Het Grote Beest: Apeldoorn/Hero

Ik hou van aftellen. Van kinds af aan telde ik wel altijd voor iets af. Mijn aftelkalenders waren steeds echte kunstwerkjes. Ik ben een mens die punten/doelen moet hebben om naartoe te werken, te leven. Wanneer er dan 2 zo'n doelen kort op elkaar volgen dan wordt het wel echt moeilijk. Voor welk doel maak je dan je aftelkalender? Ik heb enkele weken gedacht geen enkel, maar dat lukt me gewoon niet. Eentje kiezen dan: de prestatie of de vriendenloop? Ook niet simpel hé! Dus beiden, voilà.

De week startte met vrieskou, dat was even wennen. Het waren deze week alweer pittige trainingen. Niet alleen het totaal aan kilometers wordt opgedreven, ook de intervals gaan naar boven in aantal. Ik heb de vermoeidheid onder controle: gewoon vroeger gaan slapen elke dag. Alles verliep vlekkeloos.

Dinsdag was er een leuke intervaltraining met als afsluiter een loopje met Joke, Stefanie en Sofie. Ook zij doen een flinke sprong vooruit. José was er niet, die vierde haar verjaardag. Ik hou er van om mijn cooling down met hen te lopen. Dit breekt mijn vele eenzame kilometers. Ze doen het uitstekend en gedreven. Goed bezig zenne dames!

Woensdag was de koudste avond. Ik weet eigenlijk niet goed of het wel ok is om met Padi lang en intensief in de vrieskou te lopen. Heb dus op veilig gespeeld en het traag en niet te lang gemaakt. Na 8km vond ik het wel genoeg voor haar.

Donderdag heb ik Joke gezelschap gehouden tijdens haar training van de start 2 run. Altijd fun met haar want zij weet wel steeds een verhaal te vertellen.

Vrijdag was een pak warmer dan dinsdag en er was heel wat regen bij. Ik had totaal geen zin om veel tijd te verliezen door eerst naar huis te fietsen en dan pas te lopen. Dus ben ik naar het werk gefietst en ben 's avonds naar huis gelopen. Ik moest 15km hebben dus maakte ik een grote lus. Het was een zalig weertje en het ging heel goed.

Vandaag was er als laatste training een eerste 30-ger. Via de site van gpsies heb ik een route gezocht om te downloaden op mijn Garmin Forerunner. Eindelijk kon ik eens experimenteren. Chris heeft me afgezet aan 't Vijverhof in Erpe-Mere. Ik zat meteen op de route en zo ben ik op pad gegaan.

Het is fantastisch leuk om op deze manier te trainen. Dit schept zo veel mogelijkheden! Je komt op plekken die je niet zou aan doen. Dit smaakt naar meer. Bleek dat dit ook een geliefde route was voor mountainbikers. Zo ben ik 3 keer dezelfde 2 heren tegen gekomen.

Bij de derde keer riep de ene: 'ja iffra, waar loop jij zo naar toe?' Ik zei 'Ik ben op zoek naar Blankenberge maar ken vindt het niet!'. Hij kon bijna niet meer fietsen van het lachen.

Maar ik ben ook verscheidene keren bijna omver gereden. Ze reden veel te snel en scheerden langs me heen. Als er geen voetpad is, kan ik toch niet anders dan op straat te lopen? En als dat voetpad in slechte staat is (zoals bijna overal in ons land), dan loop ik ook op straat. Zij rijden met hun wagen toch ook niet in putten en over bulten? Ik verdenk er enkelen van om het zelf opzettelijk te hebben gedaan....belachelijk mensen.

Op kilometer 26 loop ik richting Erondegem en sta plots voor een drankhekken. De straat is gewoon...weg! Ik zag een spoor van een MTB en besloot dit te volgen. Ik ben door doornen en stuikgewas gestapt want lopen was onmogelijk. Stond met mijn enkels tot in de modder maar ben uiteindelijk toch weer op een straat uitgekomen. Mmmm...dit komt me bekend voor...Vlierzele. Maar welke kant is de kortste naar Lede. Een man op de fiets heeft me op weg geholpen.

Ik was heel blij als ik het bordje van Papegem zag. Bijna (nog 5km) thuis. Op km 30 ben ik gestopt met lopen. Ik wil niet te veel doen op te korte tijd, dertig is dertig. De laatste 3,5km ben ik gewoon naar huis gewandeld. Lekker ontspannen.

Het was een prachtige route! Het was intens genieten. Hier enkele sfeerbeelden en zeg nu zelf, schoon hé.