NY - week 10

De laatste week van de vakantie. Het waren 2 prachtige maanden, heerlijk gevarieerd, toffe dingen gedaan en mensen, wat een zaaaalig weer hebben we gehad zeg!

Sedert donderdag was ik geplaagd met een hoofdpijn die tot zaterdagmiddag heeft geduurd. Maar tijd om lui op mijn zetel te liggen had ik eigenlijk niet meer. Nog 10 weken en het is NY.

Donderdag kon ik geen kant uit. Vrijdag çavakes en ik had Manu beloofd om samen het mountainbikeparcours van Kalken af te fietsen. Een stevige Dafalgan en de hoop op beterschap door de frisse lucht hield me recht op de fiets. Manu is leuk gezelschap om mee te sporten en ik heb enkele uren de hoofdpijn kunnen vergeten. Het was heerlijk zo samen met mijn zoon.

Zaterdag moest ik proberen om 22km te lopen maar met dit hoofd?! Toch heb ik me klaargemaakt en het plan was dat ik zo veel en zo snel ging lopen als het hoofd aan kon. Ik zou wel zien wat het geeft.

Iedere pas bonkte mijn hoofd maar ik wou toch proberen om 6km vol te houden. Maar toen was ik zo ver van huis gedwaald dat ik deze ook terug moest. Misschien onbewust toch wat opzettelijk gedaan? Ik vertraagde mijn tred, stopte regelmatig, dronk en at goed veel. Mijn hoofd klopte nog maar merkelijk minder dan bij het vertrek. Toch werd het lopen lastiger. Tijd om er mee te stoppen.

Het werden er uiteindelijk 13km. Dat zijn er geen 22. De komende weken ga ik er telkens minimum 30K joggen. Wat nu? Ik herinnerde me van Lis en coach Jean dat soms het opsplitsen van een training een oplossing is en ook positiever effect heeft. Dus zou ik zien hoe ik me 's avonds voelde en dan het saldo afwerken.

Om 20u voelde ik me best ok, trok de loopkleren aan en vertrok zonder bedenktijd. De eerste kilometer liep ik heel rustig, voelde dat het hoofd geen weerstand bood en liep er nog 8 bij aan een bevredigend tempo. Rustig maar zonder pijn of last, dat was het doel. Hé hé, hier zie, toch de 22 gehaald. En de hoofdpijn? Spoorloos verdwenen...2 vliegen in 1 klap!

Vandaag was het de starterswedstrijd voor Manu en Noor van de Nievdonckse Zeilclub waar we lid zijn. Manu had vorig jaar de seizoensbeker gewonnen, dus die startte vol vertrouwen. Noor zou haar debuut maken. Team DC was er helemaal klaar voor.

Ik ben mega fier op mijn kids. Ze moesten 3 reeksen zeilen. Manu zeilde 4e, 4e en 1ste plaats. Noor werd 5e en twee keer 6e. Bij het eindklassement van de Q-cup eindigde Manu als 3e en Noor als 8ste op de 17 deelnemers. Fantastisch toch!

Er staan nog 4 wedstrijden op hun agenda en dan gaan ze voor de Spirou Belgian Junior Cup in Brugge. De 4 beste zeilers krijgen een seizoen lang een Spirou gratis ter beschikking. Ze vermoeden dat ze geen enkele kans hebben en leven er naar toe omdat het zo'n groot evenement is. Dat is alvast de juiste ingesteldheid: having fun is always more successful than aiming too high. Wordt vervolgd...