In shock

Ik ben van mening dat iedereen recht heeft op zijn godsdienst en de manier waarop ze dat uiten.
Ik ben van mening dat het een verrijking is in ieders leven als we verschillende denkwijzen over het leven kennen.
Ik ben van mening dat het een afstomping en een teken van enggeestig zijn is als men een andere cultuur, godsdienst of ras ondergeschikt vind.
Mensen moeten van mensen houden. Je kan altijd iets leren van iemand. Ik ga er ook van uit dat, als ik op een dag hulp nodig heb, overvallen ben of simpel gewond op straat lig, het mijn menslievendheid zal zijn die me red.
Er lopen veel slechte mensen rond. Racisten, radicalen en ze moeten daarom geen bruine smoel hebben of een andere taal spreken. Ik ben er echter van overtuigd dat het een minderheid is die meer aandacht krijgt dan dat ze verdienen.
Ik leer mijn kinderen dat ieder een kans verdiend, dat er in ieder iets goeds zit. Als ze dan toch iemand tegenkomen die rot en slecht blijkt te zijn, ga er dan gewoon minder mee om. Maar daag niemand uit en stoot niemand af.
Maar hier zit ik dan, perplex en geslagen, helemaal in shock na het bekijken van een onschuldig mailke. Zijn wij, de mensen die het beter zouden moeten doen dan de dieren, echt wel deze kans waard? Dieren doen vreselijke dingen uit zelfbehoud, om in leven te blijven. Maar dit moeten wij in onze moderne tijden al lang niet meer doen. We vinden overal eten, drinken, kleren, luxe etc. Waarom doen wij dan een medemens aan wat je hier ziet?
Dit het verhaal van een jong moslimmeisje, verliefd op een jongen. Haar familie had haar wel uitgehuwelijkt aan een oudere man. De genadesteen wordt gegooid door haar bloedeigen broer. En al die mannen maar filmen en foto's trekken.
Ik kan het niet vatten en ik weet niet wat ik er moet mee doen maar ik vind het vreselijk.