zondag 18 maart 2012

BARCA - Week 2

Dit was een week van totale ontspanning. Een perfectere skivakantie bestaat er niet. Verse sneeuw, overvloedige zon, fijne mensen en een Europees kampioene in bobbelpiste als skilerares. Het is nu al het 7e jaar dat we met deze bende gaan skiƫn. Het is meestal ook de enige gelegenheid in het jaar dat we elkaar zien. Maar we komen toe in de vlieghaven en het zit al snor.

Mijn kaken hebben soms echt pijn gedaan van het lachen. Zalig was het. We zijn met een groepje van 10. Lotte en ik zijn de enige vrouwen. Verder zijn het stuk voor stuk deugnieten en speelvogels. Vooral de liftmomenten waren terug hilarisch. En 's avonds in de bar, tja, daar is zeker geen uitleg bij nodig.

Deze vakantie was wat ik op dit moment echt nodig had. De geplande looptrainingen zijn niet doorgegaan. Het is er gewoon niet van gekomen. Donderdagmorgen heb ik uit pure schuldgevoelens getracht 12K op de loopband te doen. Aangezien bibi er weer in geslaagd was haar schoenen te vergeten, heb ik dit blootsvoets gedaan. Op de loopband thuis deed ik dat altijd. Maar hier in het hotel was de band met ribbelkes. Na 6K ben ik gestopt omdat ik blaren kreeg van de wrijving op de loopband.

Dus heb ik vrijdag, zaterdag en vandaag gelopen. Het ging zalig en relaxed. Totaal geen last gehad van mijn dagen 'boemelen' en inactiviteit. Ik kan luidop zeggen dat ik er klaar voor ben. Laat die marathon maar komen. Ik heb er vreselijk veel zin in.

De laatste week gaat in en dit is er eentje van honger kweken naar Barcelona. In het begin vond ik 42,195 km een vreselijk klinkende afstand. Maar vandaag, no problem. Mijn outfit ligt gewassen klaar. Mijn wedstrijdschoentjes gepoetst er naast.
Gisteren heb ik het parcours bekeken. De eerste helft zal ik mijn domp moeten inhouden. De start is met een klim. Daarna gaat het glooiend naar beneden. Het tweede deel is vrij plat. Hier ga ik mijn tijd kunnen inhalen en zetten. Op het einde is er een stevig klimmetje dus ik zal nog wat in mijn tank moeten overhouden.


Voor mezelf heb ik het doel gezet op 4u15. Mijn droom is 4u en mijn coach legt de lat nog hoger: 'Je kan maar zien dat er geen 4 voor staat zenne'. Ik zal mijn best doen lieve coach, ik zal mijn best doen.

2 opmerkingen: