Maandag en dinsdag liep ik wat Charlie Chaplin achtig, allé, volgens mijn baas toch...best grappig als hij mijn 'walk' na doet. Trappen op en af ging goed maar op het gemakske.
Dinsdag ben ik vlug naar de training van de club gereden om iedereen te bedanken voor hun vele sms-jes, hun verstuikte duimen door het supporteren en om te checken of alle kerken er nog staan zoals er kaarsen zijn gebrand voor mij. Ze stonden er ook op dat ik mijn mooie medaille kwam showen.
Trouwens wens ik ook de gelegenheid aan te grijpen om IEDEREEN een ferme MERCI te zeggen voor de steun in gelijk welke vorm ook. Het doet enorm deugd. De trainingen nemen vele uren in beslag en je moet ze alleen doorstaan. Het is dubbel: je leert zo veel over jezelf, je lost vele problemen op, je barst van de moed en energie maar je moet er je vrienden voor op een sociaal laag pitje voor zetten. Niet altijd een evidente of gemakkelijke keuze.
Gerard, mijn masseur, heeft dinsdag avond mijn quadriceps dan eens goed onder handen genomen - amai dat was nie van de poes. Woensdag morgen was het precies of ik een nieuw stel benen had. Vandaag voel ik niets meer. Het van en naar het werk fietsen zal er ook wel voor iets tussen zitten.
Maar het zijn lange dagen zo zonder lopen of sporten. Ik besef deze week meer dan ooit dat ik sport heel hard nodig heb. Het is mijn zuurstof. Deze week is het in de media dan heel toevallig volop over ultralopen. Bovendien zie ik overal mensen joggen. Kwellender kan het niet zijn toch?!
Gelukkig gaat Sofie me redden dit weekend. Mijn mountainbike hangt al ongeduldig gewassen en opgeblonken te wachten. Ik betrapte mezelf er ook op dat ik het internet aan het afsmurfen was op zoek naar een leuke, dichtbij 'platte' marathon. De honger naar die 3u50 is aangewakkerd...
Mijn volgende doel is La Bouillonante en daar die 23K overleven. Ik droom al lang van een loop in volle natuur. Maar als je niet in dat milieu meedraait of er onvoldoende je weg weet in te vinden dan lijkt het allemaal ver van je bed. Het is maar door mijn grote voorbeeld Martine Hofstede (www.runtodream.nl) dat ik mijn bos door de bomen heb gevonden.
Hoe moet ik er mij in hemelsnaam op voorbereiden? 'k Weet het niet goed. Het lopen is geen probleem maar het zullen de technische stukken zijn waar ik ga op sukkelen. Daarom start ik volgende week met trappen op en af te lopen. Deze ga ik opzoeken in het appartementsgebouw waar mijn man zijn kantoor is. Het zijn maar 3 verdiepingen maar ik zal ze dan maar een keertje meer doen.
Verder is het lopen, roeien, fietsen, zwemmen en wat krachtoefeningen. Ik heb een mooi schematje voor mezelf gemaakt. Hier ga ik me wel een maandje zoet kunnen mee houden.
Dinsdag ben ik vlug naar de training van de club gereden om iedereen te bedanken voor hun vele sms-jes, hun verstuikte duimen door het supporteren en om te checken of alle kerken er nog staan zoals er kaarsen zijn gebrand voor mij. Ze stonden er ook op dat ik mijn mooie medaille kwam showen.
Trouwens wens ik ook de gelegenheid aan te grijpen om IEDEREEN een ferme MERCI te zeggen voor de steun in gelijk welke vorm ook. Het doet enorm deugd. De trainingen nemen vele uren in beslag en je moet ze alleen doorstaan. Het is dubbel: je leert zo veel over jezelf, je lost vele problemen op, je barst van de moed en energie maar je moet er je vrienden voor op een sociaal laag pitje voor zetten. Niet altijd een evidente of gemakkelijke keuze.
Gerard, mijn masseur, heeft dinsdag avond mijn quadriceps dan eens goed onder handen genomen - amai dat was nie van de poes. Woensdag morgen was het precies of ik een nieuw stel benen had. Vandaag voel ik niets meer. Het van en naar het werk fietsen zal er ook wel voor iets tussen zitten.
Maar het zijn lange dagen zo zonder lopen of sporten. Ik besef deze week meer dan ooit dat ik sport heel hard nodig heb. Het is mijn zuurstof. Deze week is het in de media dan heel toevallig volop over ultralopen. Bovendien zie ik overal mensen joggen. Kwellender kan het niet zijn toch?!
Gelukkig gaat Sofie me redden dit weekend. Mijn mountainbike hangt al ongeduldig gewassen en opgeblonken te wachten. Ik betrapte mezelf er ook op dat ik het internet aan het afsmurfen was op zoek naar een leuke, dichtbij 'platte' marathon. De honger naar die 3u50 is aangewakkerd...
Mijn volgende doel is La Bouillonante en daar die 23K overleven. Ik droom al lang van een loop in volle natuur. Maar als je niet in dat milieu meedraait of er onvoldoende je weg weet in te vinden dan lijkt het allemaal ver van je bed. Het is maar door mijn grote voorbeeld Martine Hofstede (www.runtodream.nl) dat ik mijn bos door de bomen heb gevonden.
Hoe moet ik er mij in hemelsnaam op voorbereiden? 'k Weet het niet goed. Het lopen is geen probleem maar het zullen de technische stukken zijn waar ik ga op sukkelen. Daarom start ik volgende week met trappen op en af te lopen. Deze ga ik opzoeken in het appartementsgebouw waar mijn man zijn kantoor is. Het zijn maar 3 verdiepingen maar ik zal ze dan maar een keertje meer doen.
Verder is het lopen, roeien, fietsen, zwemmen en wat krachtoefeningen. Ik heb een mooi schematje voor mezelf gemaakt. Hier ga ik me wel een maandje zoet kunnen mee houden.
lekker trainen en vooral genieten tijdens de trail zelf, dan komt het allemaal goed!
BeantwoordenVerwijderenSucces en zie je bouillon!
groetjes martine