Ik speel al lang met de gedachte om een blog te starten. Gezien ik niet zo'n grote computerkennis heb, was het wat moeilijk de drempel te overschrijden. Maar aangezien ik de komende maanden meerdere grenzen zal moeten verleggen, aanschouw ik deze als mijn gemakkelijkste.
Waarom een blog bovenop de reeds zo vele? Als loper ben je eenzaam op je kilometertocht. Je kan wel zo'n lawaaiding in je oren steken maar je blijft steeds met je honger naar zielsverwanten, ervaringen, tips, etc zitten.
In het begin is je omgeving ook begaan en meelevend. Je krijgt volop steun. Maar daar de voorbereidingen over maanden gaan, valt dat wel eens weg. Steun is volgens mij de hoeksteen om de man met de hamer te lijf te gaan tijdens de trainingen, de marathon zelf.
Om niet steeds de mensen te moeten 'lastig' vallen, doe ik het maar via een blog. Ik schrijf het van me af en hoop tegelijk toffe mensen met leuke loopervaringen en tips te ontmoeten.
Ik ben 38 jaar, gehuwd en moeder van 2 kinderen. Door een paar vriendinnen ben ik beginnen lopen zo'n 3 jaar geleden. Echt graag deed ik dat niet maar ja, men doet veel om bij mensen te zijn die je graag hebt.
Ondertussen lopen ze nog en goed. Ze hebben niet de ambitie om een marathon te lopen. Ikzelf wou de uitdaging met mezelf aangaan. Ik vind het gevoel van tijdens het lopen, de trance, zalig. Het leegmaken van mijn hoofd en de massa positieve energie zijn wat ik nodig heb.
Ja, ik raakte verslaafd aan het lopen. Dus op naar de eerste marathon in Berlijn op zondag 25 september 2010!
Greez,
Wisken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten