De afgelopen week was een fantastische loopweek. Het weer was perfect. Zachte temperaturen, droog tot lichte regen, geen wind.
We zijn gestart aan onze 12 voorbereidingsweken van al de geplande wedstrijden. Het aantal kilometers zal geleidelijk omhoog gaan. Gedaan met de winterstop, we lopen de lente en zomer tegemoet.
Door al de verjaardagen en uitjes was het de afgelopen week wel wat zoeken naar de loopmomenten. Er was maar 1 oplossing om aan ons weektotaal te komen: lopen onder de middag.
Dinsdag liep ik een zeer rustige training met de club. Donderdag en vrijdag was het dus de test van hoeveel kan ik er doen onder mijn 1u10' middagpauze?
Om 11u59 badgen, omkleden, satelieten zoeken en go: 12u05. Ik had geen flauw benul langs waar ik moest lopen, dus maar richting park, 3 km. Ik wist dat het van aan het park, langs station van Erembodegem naar Industrielaan een goei 3 km was. Er moest dus nog een lus van 2 km bij. Wat is er tussen het park en Erembodegem? Hahaa, den dender!
Om 12u56 stond ik terug op de stoep van het werk en had 8,62 km op 52' geklokt. Vlug den douche onder en....oei, mijn handdoeken vergeten! Lap, en nu? Gelukkig hing er een grote rol papier voor je handen af te drogen. Dan zal het dat maar worden. Om 13u07 zat ik terug aan mijn bureau te werken.
Fijn, het is dus mogelijk. Morgen opnieuw maar dan als doelstelling die hartslag naar beneden halen. Ik vond mijn gemiddelde van 163 toch net iets te hoog, dat kan en moet lager.
Vrijdag, zelfde scenario maar wel veel succesvoller. Ik deed dezelfde kilometers op 50' en met een gemiddelde hartslag van 158. Zo, ik kon tevreden mijn weekend beginnen.
20110211 Training NDL door wisken@gmail.com op Garmin Connect - Details
Zondag was het een zalige dag om te lopen. Toen ik in het park al die voetballerkes zag, besloot ik om muziek in mijn oren te stoppen en mij van de wereld af te zonderen.
Ik heb een zalige 15km gelopen en heb mezelf echt moeten dwingen om te stoppen. Maar opbouwen is belangrijker. Het deed echt deugd om terug een iets langere afstand te lopen. Ik had terug dat euforische gevoel alsof de wereld van mij is. Een grote smile op mijn smoel, een goede cooling down en zeer tevreden naar huis.
Ik besef dat ik met een honger naar kilometers loop en zal me serieus aan de aan mezelf gemaakte belofte moeten houden: dit jaar geen marathon Wis, volgend jaar, volgend jaar, volgend jaar, volgend jaar...
We zijn gestart aan onze 12 voorbereidingsweken van al de geplande wedstrijden. Het aantal kilometers zal geleidelijk omhoog gaan. Gedaan met de winterstop, we lopen de lente en zomer tegemoet.
Door al de verjaardagen en uitjes was het de afgelopen week wel wat zoeken naar de loopmomenten. Er was maar 1 oplossing om aan ons weektotaal te komen: lopen onder de middag.
Dinsdag liep ik een zeer rustige training met de club. Donderdag en vrijdag was het dus de test van hoeveel kan ik er doen onder mijn 1u10' middagpauze?
Om 11u59 badgen, omkleden, satelieten zoeken en go: 12u05. Ik had geen flauw benul langs waar ik moest lopen, dus maar richting park, 3 km. Ik wist dat het van aan het park, langs station van Erembodegem naar Industrielaan een goei 3 km was. Er moest dus nog een lus van 2 km bij. Wat is er tussen het park en Erembodegem? Hahaa, den dender!
Om 12u56 stond ik terug op de stoep van het werk en had 8,62 km op 52' geklokt. Vlug den douche onder en....oei, mijn handdoeken vergeten! Lap, en nu? Gelukkig hing er een grote rol papier voor je handen af te drogen. Dan zal het dat maar worden. Om 13u07 zat ik terug aan mijn bureau te werken.
Fijn, het is dus mogelijk. Morgen opnieuw maar dan als doelstelling die hartslag naar beneden halen. Ik vond mijn gemiddelde van 163 toch net iets te hoog, dat kan en moet lager.
Vrijdag, zelfde scenario maar wel veel succesvoller. Ik deed dezelfde kilometers op 50' en met een gemiddelde hartslag van 158. Zo, ik kon tevreden mijn weekend beginnen.
20110211 Training NDL door wisken@gmail.com op Garmin Connect - Details
Zondag was het een zalige dag om te lopen. Toen ik in het park al die voetballerkes zag, besloot ik om muziek in mijn oren te stoppen en mij van de wereld af te zonderen.
Ik heb een zalige 15km gelopen en heb mezelf echt moeten dwingen om te stoppen. Maar opbouwen is belangrijker. Het deed echt deugd om terug een iets langere afstand te lopen. Ik had terug dat euforische gevoel alsof de wereld van mij is. Een grote smile op mijn smoel, een goede cooling down en zeer tevreden naar huis.
Ik besef dat ik met een honger naar kilometers loop en zal me serieus aan de aan mezelf gemaakte belofte moeten houden: dit jaar geen marathon Wis, volgend jaar, volgend jaar, volgend jaar, volgend jaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten