Een hele week was er het plan op het lopen terug op te pikken. Donderdag is het er eindelijk van gekomen. De loopschoenen en tenue mee naar het werk om 's avonds naar huis te lopen. Ik was niet te ambitieus, gelukkig, en ging voor de route die ik elke dag met de fiets doe. Dit is 7,5km en ik maakt me geen illusies: het zou niet gemakkelijk gaan.
Zaterdag stond er het afhalen van de boten op het programma die Noor en Manu gewonnen hebben op een zeilwedstrijd in oktober. Gedaan met Optimist varen, vanaf nu zijn ze de deelnemers in de Spirouclass. In Genval stond een grote kar op mij te wachten met daarop 4 boten: 2 voor ons + 1 reserveboot die ik overal mag meesleuren + 1 van een andere winnaar. Ik heb nog nooit met een aanhangwagen gereden, laat staan met een kar die langer is dan onze auto met daarop een fortuin aan boten en materiaal. Je kunt al denkend dat ik vrij zenuwachtig was.
Maar ik ben een bikkel toch? Ik weigerde Chris' aanbod om mee te gaan. Ik zou de komende 8 maanden heel België doorkruisen met die kar, dus van de eerste keer alles zelf leren en doen. Het ging vlekkeloos. Na een paar minuten overpeinzen hoe en wat was de taakverdeling tussen mij en de kids vlug gemaakt. Ieder zijn steentje bijdragen, dat is de boodschap.
was een leuk weekend en de kids hebben heel hard genoten. Ze zijn gelanceerd voor hun spannend jaar. Volgende week zitten ze voor 4 dagen in Oostende. Als je dus zaterdagmorgen een wagen met een kar achter met daarop 3 boten ziet rijden op de E40, that's me! Zwaai en toeter maar nikeer.
Dankzij deze nuchterheid was het eindresultaat niet al te confronterend. De loopconditie zit op -10. Ik heb over de 7,5km zo'n 52 minuten gedaan. Alsook moest ik heeeeel hard mijn best doen om niet boven een hartslag van 150 te gaan. Maar het gevoel er na was er eentje van ok. Wel heb ik de volgende 3 dagen met stramme spieren gelopen. Ja, mijn lijf was serieus aan rust toe en zal het zijn tijd nodig hebben om alles weer op te bouwen.
We waren een geoliede machine en in no time waren we op weg naar de Nievdonckse Watersportvereniging waar we lid van zijn. Helaas waren de zeilen, het roer en het zwaard niet bij de boot waardoor Manu en Noor niet konden deelnemen aan de gewenningstraining georganiseerd door Jelle. Ze zouden morgen hun vuurdoop hebben onmiddellijk op de wedstrijd zelf. Noor maakte terug koorts en dus reden we in de namiddag naar huis zodat ze kon rusten.
Zondag, de start van het zeilseizoen met een heerlijk zonnetje en bijna geen wind. Noor wou van geen forfait horen. Dus haar de nodige medicijnen gegeven zodat ze toch kon starten. We zien wel verder hoe het allemaal verloopt. De eerste reeks werd gevaren zo goed en zo kwaad het kon. De wind viel halverwege en het ging maar traagjes vooruit. Noor lag op de voorlaatste positie en Manu in het midden van het pak.
Noor had hierdoor een beter overzicht en besloot om een hele bocht om te varen rond het pak heen. Je zag haar traag maar zeker iedereen inhalen. Manu zat sloot en kon geen weg meer uit. Hij was net te laat om te ontsnappen. Noor finishte op de 4e plaats (goei doping) en Manu helaas op de voorlaatste. Na de lunch was er nog steeds geen wind en om 15u werd er besloten om de wedstrijd te stoppen. Tegen 's avonds was Noor terug een vod.
 |
| Wedstrijdzeil Manu |
 |
| Wedstrijdzeil Noor |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten