De Geheime Tuin

Hoera, deze week heb ik de volle 14 km - weliswaar in 2 x - gelopen. Hartslag laag kunnen houden, niet boven 150 aan een tempo dat ik niet echt gewend ben maar kom...ik heb er vrede mee. Het zal in orde komen dus geen nood om het te forceren.

Ook het zwemmen heb ik er terug in gestoken. Op mijn gemakje, opbouwend maar mijn kilometer staat op de teller in 22min 26sec. Ik heb nog een zee van tijd voor september dus no panic.

Zaterdag morgen is Manu vertrokken naar Oostende voor zijn zeilstage. Deze duurde tot dinsdagavond. Noor en ik hadden dit weekend de voorstellingen van ons ballet. Sedert vorig jaar in september zijn we allen hier voor aan het oefenen geweest.

Dit is leuk, op het podium staan. Het is super om al die kinderen te zien openbloeien. Ze hebben het echt allemaal geweldig goed gedaan. Hier en daar wel een foutje puur van de zenuwen maar ik denk dat het publiek die niet eens gezien heeft. Er is hard voor gewerkt en dus was het resultaat er ook naar: hartverwarmend mooi.

Ik stond er ook van versteld hoeveel mensen, vrijwilligers/ouders van, men eigenlijk nodig heeft om zo'n weekend vlekkeloos te laten verlopen. Chapeau voor al deze moeders, ze zijn een rots in de branding. Veel tijd om te recupereren kreeg Noor niet. Maandagmorgen om 8u30 moest ze al in Oostende staan om haar broer te vervoegen.

Ze hebben veel geleerd en hebben veel in het zeewater gelegen. Dit weekend trekken we met de boten naar Berlare voor de training en naar Luik voor een nationale wedstrijd.

Naar Berlare gaat het neopreenpak mee. Een duik in het Donkmeer moet er van komen. De Ijsberen van Berlare mogen op zondag niet meer zwemmen in de Nievdonk: te gevaarlijk en niet verzekerd. Maar zaterdag is het zwemgedeelte open, dus zal ik er plonzen.

Op zondag gaan mijn loopschoenen mee naar Luik. Er staat al een mooie toer klaar van 10km en IK GA HEM LOPEN, nem, geen uitvluchten meer!