De Transpyr is een coast-to-coast mountainbike tocht van 8 opeenvolgende dagen. De start is in Rosas aan de Middellandse zee, gaat door de Pyreneeën zo naar de Atlantische oceaan met eindpunt San Sébastian. In totaal moeten er 820 km en 20.300 hoogtemeters afgelegd worden in een zengende hitte van 35° tot 40°. Het hele parcours staat gekend als zeer technisch. Er zijn paadjes bij die ze moeten op- of afrijden waar ik al in mijn broek plas als ik het te voet moet doen. De organisatie is top en voorziet bijna alles maar het moet nog altijd gereden worden.
Ze zijn met 3 teams daar: Chris met zijn maat Bart, Ulrich met Keevy en Jürgen met Thys. Ze moeten steeds samen blijven en als er iemand afhaakt, dan kan deze aansluiten bij een ander team.
De eerste 3 dagen waren al de zwaarste. 's Avonds was het een vrolijke maar vermoeide man aan de telefoon. Het technische gedeelte is toch zwaarder dan verwacht en de warmte doet velen de das om. De bevoorradingen zijn uitgebreid: spaghetti, fruit, koekerij, drinken, etc...
Buiten enkele spaken uit het wiel van Bart en een schaafwonde op Chris zijn onderarm, zijn ze allen al goed gespaard gebleven van technische pannes en accidenten. Op het einde van dag 3 is Thys de laatste 20km met de bezemwagen moeten binnen komen. De dag er na is hij volle moed weer gestart maar het lichaam hield hem tegen. De extreme warmte is niet voor hem. Heel jammer. Jürgen heeft de 4e etappe alleen uitgereden en sloot vandaag aan bij Chris en Bart.
Er zijn 197 deelnemers en onze mannen posteren zich comfortabel in de ranking. Ze doseren goed, nemen voldoende drinken en eten tijdens de tocht naar binnen, dus voorlopig gaat alles prima. Maar belangrijkste van al, ze hebben er nog fun in. Hoe gek het ook mag klinken, ze amuseren zich op hun fiets. En daar is het hem tenslotte om te doen: genieten van je sport.
Nog veel succes mannen!
De eerste 3 dagen waren al de zwaarste. 's Avonds was het een vrolijke maar vermoeide man aan de telefoon. Het technische gedeelte is toch zwaarder dan verwacht en de warmte doet velen de das om. De bevoorradingen zijn uitgebreid: spaghetti, fruit, koekerij, drinken, etc...
Buiten enkele spaken uit het wiel van Bart en een schaafwonde op Chris zijn onderarm, zijn ze allen al goed gespaard gebleven van technische pannes en accidenten. Op het einde van dag 3 is Thys de laatste 20km met de bezemwagen moeten binnen komen. De dag er na is hij volle moed weer gestart maar het lichaam hield hem tegen. De extreme warmte is niet voor hem. Heel jammer. Jürgen heeft de 4e etappe alleen uitgereden en sloot vandaag aan bij Chris en Bart.
Er zijn 197 deelnemers en onze mannen posteren zich comfortabel in de ranking. Ze doseren goed, nemen voldoende drinken en eten tijdens de tocht naar binnen, dus voorlopig gaat alles prima. Maar belangrijkste van al, ze hebben er nog fun in. Hoe gek het ook mag klinken, ze amuseren zich op hun fiets. En daar is het hem tenslotte om te doen: genieten van je sport.
Nog veel succes mannen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten