20km van BXL

Met plezier kan ik zeggen dat ik de 20km van Brussel netjes heb uitgelopen. Het was een warme editie. In de voormiddag zag het er gunstig uit maar dan brak Laura door de wolken...

Willy was op het laatste moment ziekjes gevallen dus zijn nummer moest verpatst worden. Een om en weer gebel op vrijdag zorgde er voor dat Kristof in zijn plaats zou lopen. Hij zou de Willy zijn voor 1 dag. We hadden alles goed geregeld: ik pik Hugo op, we komen samen aan de dreef, springen in Kristof zijn auto en Helga haar ouders loodsen ons netjes Brussel binnen. We konden relaxed naar de wedstrijd toeleven...maar dat was zonder de wet op de chocoboterham gerekend!

Zondagmorgen om 5u10 merk ik dat er geen electriciteit in ons huis is. Gezien het vroege uur knijp ik toch weer mijn ogen dicht...allé, dat probeerde ik toch. Wat met ons eten in de frigo? Mijn uurwerk, ik had die 's avonds ingestoken om op te laden, is dat gelukt? Toch niet het gevolg van inbraak? Moet ik niet eens gaan kijken naar de zekeringenkast? Hup dat bed uit, naar beneden, alles checken, uurwerk ok, zekering niet afgesprongen, terug bedje in.

Om 8u30 toch maar opgestaan en eventjes luisteren bij de buren. Ook zij hadden geen electriciteit. Of er al iemand gebeld had? Neen, we hebben nog niet gebeld, zou jij dat willen doen? Om 9u gebeld naar Electrabel, er komt spoedig een technieker. Al het eten uit de frigo in een ijszak gestoken zodat het vers blijft.

Noor van en naar ballet gebracht. Kijk daar is de technieker: 'Een ondergrondse kabel aan de wasserette is doorgebrand, dat zal een ganse dag duren zenne mevrouw'. Allé, de geschilde patatjes, het vlees en den appelmoes naar de oma, zij mag keukenprinses spelen.

Ik moet naar den Hugo bellen om mij te komen halen...oesje geen electriek is geen telefoon. Dan maar op internet...kieken, dat gaat ook niet hé...dan maar geheugen pijnigen en hopen dat we de juiste combinatie gevormd hebben. Ziezo, gelukt. Ik had nog een 20 minuten dus nog wat rusten op bed...Mamaaaaa, waar is...en dat was dan welgeteld 2,5 minuten rusten.

Het was een prachtige editie. Ik heb er, ondanks de vele zenuwen, intens van genoten. Ik had me voorgenomen om niet naar mijn uurwerk te kijken, niet constant te checken of mijn hartslag ok is. Had ik zin om te stappen dan zou ik dat doen. Geen tijd voor ogen.

En zo is het ook gebeurd. Het was wel eventjes een pijnlijk moment toen ik die jongen zag liggen. Het Rode Kruis heeft er alles aan gedaan om hem te redden. Het mocht niet baten. Je bent stil als loper op dat moment en van de kaart. Ik heb me bij elkaar genomen en doorgelopen. Ik ben over de meet gekomen na 1u 58min en 57sec fris en gelukkig. Mijn last is van mijn schouders en mijn mentale opkikker is onbeschrijflijk groot. Missie volbracht!

Ik heb het in stijl afgesloten in het park van Aalst met een frisse oude Orval en een heerlijke pizza thuis van bij onzen Italiaan.

I'm free and I'm happy!!!!!

Zatopek

De grote Zatopek zei ooit: "A runner must run with dreams in his heart." En groot gelijk heeft hij. Geef toe, is het geen grijs bestaan als men niet kan of durft te dromen?

Deze morgen werd ik geïnterviewd door FM Brussel. Het was via Broederlijk Delen dat ze bij mij terecht gekomen zijn. Het gesprek ging hem over wat het is om de 20 km te lopen. Liesbeth, met haar prachtige radiostem, kon het niet beter verwoorden: voor mij is het revanche.

Naarmate zondag dichter komt, merk ik ook dat ik het eigenlijk nog steeds niet allemaal verwerkt heb. Ik hou me wel flink en stoer maar mijn angst zit heel diep. Mijn nachten zijn deze week al lastig geweest.

Ik herbeleef alles en vooral de emoties. Ik zie me over die finish strompelen. De Rode Kruismedewerkers vangen me op. Flarden van in de verzorgingstent. De vreselijke pijn in mijn benen van de verzuring, de woorden van de verpleger: vechten hé meisje, vechten. Maar vooral de angst, het niet meer kunnen. Het besef hebben dat het hart niet meer kan.

Er kwam een zaligheid over mij. Ik voelde geen pijn meer, ik had precies geen lichaam meer. Ik bestond enkel nog uit een hoofd. Ja, je krijgt van die flitsen. Je zoekt een hou-vast. En daar waren mijn kinderen. En dan was het licht uit. Ik ben anderhalf uur later wakker geworden in Brussel XL.

De dokter in XL zie me: Mevrouw, je hebt geluk dat je het hier op de 20 km tegengekomen bent, anders had je hier niet meer gelopen.  En dan moet je verder. Onderzoeken van het hart, inspanningstesten in UZ Gent, helemaal binnenste buiten gekeerd was ik. Er is iets met het zout in mijn bloed of zo. Wanneer het warm is en ik doe een fysieke inspanning, dan verlies ik dubbel zo veel zout als een 'normaal' iemand. Maar verder als resultaat? Gewoon pech met een grote portie geluk.

Aan mijn vriendinnen toen heb ik geen zak gehad. Ze begrepen het niet of zo. Voor hen was ik veranderd. Er is geen contact meer, jammer. Op de dag van vandaag ben ik ergens blij dat ik mijn wake up call gekregen heb. Ik leef voor wat ik belangrijk vind: mijn kinderen, mijn man en mijn lopen. Het is mijn blog die me er door geholpen heeft en jullie die het lezen. Alsook de nieuwe mensen die ik heb leren kennen: Lis, Gunther, Maggy, Jean, Tijl, etc. ze zijn van goud.

Dus na zondag droom ik alleen maar blije dromen meer. Ik zal mijn revanche doen. Mijn tijd in Brussel? Van geen enkel belang. Dit is een wedstrijd die ik desnoods uitstap maar ik zal er een feest van maken. Genieten en met fierheid mijn T-shirt dragen. Samen met mijn vrienden op mijn hart zal ik over die meet komen, gezond en wel.

Want ik heb nog veel dromen in mijn hart. Ik wil de wereld aflopen.

Wat is er met de loopspirit?

Alweer een bewogen weekje achter de rug. Eentje van veel stress, nervositeit, kleine kinderkesgedrag. Eentje waar het lopen meer dan welkom bij was.

Zondag, de dag na Lokeren, zijn we met een groep naar Auderghem gaan lopen in het Zoniënwoud. De natuur was er adembenemend mooi. Er waren 2 nieuwe mee: Kristien en Greet. Toffe madammen. Vooral met Kristien klikte het direct goed. Ik denk dat al zeker een blijvertje is. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd nietwaar.

We hebben een toer van een 11km gelopen. Na het douchen hebben we gezellig bijgekletst in de cafetaria met een Orval. Onze longen waren nochtans gevuld met goede lucht om de ambetante week te beginnnen. Gelukkig weet men het niet van op voorhand hé wat het wordt.

Dinsdag was het een lichte intervaltraining. De eerste interval ben ik ingevlogen wat ik dan snel heb moeten bekopen bij de volgende 3. Die waren al veel minder. Foei toch.

Woensdag ben ik onder de middag gaan lopen. Ik heb een 6 kilometer denk ik gedaan en dit terug met de Vibram's Fivefingers. Ik kan alleen maar bevestigen dat ik verslaafd ben aan deze schoenen. Ik heb geen last meer in mijn knieën of onderkant van mijn voet. Na de 20 km van Brussel ga ik de afstand zachtjes opvoeren. Ik zou er graag tegen eind augustus een lange duurloop mee doen. Ik ben ondertussen wel overtuigd dat het type dat ik nu heb niet geschikt is om wedstrijden mee te lopen. Alsook is het niet het goede type voor lange afstanden. Het rubber is net niet stevig genoeg om alle steentjes niet te voelen. Dus dat wordt een nieuwe aankoop.

Zoals in mijn vorig berichtje gemeld, stond ik zaterdag dus aan de start in Elversele. Het was heel warm, ik zou het lastig krijgen, dat stond vast. Startschot wordt gegeven en ik start relatief rustig. Ik loop bij de eerste 10 deelnemers. Op ongeveer 4 kilometer van de finish valt een loper in het kopgroepje. Niemand stopt. Ook diegene die de oorzaak van zijn val is niet.



Hij blijft liggen dus ik stop. Hij heeft zijn enkel bezeerd. Bij de bevoorrading had ik mijn water deels over mijn zakdoek gegoten. Deze was lekker fris door de wind. Ik heb het rond zijn enkel gebonden. Dan heb ik hem rechtgeholpen en ben met hem terug gestapt tot de straat voor de EHBO.


Hij mankte nog wel maar hij verzekerde me dat het zou lukken. Ik twijfelde of ik nu wel zou verder lopen maar heb het tenslotte toch gedaan. Veel zin had ik al niet meer moet ik eerlijk toegeven. Me echt ingespannen om de laatste kilometers vlot te lopen heb ik dan ook niet meer gedaan. Toch ben ik over de meet gekomen na 58 min en 15 sec.

Wat me het meeste verontwaardigde was dat eens over de finish die dame overbezorgd bij de gekwetste loper kwam. Ze had nul komma nul loopspirit en kwam nu haar schuldgevoel (hopelijk was het dat) sussen door te zeggen dat ze echt niet gezien had dat hij gevallen was. Stop dame, je liegt dat je wit ziet. Ik heb niet eens mijn prijs afgehaald, ben direct in mijn auto gesprongen en huiswaarts gereden.

Ik ben van pure frustratie anderhalf uur gaan wandelen met Padi. Ik vertelde haar alles en het was precies of ze het begreep. Op een bepaald moment deed ze zo onnozel dat ik terug kon lachen. Lieve Padi toch.

Zondag heb ik met Flor, de hond van Helga gelopen in het park. Ze is gewend om met Kristof te trainen en vond mijn tempo bij wijlen veel te traag. Maar ze luisterde fantastisch.

Vandaag was another day in hell....

Waasjogging Lokeren

Vandaag wedstrijd gelopen in Lokeren. Deze werd georganiseerd door de CM. Zij hebben een loopkalender opgesteld tot in de maand oktober. Je kan kiezen tussen 5km en 10/11km.

Leden betalen 3euro inschrijvingsgeld, niet-leden 3,50 euro. In ruil is er een netjes afgemeten parcour in volle natuur, bevoorrading met water à volonté, een Extran bij aankomst, een drankbonnetje en een tombola-ticket met kans op mooie prijzen. Het enige 'nadeel' is dat je tijd niet op een site geregistreerd wordt of dat er een ranking is.



De officiële afstand van deze van vandaag was 10 km en 60 m. Ik heb er precies 50 min en 6 seconden over gedaan. Bovendien heb ik met mijn tombolaticketje een waardebon van 8 euro bij Brantano gewonnen.

Ik heb dus een persoonlijk record gelopen en bovendien met meer naar huis gekomen dan ik vertrokken ben. De vriendelijke meneer heeft me een spaarkaart gegeven. Als je 6 stempels op je kaartje hebt, krijg je een fietstas of een rugzak. Als je punten spaart op de criteriumkaart heb je na 7 stempels een loopshirt (en het is een mooie want ze hingen er als voorbeeld), bij 9 stempels een verrassing.

Volgende week zaterdag sta ik aan de start te Elversele.

Patella

- Ja lap, er is een lichte ontsteking aan je rechter patella.
* Amai wat een vies ding is datte?
- In de volksmond noemt dat een jumpers knee.
* Maar ken ben ik geenen springer, ik ben een loopster.
- Dat is omdat je toch ergens in je voorbereiding onvoldoende gerust hebt of te snel te veel hebt willen lopen.
* Maar ik heb ik geen last tijdens het lopen, ook niet direct er achter. Tis maar de volgende dag als ik opsta dat die knie wat stijf aan voelt. Tegen dat ik in de badkamer ben, is dat over zenne.
- Kan je op je knieën zitten?
* Dat is wel wat pijnlijk ja.
- Zijt blij, tis maar 't begin.'k Zal je wat oefeningen geven zie.

Voilà en vanaf gisteren doen we dus verstevigende oefeninskes voor onze patella. Morgen heb ik wedstrijd. Ik doe mee aan de Waas Jogging te Lokeren. Ik ga de 10/11 km lopen. Ik zou er geen last mogen van hebben. Ben benieuwd...

20km van BXL

Vrijdag heb ik de inzamelactie afgesloten. De totale som van...(tromgeroffel)...378,20 euro zal overgeschreven worden aan Broederlijk Delen.

Een overzichtje van mijn lieve sponsors is aan de orde. Hier is de line up:

MANU - NOOR - CHRIS - VALERIE - GUI - CONNIE - MOENTJERS - SAAR - ANDRIES - KATLEEN - WIM - KATRIEN - STIJN - TT - MARIKE - ARIANNE - KRISTOF - NEEFKEN - SOFIE -  GUIDO - MARIJKE - MOE - VA - BJORN - ELKE - BART - SOFIE - KURT - CATHY - MICHEL - JAAK - JOKE - ANUPA - JIMMY - GEERT - JO - STIJN - LIESJE - SIMON - LIES - ULRICH - IVE - KATHLEEN - ASTRID - VLAMOS - ARNO - ANNELEEN - STIJN - JULLEKEN - COACH JEAN - KARINE - DANNY - KLAAS - LOTTE - MARTHE - VALERIE - CHRISTOPHE - VEKEN - 3GER - TITTEL - LIEN - KARLIEN

De firma FISCOBEL NV en café DEJA-VU LEDE hebben ook hun steen bijgedragen. Wat er online gestort is op mijn naam, dat weet ik niet. Ik heb nog geen overzicht hiervan ontvangen. Enkel van Kurt weet ik dat hij 40 euro online geschonken heeft. Deze zit dus vervat in die 378,20 euro.

Deze week heb ik de bevestiging gekregen dat de startnummers aangekomen zijn bij Broederlijk Delen. Dus dat is ook in orde. Ik moet nu nog enkel trainen om een aangename wedstrijd te lopen.

Gisteren ben ik niet gaan lopen. Ik heb model gestaan op de avondles Kleurenanalyse van Marike. Het was eens iets helemaal anders maar wel leuk. Ik mag mezelf dus bij de categorie zomertype plaatsen. Alsook heb ik een pallet aan kleuren gekregen die mijn 'toppers' en 'floppers' zijn. Moet toegeven, er waren een paar verrassingen bij maar ik kan me er wel in vinden.

Vandaag had ik mijn loopgerief mee naar het werk. Onder mijn middagpauze zou ik mijn intervaltraining doen. Maar dat was buiten mijn bazin gerekend. Het gesprek is uitgelopen en om 12u10 was het al te laat om nog te starten. Dus vandaag ook njet, nada, nougatbollen gelopen. GRRRRR......

Morgen zullen ze sterke papieren moeten hebben om me nog op het werk te vinden om 11u56. Vrijdag van hetzelfde laken een broek. De dees is ribbedebie naar den Osbroek dan.

Groene vingers

Gisteren was het een wissel in mijn gezin. Mijn zoon kwam thuis van zijn bosklassen (ziek en oververmoeid) en mijne vent vertrok naar Dardennen voor 3 dagen mountainbiken.

Ik had met Helga afgesproken om te trainen. Anders ging ik gegarandeerd een uitvlucht zoeken om niet te gaan. Dus op veilig gespeeld. We hebben een gezellige 5km samen gelopen. Daarna heb ik nog een snellere 3 km alleen gelopen. Ook Figo (hun hond) was van de partij. Ik heb er echt van genoten.

Helga kreeg wel wat kritiek van zo'n oud manneken die het onverantwoord vond dat zij met haar hond liep. Foei meneer, zo een oordeel vellen over de mensen, foei, foei. Ze was er precies wat van gedaan.

Om 22u ben ik samen met de kids onder de wol gekropen en heb een deugdoende slaap van 10u gehad! Man dat was lang geleden zeg. Aangezien ik goed uitgerust was, heb ik me op mijn hofken geschoten.

Ik heb gesnoeid, alles naar het containerpark gedaan, bloemen en cacaodoppen gaan kopen en alles geplant. Eindelijk heb ik paarse en witte lavendel en lekker geurende rozenstruikjes in mijn hofje. Noor heeft me enorm geholpen. Zij heeft heel het tuinmeubilair afgewassen en uitgezet. Zo'n flinke dochter!

Nu ga ik mij een lekkere frisse baccardi breezer lemon nemen en genieten van het resultaat:

Vibram Fivefingers

Dinsdag was het de laatste pistetraining. Het is met gemengde gevoelens. Mijn favoriete trainingen zullen het waarschijnlijk nooit worden maar ze hebben hun nut bewezen. We hebben nog veel gekletst over onze wedstrijd. Iedereen is uiterst fier zowel op zijn eigen prestatie als op die van de andere teamleden.

Danny is met het voorstel gekomen om op 26 juni in Merelbeke de Ekiden te lopen als voorjaarsafsluiter. Gezien het enthousiasme van iedereen, zal het zo geschieden. We zullen met een voltallige heren- en damesploeg kunnen gaan. Allé, als we nog 2 dames vinden...

Gezien ik niet echt sprints moest doen, besloot ik mijn eerste volwaardige loop met de Vibram's te doen. Ik loop er al weken mee rond thuis en op het werk. Dat geeft allemaal geen problemen. Nu was het lopen aan de beurt. Ik heb niet het trailtype gekocht dus sommige steentjes voel ik wel een beetje maar dat valt zeer goed mee.

Het zal waarschijnlijk wel heel verstandig zijn om het lopen heel traag op te bouwen. Deze week doe ik er geen training meer mee. Ik denk ook dat ik nog niet boven de 6 km ga ook. Maar de eerste training is alleszins al okay.

Gisteren had ik ook geen last aan spieren of pezen. Noor heb ik aan het zwembad afgezet en ben zo naar het park van Aalst gelopen. En wie komen we daar tegen? Jessy van De Slechte Vriendinnen! We hebben samen 10 km gelopen en het deed deugd haar nog eens te zien.Blijkbaar is de bende versnipperd en is zij nog de enige die het lopen volhoud.

Ekiden Evergem

Vandaag de wedstrijddag. Ons team was er klaar voor. Ik was wel een kwartier te laat aan de dreef. Ik was mijn zak vergeten en ben er terug moeten omrijden.

De indeling was als volgt: Karine loopt de 5 km, Danny de 10, ik de 5, Gunther de 10, Tijl de 5 en ons sprintkonijn Klaas de laatste aflossing met 7,2 km. Ons doel is de marathon te finishen in 3u.

We waren een geoliede machine. Iedereen heeft fantastisch goed gelopen. De aflossingen gingen vlekkeloos, de sfeer was super en onze tijd? Wel we schrijven 3u 1min 50sec. Dit zijn onze individuele tijden:

* Karine - 5 km - 22' 2"
* Danny - 10km - 41'
* Ik - 5 km - 24' 34"
* Gunther - 10 km - 42'
* Tijl - 5 km - 23'
* Klaas - 7,2 km - 29' 14"

We zijn de 16e ploeg op de 107 deelnemende ploegen. We zijn vermoedelijk de eerste van de gemengde ploegen. Apetrots zijn we en onze coach, die is in de wolken.

Klaas heeft een kleine 200 sfeerbeelden genomen. Hartelijk dank hiervoor! U kan ze hier bekijken.