Zalige schoenen zijn het. Steentjes of takjes zijn geen probleem. Je voelt ze niet. Het was wel nogal frisjes in het begin maar aangezien ik toch steeds te warme voeten heb in mijn loopschoenen, vond ik dit niet zo erg.

Donderdag was het ook vlieg en stuntwerk. Ik had me ingeschreven voor de workshop van Marathonman in Gent. Deze zou de topic voeding tijdens marathonvoorbereiding behandelen. Maar eerst was er nog 10 kilometers te lopen. Op een uurtje was ik er mee klaar, in bad gedoken en hup naar Gent. De workshop was zeer interessant. Ik heb enkele bruikbare tips gekregen en weet vooral nu dat ik niet gevarieerd genoeg eet. Dus hier zal aan gewerkt worden.

Vrijdag rustdag en de drukke avonden en later in bed kruipen begonnen zich te manifesteren. Ik voelde me moe en slapjes. Er zat een kou tot in mijn ruggengraat. In de tijd dat Manu op zijn training was, ben ik naar de zonnebank gereden. Dat heeft deugd gedaan. Het warmde me helemaal op. Er sluimert wat, ik moet opletten. 's Avonds ook wat vroeger in bed gekropen maar ik kon de slaap maar niet vatten. Er broeit echt wel iets. Ik troostte me dat de afspraak met de mensen van My Coach Marathonman maar om 11u was, ik kon dus wat langer in bed blijven liggen. Maar ook dat is niet gelukt.

Deze zaterdag stond mijn eerste 30K op schema. We waren met zijn zessen. Het tempo was niet echt gelijk en ik diende rap een keuze te maken. Ik voelde me relatief goed en koos om met de snelle groep mee te lopen. Het ging vlotjes, beter dan ik dacht. Het waren allemaal leuke mensen. Na 25km zijn Marathonman en zijn mede-lopers gestopt. Ik ben dan nog samen met de muziek van Adele de Watersportbaan rondgelopen. De laatste kilometer was beuken tegen de wind in. I did it! Mijn eerste 30K zat er op in 3u 4minuten waarvan 29 kilometer aan marathontempo. Nice.


Bij thuiskomst was er de smekende blik van Padi om ook in de wind te lopen. Ik kan die blik niet weerstaan. Dus toch maar toegegeven en een flinke wandeling gaan maken met haar. Ik was uitgeteld op zaterdagavond. Ik ben super vroeg gaan slapen maar deze keer zonder enig probleem. Ik heb meer dan 10u aan één stuk geknort.

Dus deze morgen was ik er weer helemaal door. Om 9u stond ik samen met Padi op de training van de club en heb er op mijn dooie gemak een dikke 8 gedaan. Voor Padi is het nooit genoeg (tja, ik ken dat gevoel) en in de namiddag zijn we met zijn allen nog een anderhalf uur gaan uitwaaien. Ze steelt graag de show met haar huppelen als een hertje in de velden. Super grappig.

Deze week sluit ik af met 70,67km lopen en 81,1km fietsen.

Test

Vandaag, onder de middag, had ik afspraak met de coach aan de atletiekpiste. Ik zou mijn test mogen afleggen. Op basis hiervan bepaalt hij mijn hartslagzones waarbinnen ik dien te trainen. Deze test hadden we wijslijk een week uitgesteld. Het is in het verleden al gebleken dat dit nooit een goed idee is als ik net uit vakantie kom.

De zon scheen, het was berekoud en de piste lag er in de schaduwkant bevroren bij. Het was niet echt glibberig dus we zouden het er op wagen. Dit zijn 5 toeren alles geven. Bij mijn 2e toer had ik al zin om te stoppen. Weer was ik te snel gestart. Ongelooflijk dat ik dit na al die 'wedstrijdervaring' nog steeds durf te doen. Maar Jean was speciaal voor mij naar het park gekomen, ik kon maar beter zijn gespendeerde tijd het waard maken.

Aan zijn enthousiasme aan de meet kon ik zien dat ik niet slecht zat. Het werkte ook aanstekelijk en in ronde 4 besloot ik maar mijn duiveltje te negeren. Blik op oneindig en tempo aanhouden, dat is het doel. Bij de laatste meters toch nog een poging gedaan om te versnellen. Ik vrees dat deze meer een gevoel dan een werkelijkheid was maar toch zeker een poging.

Chrono werd afgeduwd en de coach zijn gezicht sprak boekdelen: een smile van het ene oor naar het andere. Hij klokte af op 8 minuten en 36 seconden. Wooooopsedaisy, super. Een verbetering met mijn vorige tijd van 16 seconden. Nu had ik ook een smile van het ene oor naar het andere.

's Avonds heb ik nog een 6 km op de loopband gedaan in het programma 'Fit'. Ideaal was dit om de spieren wat los te lopen en stilletjes na te genieten van mijn prestatie van deze middag.

BARCA - Week 11

Ik heb ronduit een FANTASTISCHE week achter de rug.

Maandag ben ik begonnen op mijn nieuw werk. Geen stress van een prikklok of van collega's die je het zonlicht in de ogen niet gunnen om onverklaarbare redenen. Elke dag rij ik nu met de fiets heen en terug via baantjes in de volle natuur. Ik ga jullie eens laten delen in deze pracht via enkele foto's. Het is heel druk en ik moet veel nieuwe informatie opnemen. Maar de sfeer is ontspannen. Ik ben ontspannen. Het is mijn nieuwe start en ik grijp het met 2 handen.

Dit heeft ongetwijfeld ook zijn effect op mijn lopen. Toen ik maandag mijn totaal te lopen kilometers zag moest ik wel even slikken. Het waren er plots veel. Gaat mijn luiheid van de afgelopen 2 weken me nu niet zuur opbreken? Tja, ik moet er door en ik kan alleen maar training per training aanpakken. Ik zie wel.

Dinsdag ben ik de eerste intervalreeks rustig begonnen. Al gauw voelde ik dat het snor zat en de 2 laatste reeksen heb ik telkens kunnen versnellen. Helemaal voluit ben ik niet gegaan. Ik moest nog 4 trainingen doen deze week. Woensdag had ik geen last maar heb toch nog de 11K aan een iets rustiger tempo gelopen.

Donderdag de spieren nog steeds ok dus mijn lievelingstraining zal ook geen problemen geven. Het ging zalig goed. Vrijdag was rustdag. 's Avonds stond er een etentje met mijn ex-collega's op het programma. Wij zijn gaan eten in Pane e Vino in Aalst. Altijd een aanrader als je de Italiaanse keuken lust. De sfeer was opperbest en de drank lekker. We zijn dan nog afgezakt naar den Babbelaar waar ze een uitgebreide kaart met trappisten hebben. Tja, biebie kon er niet aan weerstaan. Het Bal van de Malcontenten was dik in orde.

Om 3u40 ben ik nogal aangeschoten in mijn bed gekropen. Ik zal vlug en hard moeten slapen want morgen vroeg MOET ik mijn lange duurloop doen. Er staan immers 23 kilometers op het schema. En wie kan uitgaan....Zaterdag om 8u30 uit mijn bed gerold, op automatische piloot mijn loopkleren aangedaan. Man man, wat heb ik steeds een dorst. Toch flink veel gegeten en mijn zoon zijn camelbag gevuld met 1,5 liter water. Gelleke mee, mp3 in de oortjes en hop, de frisse vrieslucht in. Het plan was het MTB-parcour van Lede zo veel mogelijk af te lopen.

 

een beetje modder

 

De eerste kilometers waren wat afzien maar ik ben dan opgegaan in de natuur en mijn muziek en ik voelde me helemaal herboren. Sommige stukken lagen er behoorlijk 'vettig' bij en ik ben een paar keer bijna op mijn toeter gegaan. De laatste 5 kilometer moest ik aan marathontempo lopen. Ik heb ze in 28 minuten afgelegd en binnen de hartslagzone. 'k Zal ik zeker iedere keer in de bijs moeten hangen voor mijn duurloop? De duurloop van 23,4km op 2u24 afgewerkt, niet slecht.



Zondag was het de Corrida in Aalst. Ik heb me ingeschreven voor de 6km en heb ze zo veel mogelijk in marathontempo gelopen. Ik weet niet hoe snel ik gelopen heb maar ik denk dat het net geen 30 minuten moet geweest zijn. De uitslag is nog niet online. In ieder geval was het een mooie afsluiter van deze trainingsweek. Ik heb alles netjes afgewerkt zonder last.

Deze week staat het totaal op 59,53km gelopen en 73,4km gefietst.

BARCA - Week 12

We zijn 2012 gestart op de latten in Livigno. Samen met de familie Callebaut zijn we in het dik pak sneeuw gaan ploeteren. Het was een hele fijne vakantie. Elke dag verse sneeuw, centimeters hoog, de droom van iedere skiër. De kinderen hebben zich ook heel goed gehad.

Mijn dochter skiet vlugger dan ik den berg af en dat spook is daar amper 9 jaar. Manu heeft besloten dat hij vanaf volgend jaar wil leren snowboarden. Jammer vind ik het, want hij skiet perfect parallel. Maar ja, als hij dat wil.

Verder heb ik de après ski zo beperkt mogelijk gehouden. Maar al wie mij wat kent, weet dat dit een hele opgave is voor mij. Ik heb dus wel mijn momenten van zwakte gekend. We zijn geen nonnen en paters. Ik moet wel toegeven dat ik mijn lopen heel hard gemist heb.

Gelukkig ben ik daar op een namiddag ene Jo uit Zottegem tegen gekomen. Aan het hotel waren we op grote plastic zakken de zwarte piste aan het afglijden. Jo, een triatleet, ging daar de zwarte piste eventjes op en af lopen. Ik ben hem 2 x gevolgd. Het was super vermoeiend maar ik heb er o zo voldoening van gehad. De familie Schouppe, ook al sportief aangelegd, hebben zich ook kostelijk geamuseerd op de piste. Toffe mensen.


In het naar huis rijden (we waren met de bus van Skifriends) hebben we heel veel geluk gehad. We konden Livigno buiten rijden en waren dus niet ingesneeuwd. Op de autostrade was er vlak voor den bus een zwaar ongeval gebeurd. Ik hoop dat die mensen ok zijn want het zag er in ieder geval angstwekkend dodelijk uit.

Vandaag zijn we dus gestart met het grote werk: de laatste 11 weken voor de marathon van Barcelona. Mijn intervaltraining ging behoorlijk goed, ondanks mijn luiheid van de afgelopen 2 weken. Maar naar je lichaam moet je luisteren en het heeft blijkbaar geholpen. Hartslag en snelheid waren goed.

Vorig jaar heb ik 1.671,26 km bij elkaar gelopen, 757,59km gemountainbiked, 362,01km geskied. Dit zijn alle kilometers geregistreerd op mijn garmin. De kilometers dat ik met mijn gewone fiets gedaan heb of gezwommen heb, zijn hier niet bij. Maar dat zijn er ook een pak. Dankzij Tijl heb ik voor 2012 een leuk fileke waar ik nog meer mijn activiteiten kan bijhouden. Inderdaad, ik heb ook de telmicrobe te pakken.