Deze week is voorbij gevlogen. Op het werk was het aangenaam druk, we hebben de langste periode van vrieskou in de geschiedenisboeken neergeschreven en ons Whitney Houston is helaas niet meer.
Maar in mijn kleine leventje was het vooral de verjaardag van mijn moeder die gevierd werd. Ze is 70 jaar geworden en ik weet nu van wie ik die zottigheid allemaal heb. Proficiat moeke, doet er daar nog minstens een jaar of 20 bij zenne.
Deze week heb ik hoofdzakelijk op de loopband gelopen. Niet zo zeer vanwege de kou maar vooral het in het donker lopen wou ik niet. Ik had een nogal 'angstige' week en was niet happig om zo alleen in het donker hier rond te lopen. Er lopen de laatste dagen vieze venten rond en die kom ik liever niet tegen.
Donderdag mocht ik van mijn nieuwe baas vroeger stoppen. Hierdoor kon ik mijn 18K lekker nog in het daglicht lopen en ik heb genoten. Zaterdag keek ik heel hard uit naar de 34K die ik moest doen. Ik ben om 8u naar Aalst gereden en ben vertrokken aan de Zeebergbrug. In Erembodegem ben ik de bordjes van de Schipstrekkersroute beginnen volgen. Deze route doe ik steeds met Sofie op de MTB in de winter.
Het was -9° maar ik was goed gekleed. De Dender was helemaal dichtgevroren en daar dan die opkomende zon op, prachtig. Het was een bewogen loopje: ik ben een vent tegengekomen die in het midden van de kouterbaan zijn spel uit zijn broek wou halen in het bijzijn van zijn dochtertje. Mannen wateren toch niet in het midden van een straat, die zoeken steeds een boom of een kant op. Dus ja, wat was bij die de bedoeling dan? Goor! Daarna ben ik met de daver op mijn lijf op mijn toeter gegaan omdat ik die ijsplek niet had gezien. Waarom kom ik die creeps toch steeds tegen?!
Op kilometer 12 heb ik een gelleke met een nieuwe smaak geprobeerd met als gevolg dat ik 2 kilometer later voorover aan de kant stond. Duidelijk niet het correcte voor mijn maag. Die massa suiker in eens dat lukt me maar niet om het te verdragen. Een goeie kilometer hierna zie ik dat ik mijn garmin niet terug opgezet had.
In Iddergem lag ik bijna dubbel door de zwarte ezel die een blauwtje opliep bij een witte pony. Blijf bij je soort man. De laatste 7 kilometers moesten aan marathontempo gelopen worden. Aangezien mijn toer wat te kort was heb ik deze in het park van Aalst kunnen doen. En als beloning van deze trainingsdag mocht ik onverwachts ons Padi gaan ophalen. Ze is de nieuwe spits bij VC Jong Lede.
De week heb ik zopas afgesloten met een laatste training op de loopband. Hiermee is mijn nieuwe trainingspaar ingelopen. Ze zitten zalig. Ik haalde deze week 87,45km bij het lopen en 63km bij het fietsen.
Maar in mijn kleine leventje was het vooral de verjaardag van mijn moeder die gevierd werd. Ze is 70 jaar geworden en ik weet nu van wie ik die zottigheid allemaal heb. Proficiat moeke, doet er daar nog minstens een jaar of 20 bij zenne.
Deze week heb ik hoofdzakelijk op de loopband gelopen. Niet zo zeer vanwege de kou maar vooral het in het donker lopen wou ik niet. Ik had een nogal 'angstige' week en was niet happig om zo alleen in het donker hier rond te lopen. Er lopen de laatste dagen vieze venten rond en die kom ik liever niet tegen.
Donderdag mocht ik van mijn nieuwe baas vroeger stoppen. Hierdoor kon ik mijn 18K lekker nog in het daglicht lopen en ik heb genoten. Zaterdag keek ik heel hard uit naar de 34K die ik moest doen. Ik ben om 8u naar Aalst gereden en ben vertrokken aan de Zeebergbrug. In Erembodegem ben ik de bordjes van de Schipstrekkersroute beginnen volgen. Deze route doe ik steeds met Sofie op de MTB in de winter.
Het was -9° maar ik was goed gekleed. De Dender was helemaal dichtgevroren en daar dan die opkomende zon op, prachtig. Het was een bewogen loopje: ik ben een vent tegengekomen die in het midden van de kouterbaan zijn spel uit zijn broek wou halen in het bijzijn van zijn dochtertje. Mannen wateren toch niet in het midden van een straat, die zoeken steeds een boom of een kant op. Dus ja, wat was bij die de bedoeling dan? Goor! Daarna ben ik met de daver op mijn lijf op mijn toeter gegaan omdat ik die ijsplek niet had gezien. Waarom kom ik die creeps toch steeds tegen?!
Op kilometer 12 heb ik een gelleke met een nieuwe smaak geprobeerd met als gevolg dat ik 2 kilometer later voorover aan de kant stond. Duidelijk niet het correcte voor mijn maag. Die massa suiker in eens dat lukt me maar niet om het te verdragen. Een goeie kilometer hierna zie ik dat ik mijn garmin niet terug opgezet had.
In Iddergem lag ik bijna dubbel door de zwarte ezel die een blauwtje opliep bij een witte pony. Blijf bij je soort man. De laatste 7 kilometers moesten aan marathontempo gelopen worden. Aangezien mijn toer wat te kort was heb ik deze in het park van Aalst kunnen doen. En als beloning van deze trainingsdag mocht ik onverwachts ons Padi gaan ophalen. Ze is de nieuwe spits bij VC Jong Lede.
De week heb ik zopas afgesloten met een laatste training op de loopband. Hiermee is mijn nieuwe trainingspaar ingelopen. Ze zitten zalig. Ik haalde deze week 87,45km bij het lopen en 63km bij het fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten