zondag 9 december 2012

Hivernales AXA 2012

Recuperatieweek en ik ben er echt niet rouwig om. Chris en de kids, mijn baas, ze liepen allemaal ziek rond vorige week. De hele week liepen de koude rillingen op en af mijn rug. Ik balanceerde tussen ziek worden of niet. Bovendien was ik moe, echt moe.

Dinsdag heb ik op mijn intervaltraining nog eens alles gegeven. Mijn hartslag maakte rare bokkensprongen dus er was iets aan het broeien of de vermoeidheid is te groot. Ik informeerde de coach en deze gaf me het goede nieuws dat ik deze week gerust eens een training mocht overslaan. Geen probleem.

Woensdag kon ik niet over mijn hart krijgen om niet te lopen. Padi - of beter ik - zou ons momentje samen te hard missen. Maar het ging voor geen meter. Padi blikte continue naar mij, ze nam ook stevig het voortouw. Ik vermoed dat ze het voelde dat ik niet echt ok was. Ik ben gestopt na 4,6km want ik kreeg mijn hartslag maar niet onder controle. Het heeft geen nut me verder uit te putten, daar heb ik geen zak aan.

Vrijdag ben ik niet gaan lopen. Ik had mijn werkdag doorstaan op basis van Dafalgan en had lichte koorts. Na een goed warm bad, me warmen aan de kachel ben ik super vroeg in bed gekropen...met flanellen pyjama en warme sokken aan onder een berg dekens. Ik heb meer dan 12u geslapen.

Zaterdag was de koorts weg maar ik had barstende hoofdpijn. Ik heb besloten geen medicijnen te nemen zodat ik een goed besluit kon nemen om zondag al dan niet te starten op de wedstrijd. De onverwachte quality time met mijn kids deed enorm deugd. 's Avonds ben ik terug heel vroeg gaan slapen.

Zondag, start van de Hivernales AXA in Watermaal-Bosvoorde. Ja, ik ben er klaar voor, het was duidelijk oververmoeidheid. Het was ideaal loopweer: frisjes, zuchtje wind en geen regen. De voorspelde sneeuw is er niet geweest, perfect. Leuke babbel met de leden van Spiridon Aalst en hup weg.

Ik besloot bij de start om altijd in de groene zone te lopen, de hartslag niet te hoog te laten komen. Bij het klimmen gas terug nemen, bij het dalen tempo niet versnellen. Ik zal de volgende keer dan wel vlugger gaan. Trouwens, mijn hartslag ging direct naar de ondergrens van mijn zone, veel keus had ik al niet.

Iedereen stormde me de eerste kilometer voorbij maar ik hield me aan mijn 6min/km. Dan heb ik rustig kunnen opbouwen naar een 5:18 tot 5:06/km. Ik heb enorm genoten en ben netjes buiten de oranje zone gebleven. De laatste 2 kilometers heb ik lichtjes versneld naar 4:54 en 4:20/km en de laatste 800m heb ik volle gaas gegeven. Nog enkele mensen lekker voorbij gestoken en heel ontspannen over de meet gekomen.

Tegen dat ik aan de overheerlijke soep aan het slurpen was viel mijn frank dat ik mijn uurwerk niet had afgeduwd. Ik vermoed dat mijn eindtijd voor deze 12,8km rond 1u7min moet liggen. Niet mijn snelste tijd maar wel vooral mijn verstandigste en daar was ik fier op.

Bij thuiskomst stond mijn ventje in zijn loopschoenen. We hebben samen nog een toerke gelopen van een dikke 6km. Vanavond duik ik tevreden weer lekker vroeg onder de dekens. Ik heb de dans ontsprongen want ik ben niet ziek geworden....oef! Nu volgen er weer 3 zware weken...ik ben er klaar voor.

Ondertussen is de uitslag online gekomen:
Overall 503/814 - leeftijdscategorie 145/217 - exacte tijd 1:07:34



1 opmerking:

  1. BLij te lezen dat je de ziekte hebt weten te ontwijken, het hangt echt in de lucht. Proficiat met je hivernales. Ik liep deze in 2006 of 2007 denk ik, en vond het ontzettend leuk. Zeker geen makkelijk parcours, dus een prima eindtijd! Proficiat.

    BeantwoordenVerwijderen