De week waren we gestart met dreigende ziektekiemen: moe, prikkelbaar en vreselijk kou. Werken en sporten is het beste medicijn en bovendien wou ik de startles van het ballet niet missen.
Ja ja, we zijn er terug aan begonnen. Terug Prima ballerina spelen. Vanaf nu is het 1,5u klassiek ballet en aansluitend is er 1,5u modern ballet. Ze (de balletjuf) had ons verwittigd bij het afsluiten van het vorige seizoen dat de lat hoger zal gelegd worden. Amai ni, ze heeft woord gehouden. Het tempo ligt hoger en het is hard werken. Maar het is zo'n fun! Ik had er wel het laatste hoopje energie uitgeperst bij mij. Met een flanellen pyjama aan ben ik direct gaan slapen.
Dinsdag was er de gebruikelijke Ashtanga yogales samen met Liesje en Bie. Ook hier was het precies tijd voor het grote werk. De spieren werden duchtig gestretcht. Voilà, ook dit hebben we weeral gehad. Verkleumd van de kou en de regen ben ik thuisgekomen, dit was wel een anti climax. Hup, warm bad en dan warm bed in.
Woensdag ben ik er terug doorgekomen. Ik voelde dat ik eens goed moest zweten, zo'n heerlijk lekker sportzweet om de allerlaatste beestjes de kop in te slaan. Mijn ventje en ik zijn een dikke 6km gaan lopen en tetteren. Toch leuk hoor zo samen. En het was inderdaad de juiste oplossing.
Donderdag was ik weer alive and kicking. Ik had willen zwemmen maar ik besloot het lijf wat rust te geven.
Vrijdag namen Manu en ik deel aan de Stratenloop van Lede. Manu had zijn doel op 25 minuten voor de 5km gezet. Ik zou heel tevreden zijn met een 50 minuten op de 10km. Dit jaar was de start duidelijk en vlekkeloos. De organisatie had uit zijn chaos van vorig jaar geleerd. Proficiat.
Manu was heel kittig en wou steeds sneller gaan maar ik hield hem anderhalve ronde in bedwang. We hadden toen een 3,5 kilometer afgelegd aan 13km/uur. Hij vond het toen niet leuk dat ik hem niet sneller wou laten gaan. Doseren stond nog niet in zijn leerboek.
Maar dan gaf ik hem groen licht. 'Loop maar, doe je zin. Maar let op: kleine passen op de stijgende stukken en de laatste 300m rennen als zot'. Er was heel wat gemompel en gemor maar weg was hij. Hij finishte in 23min 46seconden en was natuurlijk super blij. Hij werd 84e op 210 deelnemers. Doseren is vanaf nu opgenomen in zijn woordenboek.
Ik moest nog 2 ronden bij lopen en liet mijn tempo toch wat zakken. Het was een test om te zien of mijn zelf in elkaar gebokste schema goed was maar het was zeker niet de bedoeling mij choco te lopen. Ik wou vooral comfortabel lopen zonder spierpijn er na. Het was zalig zo veel mijn naam te horen, wat een lieve supporters toch allemaal!
Na 48min en 58seconden stond ik aan de meet. 'Je bent er' zei de man die de nummers noteerde. Ik klokte af en pufte wat terplekke. 'Wisken! Doorlopen!' Hé, wat? 'Ja, maar je moet dan wel ook over de meet lopen hé mevrouw!' Damn, doe ik het toch weer niet zeker. KIEKEN!!!
Allé, 49minuten en 6 seconden is het dan uiteindelijk geworden. Dit is beter dan ik gehoopt had en ik ben nog niet moe. Goed, schema is dus duidelijk OK. De variatie van lopen, zwemmen, dansen en fietsen is voor mij de beste oplossing.
Zaterdag en zondag heb ik uitsluitend gespendeerd aan huis, hond en kids. Chris was gaan fietsen voor het weekend naar Winterberg dus als de kat van huis is....Eerst ben ik de voormiddag gaan werken. In de namiddag namen de kids en ik ons tuintje eens deftig onder handen. Er werd gesnoeid, gezongen, gras gestofzuigd, alles in zakken geduwd voor containerpark en het resultaat was meer dan bevredigend. Mooi hé?!
's Avonds zijn we gaan dineren bij den Italiaan rechtover de deur en dan zijn we naar de kermis gegaan. Ze hadden het wel heel hard verdiend die bloekes van mij. En ze trekken op hun moeder, eens buiten in de leute is het moeilijk naar huis te gaan. Zondag sliepen we ons uit en in de namiddag was er zeilen. Padi en ik hebben een poging gedaan om te zwemmen in de Nievdonck maar het water was amper 16°. Dit was zonder pak toch net iets te koud. Wat gespet en gezwier maar verder dan mijn middel ben ik er niet ingegaan. Volgende week is het met neopreenpak aan hoor!
Chris vond bij zijn thuiskomst 3 uitgetelde sloebers in zijn zetel. Het gezin is weer compleet...met 4 uitgetelde nu.
Ja ja, we zijn er terug aan begonnen. Terug Prima ballerina spelen. Vanaf nu is het 1,5u klassiek ballet en aansluitend is er 1,5u modern ballet. Ze (de balletjuf) had ons verwittigd bij het afsluiten van het vorige seizoen dat de lat hoger zal gelegd worden. Amai ni, ze heeft woord gehouden. Het tempo ligt hoger en het is hard werken. Maar het is zo'n fun! Ik had er wel het laatste hoopje energie uitgeperst bij mij. Met een flanellen pyjama aan ben ik direct gaan slapen.
Dinsdag was er de gebruikelijke Ashtanga yogales samen met Liesje en Bie. Ook hier was het precies tijd voor het grote werk. De spieren werden duchtig gestretcht. Voilà, ook dit hebben we weeral gehad. Verkleumd van de kou en de regen ben ik thuisgekomen, dit was wel een anti climax. Hup, warm bad en dan warm bed in.
Woensdag ben ik er terug doorgekomen. Ik voelde dat ik eens goed moest zweten, zo'n heerlijk lekker sportzweet om de allerlaatste beestjes de kop in te slaan. Mijn ventje en ik zijn een dikke 6km gaan lopen en tetteren. Toch leuk hoor zo samen. En het was inderdaad de juiste oplossing.
Donderdag was ik weer alive and kicking. Ik had willen zwemmen maar ik besloot het lijf wat rust te geven.
Vrijdag namen Manu en ik deel aan de Stratenloop van Lede. Manu had zijn doel op 25 minuten voor de 5km gezet. Ik zou heel tevreden zijn met een 50 minuten op de 10km. Dit jaar was de start duidelijk en vlekkeloos. De organisatie had uit zijn chaos van vorig jaar geleerd. Proficiat.
Manu was heel kittig en wou steeds sneller gaan maar ik hield hem anderhalve ronde in bedwang. We hadden toen een 3,5 kilometer afgelegd aan 13km/uur. Hij vond het toen niet leuk dat ik hem niet sneller wou laten gaan. Doseren stond nog niet in zijn leerboek.
Maar dan gaf ik hem groen licht. 'Loop maar, doe je zin. Maar let op: kleine passen op de stijgende stukken en de laatste 300m rennen als zot'. Er was heel wat gemompel en gemor maar weg was hij. Hij finishte in 23min 46seconden en was natuurlijk super blij. Hij werd 84e op 210 deelnemers. Doseren is vanaf nu opgenomen in zijn woordenboek.
Ik moest nog 2 ronden bij lopen en liet mijn tempo toch wat zakken. Het was een test om te zien of mijn zelf in elkaar gebokste schema goed was maar het was zeker niet de bedoeling mij choco te lopen. Ik wou vooral comfortabel lopen zonder spierpijn er na. Het was zalig zo veel mijn naam te horen, wat een lieve supporters toch allemaal!
Na 48min en 58seconden stond ik aan de meet. 'Je bent er' zei de man die de nummers noteerde. Ik klokte af en pufte wat terplekke. 'Wisken! Doorlopen!' Hé, wat? 'Ja, maar je moet dan wel ook over de meet lopen hé mevrouw!' Damn, doe ik het toch weer niet zeker. KIEKEN!!!
Allé, 49minuten en 6 seconden is het dan uiteindelijk geworden. Dit is beter dan ik gehoopt had en ik ben nog niet moe. Goed, schema is dus duidelijk OK. De variatie van lopen, zwemmen, dansen en fietsen is voor mij de beste oplossing.
Zaterdag en zondag heb ik uitsluitend gespendeerd aan huis, hond en kids. Chris was gaan fietsen voor het weekend naar Winterberg dus als de kat van huis is....Eerst ben ik de voormiddag gaan werken. In de namiddag namen de kids en ik ons tuintje eens deftig onder handen. Er werd gesnoeid, gezongen, gras gestofzuigd, alles in zakken geduwd voor containerpark en het resultaat was meer dan bevredigend. Mooi hé?!
Chris vond bij zijn thuiskomst 3 uitgetelde sloebers in zijn zetel. Het gezin is weer compleet...met 4 uitgetelde nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten