Champagne

Na nog wat te hebben gewerkt zijn we eindelijk op vakantie vertrokken. We hebben dit jaar voor de mobilhome (moeten) gekozen. Wanneer we keken naar een boeking voor 2 weken dan hadden we 3 zaterdagen of woensdagen nodig. Dat hadden we niet, dus geen optie.

Door mijn rare dagen dat ik vakantie had kon ik niet op alle campings terecht. Bij velen moesten we boeken van zaterdag tot zaterdag. Dan moesten we nog 2 à 3 dagen lopen lanterfanteren thuis. Dat zag ik dan niet zitten.

Dus kozen we de mobilhome van mijn ouders. Doel? De jurastreek en daar dan wel zien welke camping een paar zwervers kon opvangen. Onderweg gebeld met camping La Marjorie maar probleem was dat het daar aan het regenen was. En geen klein beetje ook. Mijn ventje en kids zagen dat niet zitten. Ze wouden zon en dus zijn we dieper gereden.

We zijn gestrand in Grillon op camping Garrigon, net ver van Nyons. Ik heb gans de rit ongezond liggen slapen op de bank in de camper. Ik was dus heel duidelijk serieus ziek aan het worden. We hadden daar geluk, nog 1 plekje was er vrij. Eten heb ik niet veel gedaan, de keel deed te veel pijn. Ben vroeg in mijn bed gekropen en verder geslapen.

Omdat het slechte weer ondertussen aangekomen was in Nyons, zijn we richting Avignon gegaan. Alles was volzet dus uiteindelijk zijn we IN het centrum van Avignon terecht gekomen op camping Le Pont d'Avignon. Er was daar 's avonds festival en we zijn er naartoe gegaan. Met een karrevracht aan medicijnen in mijn lijf heb ik het volgehouden tot 23u.

Voor we naar de stad gingen had ik op internet een camping gevonden in Sahune, dichter bij huis waar we 3 nachten konden blijven. Dit was ons doel: camping Les Ramières. Hier zou ik nog wat kunnen uitzieken. Na nog 2 dagen me vol te proppen met Dafalgan, hoestsiroop en een ganse nacht de hele camping wakker te houden met mijn hoesten, was me de maat vol. Ik heb 's morgens om 9u mijn loopschoenen aangetrokken.

Als de medicijnen niet helpen, dan zal het met sporten maar moeten, IK WIL OOK IN DAT ZWEMBAD! Ik heb aan een lage hartslag gelopen tot het zweet langs mijn oorlellekes (ja die kunnen zweten) naar beneden liep. Ik heb me gedouched en ben onder mijnen parasol gaan liggen (met T-shirt en short aan in 28°!).

Deze morgen ben ik met Manu een 20km gaan mountainbiken. Weer lekker zweten en kijk, het is de eerste dag van mijn vakantie - EINDELIJK -  dat ik me goed genoeg voel om met mijn kids in - correctie aan - het zwembad te liggen onder mijnen parasol in T-shirt.

Morgenvroeg moeten we hier weg, onze nachten zijn opgesoupeerd. Ik heb deze namiddag op internet, gelukkig heb ik dat nog, een camping gevonden in de champagnestreek. We gaan naar camping Le Lac de la Liez. Hier gaan we blijven tot vrijdag om dan weer naar huis te rijden. Hier gaat mijn vakantie beginnen.

Oslo

Zoals jullie al konden lezen in mijn vorige blogstukje is Noor alleen met het vliegtuig naar Noorwegen getrokken. Ze is daar gaan logeren bij mijn broer in Stavanger.

Het is verontrustend nieuws dat de wereld wordt ingestuurd. Een bomauto, een gek die met zijn vuurwapens tientallen jongeren afschiet, niet echt goed voor de zenuwen.

Mijn broer heeft me wel een sms gestuurd dat alles ok is en dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Hij stuurde een prachtige foto door van haar in de bergen.

Deze foto heeft hij ook doorgestuurd naar Het Nieuwsblad. Daar kan je dan stemmen op deze foto. Doe je dit voor haar? Persoonlijk vind ik het een prachtige. De tranen sprongen me in de ogen. Vooral omdat ik deze ontving net nadat ik hoorde van de 84 doden.

Dit is mijn meisje en ik mis haar enorm. Morgen vliegt ze eerst naar Oslo. Daar moet ze 4u 15min wachten op haar aansluiting naar Brussel. Ik hou mijn hartje vast en duim op geen gekken meer in Oslo.

Vandaag is mijn ventje jarig, 40 is hij geworden. Gisteren had ik als verrassing onze goeie vrienden uitgenodigd. We hebben met zachte handen en zeer gezellige sfeer de overgang helpen maken. Bedankt mensen voor de leuke avond!

Ook is mijn lieve zus jarig vandaag. Bea, een stevige knuffel en 3 zoentjes vliegen nu naar Middelkerke.

Maar ik vergeet niet mijn beste vriendin Valerie. Ook voor haar is het feestdag. Ze zal gegarandeerd haar beentjes uitzwieren vanavond op de Gentse Feesten. Ik wens haar veel plezier. Dikke bees voor je verjaardag hé meid!

Berendries

Wat een hondenweer dat het al geweest is zeg deze week! Telkens ik wou lopen, begint het ferm te gieten. Loopschoenen zijn tot vandaag nog niet aangeraakt. Pfff, echt geen goesting.

Ik heb mijn avonden al gevuld met afzoeken van campings in de Jura (aan de meren) en langs de Drôme. Dit zijn onze 2 mikpunten voor de vakantie. Verder zullen we zwerven: waar het goed is en de zon schijnt, daar zullen we blijven.

Woensdagavond zijn Chris en ik gaan eten in de Noteloze Notelaar. Het is daar super gezellig en voor zijn democratische prijs heel lekker eten. Het is een doodlopende straat aan de rand van het Provinciaal domein den Blakken. Aan het restaurant zelf is een groot terras en leuke tuin. Het personeel is om u tegen te zeggen. Spontaan en oprecht vriendelijk, vindt men ook niet meer overal!

Sisken, wat als we hier Manu zijn plechtige communie doen? Te vroeg, neen jong, we kunnen het toch vragen of dat het gaat? Wat denk je? Ja? Ok, we gaan er voor. En zo is dat euvel al van de baan zie. Manu zijn plechtige communie zal gevierd worden in de bossen van den Blakken. Alles is al geregeld en afgesproken en het voorschot wordt een dezer overgemaakt.

Donderdag, op de nationale feestdag, zijn we gaan mountainbiken. Eerst hebben we ons lekker lang uitgeslapen tot 9u (ja dat is lang voor mij!). Dan op het gemakske ontbeten en ons klaar gemaakt. We hebben Chris zijn trainingsritje gedaan. Dit doet hij altijd in de winter met zijnen maat Bart.

Mijn garmin is dus officieel kapot. Op 40 km, na nog geen 2u fietsen, was hij terug plat. Dit is niet normaal voor 100% te zijn opgeladen. Normaal gaat de batterij zeker 8u mee. Ik kan er momenteel nog geen 13km mee lopen of het is al gedaan met spelen. Ik zal hem dus moeten binnen doen voor nazicht. Hij is amper 8 maanden oud en het is al het 2e mankement.

Het was een pittige rit van 72 km in en rond Zottegem. Zo heb ik de Berendries beklommen, de Kloosterbosstraat, de Paddestraat en dan nog 1.000 kleine 'heuveltjes'. Ik voel mijn beentjes hoor maar het was oo zo leuk om te doen. We hebben in de zon gereden en in prachtige landschappen. We hebben afgesloten in 't Oude Bierhuisje in Zonnegem. Den Orval smaakte en de zon verwarmde ons smoelke in haar gezellige tuin. Dit café is een aanrader voor fietsers. Ik heb Genoten!

's Avonds was ik wel uitgeteld en uitgehongerd. We hebben onszelf getrakteerd op een lekkere kipkebab van bij Kusadashi terwijl we keken naar Vive Le Vélo (toch een schatje hé Karl Vannieuwkerke!!!). In dienen zijn equipe achter de schermen zou ik wel willen meedraaien. Lijkt mij super om voor een dergelijk programma de dingen te mogen organiseren.

Vandaag zijn we aan het werk, geen brugdag voor mij.

Droppen

Woensdag was rustdag. De was van mijn scoutskids was af en klaar om gestreken te worden. Maar daar had ik nu geen zin in. Ik doe het niet veel maar ik heb mijn wasmand naar mijn moeder gebracht. Dus plasseerde ik me in mijn luie zetel en heb een hele boel oude FC De Kampioenen gekeken samen met Manu en Noor. Zalig was het, mijn buik deed pijn van het lachen. Die met Oscar en DTT zijn toch de beste!

Donderdag heb ik een fijne training gehad. Op het einde stond er 13km op de garmin en het was een zalig weertje om te lopen. Er was wel een lichte motregen maar de temperatuur was aangenaam.

Vrijdag kwam een vriendinnetje van Noor logeren en moest ik terug 2 valiezen vullen. Zaterdag begon dan terug de uittocht van mijn kids. Toen we de oprit in Aalst namen, reed er een bus van De Keyser voor ons.

Ik: 'Kijk Manu, op die bus ga jij straks zitten.'

Manu: 'Mamaaa, hoe kan jij dat nu weten.'

Ik: 'Ik voel dat Manu. Ik zag een beeld van jou op die bus.'

Manu: 'Ga je terug met je hocus pocus beginnen mama?'

Ik: 'Wel we blijven er achter en je zal zien dat ik gelijk heb'.

En ja hoor, het was zijn bus...In de namiddag had ik mijn laatste training voor deze week, 20km duurloop. Ik ben volle moed begonnen maar op kilometer 13 was die compleet weg. Ik heb er de brui aangegeven. Met een immens schuldgevoel ben ik huiswaarts gereden.

Die avond ben ik met mijn vriendin Marike naar Roosteren (NL) gereden. We hebben daar een nachtje overnacht en veeel getetterd. 's Morgens na een uitgebreid en lekker ontbijtbuffet zijn we Maasmechelen Shopping Center ingedoken. Ze heeft me daar eens helemaal gerestyled en ik moet zeggen dat het geslaagd is. Ik heb kleuren en kleren die ik alleen nooit zou kopen of durven passen. Maar ze heeft er voor gestudeerd en ze is er goed in. Vandaag zit ik wel fier met mijn nieuwe look aan mijn bureau. Maar wacht tot mijn ventje ziet wat ik nog voor speciaals heb...buiten het totaal bedrag van mijn aankopen.

Deze namiddag om 16u gaan we dan kind 2 droppen in Zaventem. Ze mag helemaal alleen naar Noorwegen gaan bij mijn broer. Ons kleine muis op groot avontuur. Ik moet toegeven dat ik gemengde gevoelens heb maar ik ben er van overtuigd dat ze dat goed gaat doen. Bovendien is de begeleiding voor alleenreizende kinderen heeel goed en veilig. Ze zal groot terugkomen. Dat was net zo bij haar broer 2 jaar geleden.

Een ander laat zijn hond achter op een parking langs de autostrade of in Zaventem. Wij droppen daar kind 1 en kind 2. Als zij er volgende week nog staan, nemen we ze terug mee naar huis :-o) Ontaarde ouders dat we zijn!

We hebben dus terug een kinderloze week. Een weekje dat ik optimaal ga gebruiken om te herbronnen en te genieten van mijn dierbare.

Waterkieken

De pistetrainingen zijn van start gegaan. Het is terug een wekelijkse afspraak op dinsdag. Ik had mijn garmin volledig ingesteld met mijn Trainingcenter, ik was er klaar voor.

Om 19u30 was het rendez-vous aan het poortje van de cafetaria. We waren met 9 moedige zielen. Op welgeteld 1 minuut was ik helemaal doorweekt. Mijn regenjasje blijkt helemaal niet meer de functie te hebben waarvoor het verondersteld is.

De opwarming al bibberend gedaan terwijl de regen met bakken uit de lucht viel. Gelukkig kreeg ik lekker warm na de eerste kilometer lopen. Maar de regen, die wist van geen ophouden. Wat stom, dacht ik bij mezelf, om met zo'n weer toch te willen trainen. Ik geef het tot op de piste. Als het dan nog giet, stop ik er mee.

Iets na 20u zat de opwarming er op en kon ik aan mijn intervalletjes beginnen. Hé, het is zo goed als opgehouden met hard regenen. Goed zo, blij dat ik heb doorgebeten. Lap, daar gaat het volgende mis. Ik heb mijn interval ingesteld op 52min voor 200m in plaats van 52 seconden. Dan maar manueel telkens afduwen.

Mmmm, batterij bijna leeg?! Ik heb hem net uit het stopcontact gehaald met de melding "opladen voltooid: 100%". Potverdekke zeg. Wacht de coach roept iets, even mijn plugs uit mijn oren. "Wat? Ja tuurlijk doe ik mijn 200-en. Oe, dat is niet gans de piste rond? O god, juist ja, dat is 400m! Sorry coach!" Hoe blond kan ik zijn?????

Uiteindelijk heb ik niet meer mijn ritme gevonden. Deze eerste pistetraining heb ik om zeep geholpen. Stom hé. Volgende keer beter. De nodige aanpassingen heb ik ondertussen gedaan in mijn Trainingcenter van Garmin.

De coach had weinig tot geen regen besteld tussen 20u en 21u, en zie, om 21u05 begint het weer keihard te regenen. Dikke duim hoor coach! De cooling down is met zo'n weer eentje op karakter. Toch blij dat ik heb gelopen want het heeft deugd gedaan.

Lede - De Panne

Woensdag en donderdag heb ik niet veel uitgespookt. Woensdag heb ik een leuke loopje gedaan, heel relaxed op het mountainbikepad van Lede. Ik had wel veel spijt dat ik mijn vibrams vergeten aan te doen was. Verder wat huishoudelijke taken en veel staan dansen in mijn living met mijn lievelingsmuziek loeihard.

Vrijdag om 8u ben ik dan met Sofie vertrokken met de fiets van Lede naar De Panne. Het was ideaal weer. De zon scheen, het was een warme wind en blies niet te hard.  Sofie had een knooppuntenroute uitgeprint.

We waren nog maar 3 km ver of ik lag al op mijnen toeter. We kwamen het straatje van den Engel in Wanzele uitgereden. Geen van ons beiden had verwacht dat er een wagen zou komen en wouden galant de straat op rijden. Natuurlijk kwam er net enen aan. We moesten dus plots remmen en ik was vergeten dat ik klikpedalen aan had. Ik ben dan zoals in de slapsticks in slow motion netjes omver gevallen. Mijn linkerbeen geschaafd maar geen pijn of bloedende wonden. 

Verder rijden dus met een ferme slappe lach.In Gent pikten we Kaat, Sofie's zus op. Eerst banaantje eten en dan richting Brugge. Eigenlijk hebben we continu langs het kanaal gefietst. Gelukkig had Sofie ook haar garmin mee of we hadden in Deinze gezeten in plaats van Brugge. In Brugge moesten we wat afwijken van de route omdat ze voor het cactusfestival podia aan het opstellen waren. In Table Folle hebben we een overheerlijke spaghetti gegeten.

Daarna hebben we onze route, met een korte verwarring, verder gezet. De laatste 40 km kwamen we echt in de polders terecht en was het een stevige wind op kop. Omdat we een goed tempo hadden (20,2 km/u gemiddeld) bleven we gespaard van de regendruppels. 

Om 16u25 arriveerden we op het Leopold I-plein in De Panne, fris en met een big smile. We hadden 141 km op onze teller staan. Mijn garminuurwerk is op 130 km plat gevallen maar natuurlijk heb ik steeds een back up.

's Avonds zijn we lekker gaan eten in brasserie Kommilfoo. Ik had zo'n honger dat ik me uitzonderlijk te goed gedaan heb aan een grote biefstuk. Een gezellige wandeling terug naar het appartement sloten we af met het genieten van de prachtige zonsondergang. De groene flits hebben we jammer genoeg niet kunnen zien.

Zaterdag reden de mannen dan terug met de fiets naar huis en wij, dames, zijn gaan shoppen. In de namiddag wisselden we thuis in Lede de valiezen want we werden verwacht in Achel (Limburg) door Cliff en Valerie. Brasserie De Kapetulie is daar een echte aanrader: lekker eten en zeer vriendelijke mensen.

Rond 23u zijn we naar het kampterrein gereden om daar onze tent op te slaan. We namen deel aan het Ronde van Vlaanderen spel georganiseerd door de scoutsleiding. Tegen 3u kropen we in onze slaapzak en vielen als een blok in slaap. 

Omdat oud-scouts van het kampterrein moet 's morgens, waren we om 9u al aan het stappen naar het centrum van Neerpelt op zoek naar een ontbijt. Door de honger zat het tempo er stevig in. In 't Vredegerecht verorberden we de koffiekoeken en stapten terug in een stevige tred naar het kampterrein. Dit was toch 12 km in totaal. Daar was het BBQ. Nog wat nagepraat met ouders, de kids hun gerief in de wagen gesmeten en hup naar huis.

Manu en Noor werden grondig gereinigd, geïnspecteerd op teken en moe maar voldoen in bed gestopt. Hun vakantie is prachtig gestart.

Veloke rijden

De stem heb ik terug. Ik ben weer de 'oude'. Van lopen is er vorige week niets in huis gekomen. Ik heb eigenlijk hoofdzakelijk in mijn bed of zetel doorgebracht. Inderdaad ik heb het lui wijf gespeeld. Kan nikeer deugd doen...efkes toch.

Zondagnamiddag moest ik buiten. Ik ben met Manu zeer op het gemaksken gaan mountainbiken. We hebben den toer van Sint-Lievens-Houtem gereden. Het was prachtig weer: niet warm, een windje.

Aangezien ik nog niet veel wou vertellen heb ik vooral naar Manu geluisterd. Hij heeft geen seconde gezwegen maar ik ben gedurende die 35km veel te weten gekomen. Nen ouder moet dat meer doen zo sporten met zijn kind. Het lost de tongen en opent de ziel.

20110703 MTB Sint-Lievens-Houtem

Noor met haar beste vriendinnen

Maandagmorgen terug gaan werken en de kinderen zijn vertrokken op scoutskamp. Ze zijn naar Hamont-Achel. 's Avonds hadden Chris en ik afgesproken dat we gingen mountainbiken. Ik had graag de route van Haaltert gereden.

We zijn via Erpe-Mere en Nieuwerkerken naar een punt van de route gereden. Ik heb mijn eerste platte band in 3 jaar gehad. Gelukkig was Chris er bij. Tenslotte kan hij een band vervangen in 1 minuut 37 seconden :-)

Manu met zijn beste maten

We zijn door prachtige stukjes natuur gefietst, hebben toffe single tracks gedaan en mooie kleurspelingen van de avondzon in het bos mogen aanschouwen. Het was een verkwikkende rit en ik ben met opgeladen batterijen thuisgekomen. In totaal hebben we 56 km afgewerkt.

20110704 MTB Haaltert

Vandaag is een rustdag in. Ik start morgen met 3 dagen groot verlof en doe ik een looptraining. Donderdag terug wat rusten en vrijdag de uitdaging van deze maand. Ik ga samen met Kaat en Sofie mountainbiken via knooppunten van Lede naar De Panne. We zullen 130 km afleggen. Ik kijk er enorm naar uit!

Stem

Afgelopen woensdag heb ik me naar mijn werk gesleurd. Ik was opgestaan met vreselijke keelpijn en hoofdpijn. Gezien het werk dat nog moest gedaan worden, ben ik niet bij de dokter geraakt. Donderdagmorgen voor het werk dan maar eventjes binnen springen.

Ik heb ontstoken stembanden en kreeg verplicht spreekverbod tot zondag. Weten jullie wel wat dit betekent! Ik die geen woord meer mag zeggen...HEEEELP. Bovendien heb ik tekenen van een ernstige burn out.

Dat vond ik persoonlijk minder goed nieuws, dat is mijn ogen altijd al een mietjesziekte geweest. Ik ben geen mietje! Ik heb hiervoor een uitbrander gekregen van de dokter. Hoe lang ga ik die werkstress nog tolereren? Hoelang ga ik het nog blijven ontkennen? Als het aan hem lag dan zal ik verplicht 6 tot 8 weken thuis blijven. Maar gezien mijn koppig karakter en mijn protest horende is hij begonnen met 2 dagen. De stem moet genezen en gaan werken mocht niet.PUNT.

Ik moet zeggen dat ik onder de indruk was van zijn uitbrander. Mijn sporten heeft er voor gezorgd dat ik het al zo lang vol hou maar de situatie kan zo niet langer. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik momenteel zo moe ben dat ik zelfs niet kan sporten. Ik heb dus de afgelopen 2 dagen geslapen, geslapen en gezwegen...tot groot jolijt van mijn gezin.