NY - week 1

De basis is gelegd. Nu is het onderhouden, rusten en aansterken. Flink eten en flink slapen zijn de laatste en belangrijke dingen die me nu te doen stonden om een toch wel ideale voorbereidingsperiode succesvol af te sluiten.

Mijn lieve baas werd geveld deze week met een zware witte angine maar mijn weerstand is top. Geen effect, geen besmetting, in blakende gezondheid verkeer ik.

Ik heb eigenlijk mijn dagelijkse sportactiviteiten gewoon laten doorgaan:

* maandag 3u dans,
* dinsdag 1u heerlijke dynamische yoga,
* woensdag 5km dogrun met Padi en Manu,
* donderdag 10km luvrun met mijn koene Ridder
* vrijdag rust

* Zaterdag deed ik mijn laatste loopje op Belgische bodem samen met Maaike. Manu en Noor hadden daar hun laatste zeilwedstrijd. Ik stuurde haar vrijdagavond een sms-je en zaterdagmorgen stond ze al te blinken naast haar nieuwe fiets.

Maaike had een leuke route uitgestippeld rond enkele mooie plekjes in Brugge. We hebben gedurende die 13km geen seconde gezwegen. Wat zijn we toch 2 tetterkonten bij elkaar zeg! We liepen langs haar nieuw werk en overal kreeg ik uitleg over wat die plek betekent in haar leven.

Doordat ze onze foto en routetrack op haar FB gezet had, wist een vriendin van haar waar we waren. We maakten kennis en ze liep een stukje mee. Grappig.

Zalig om op deze manier iemand beter te leren kennen. Dat het supertof was kon je hieruit wel al afleiden. Ik heb GENOTEN. Vooral ook omdat ik voelde dat alles goed zat. Ik ben zo klaar voor New York.

Tegen de middag waren we terug aan de Sint Pietersplas en moesten we helaas weer afscheid nemen. Ik ben er evenwel van overtuigd dat dit een vervolg krijgt. Mijn schat briefde me de score van de kids. Dat zat hier ook snor.

Na de lunch sprong Chris op zijn fiets om de 85km naar huis te bollen. Het was een sterke wind maar de zon was heerlijk warm.

Onze kids hebben hun seizoen met een schitterend resultaat afgesloten. Vooral Noor heeft iedereen wat met stomheid geslagen. Het kleinste, tengerste meisje van de deelnemers heeft iedereen overtroffen.

Ze heeft 4 van de 6 manches (race waarbij ze een vastgelegd parcours afzeilen) gewonnen met ruime voorsprong. Bij de laatste is ze blijven steken achter de startboei. Aangezien het haar eerste jaar zeilen is, ontbrak het haar aan ervaring om er weg te raken. Ze eindigde hierdoor laatste.

Maar de slechtste valt altijd weg dus was zij al zeker van haar eerste plaats overall. Manu heeft de 4e plaats overall gehaald. Joren, een ander zeilertje van de club behaalde de 3e plaats overall. De sfeer tussen de deelnemers was heel goed en heel sportief.

Nu was het prijzengeld in deze wedstrijd het volgende : de eerste 4 finishers krijgen een Spirouclass (éénmansboot) ter beschikking gedurende het hele komende zeiljaar.

Heb je hem? Inderdaad, vanaf begin maart hebben wij twee zeilboten te stallen, onderhouden, vervoeren etc... Ik had aan de kids beloofd dat, indien 1 van hen bij de winnaars zat, ik mijn agenda wel zou schikken zodat ze de wedstrijden in 2014 kunnen zeilen. Ik was er van overtuigd dat het Manu zou lukken. Maar Noor heeft me blij verrast. Wat een doorzetter is zij toch.

Nu ga ik met een aanhangwagen met 2 boten op moeten leren rijden en parkeren. Het jaar 2014 krijgt er dus nog een ferme uitdaging bij en de agenda zal goed in elkaar gepuzzeld moeten zijn. Ik ben ongelooflijk trots op mijn rakkers.

* zondag, luie zondag (het zwemmen en MTBen heb ik niet gedaan wegens...TE LUI).

Mijn valies is klaar, de kinderen hun kleren liggen gewassen en gestreken in hun kasten, ons huis is
opgeruimd dus we kunnen vertrekken!