Trainingsweek 1

Het is lang geleden maar ik heb mijn trainingsweek volledig en zonder problemen afgewerkt.

Vrijdag heb ik nog eens het mountainbikeparcour van Lede voor een stuk afgelopen. Het lag er nogal modderig bij maar de natuur rook heerlijk. Geen konijntjes deze keer maar wel een hele boel naaktslakken en spinnen.

Zaterdag waren er de vriendjes van Manu en Noor die de vakantie kwamen afsluiten met een logeerpartij. In de namiddag heb ik ze goed laten rennen in het park zodat ze 's avonds moe en uitgeteld waren. Om 23u zijn ze komen vragen of ze mochten gaan slapen. Missie geslaagd.

Zondag stond er voor het eerst, sedert lange tijd, terug een echte duurloop op het programma, 16K. Ik ben maar naar het park getrokken omdat ik er enkele versnellingen moest in doen. De ondergrond is er daar toch beter voor geschikt dan de straat. Ik heb me flink aan de opgelegde hartslagzones gehouden al vond ik het bij momenten wel traag lopen. Maar opbouwen hé Wis, opbouwen.

Op het einde was ik niet moe maar wel tevreden. Ik heb me na het stretchen nog eventjes in het natte gras gelegd om te genieten van de zon. Nu ze eens schijnt moeten we er van profiteren niewaar.

Het zit snor. Mijn volledige trainingsweek uitgelopen zonder zuchtjes en pijntjes. Ik begin er terug in te geloven en dat zal de grootste stap vooruit zijn denk ik.

Vanavond ben ik bij de osteopaat gegaan voor mijn knie en linker hiel. Vorig jaar net voor de skivakantie heb ik mijn rechtervoet zwaar verstuikt. Ik heb toen een week in het gips gelegen. Blijkbaar is die enkel onvoldoende mogen herstellen en is stillekes aan vastgelopen. Hierdoor kwam er een torsie in mijn knie en moesten mijn spieren anders gaan werken.

Dat veroorzaakte een ontsteking aan de knie. Om die pijn te verdringen ben ik anders gaan lopen. Meer belasting op mijn linkerbeen. Hierdoor is mijn enkel daar ook beginnen ontsteken met uitstralingspijn naar de hiel. 't Is maar dat het menselijk lichaam toch ongelooflijk in elkaar zit.


In ieder geval, de enkel is nu los. De komende maanden wordt dat nauwlettend opgevolgd maar beterschap zal het moeten geven. Ik hou jullie op de hoogte..

Goed nieuws

Over de service na verkoop bij Garmin niets dan lovende woorden. Zopas bericht gekregen dat mijn uurwerk volledig vervangen wordt. Ik krijg dus een nieuwe met andere woorden.

Dinsdag loop ik terug met mijn vertrouwde Garmin. Ik heb het al heel hard gemist.

Momenteel loop ik mijn trainingen met mijn oude polar en voetpod. Ook een degelijke speelgoedje hoor, maar ik kick wel op dat inlezen, het overzetten van mijn loopschema's, de overzichtjes op mijn Garmin Connect. Vooral dat effectief zien waar ik gelopen heb op die googlekaart vind ik fantastisch. Denk dat iedere loper wel snel verslaafd is aan al deze info.

Vanavond dus nog een 10K en zondag zijn het er 16K. Hopelijk kan ik er heel wat droog lopen want zoals het de afgelopen dagen gegoten heeft...

Yes, I did feel good!

Dinsdag met zwaar gemoed naar de pistetraining getrokken. Vorige week is dus duidelijk geworden dat ik redelijk wat conditieverlies had.

Ik heb een ganse week mezelf op de kop geslaan waarom ik toch toegegeven heb aan die luiheid. Het was ok, ik had een mooi tempo. Als je je wedstrijden loopt aan 12km/u dan verwaarloos je dat toch niet Wisken? Maar ik heb het wel gedaan en nu is het op de blaren zitten. Resultaat is dat ik nu mijn 12 weken voorbereiding mag starten met terug die conditie op te bouwen. Ik heb echt het gevoel dat ik een jaar gewerkt heb voor niets. Dat ik alles kwijt ben.

De troostende woorden van Karine dat je dat snel terug hebt vinden toch niet echt hun inslag hoor. Maar des te meer redenen om dus het hoofd niet te langen hangen, ook die lip niet. Schoenen aan, schouders recht en er voor gaan! Zo gezegd, zo gedaan.

Fantastisch was mijn pistetraining niet. Het kraakte allemaal, het wrong tegen maar ik heb geen pijn gehad. Dus volgehouden. We waren met 20 en we hebben veel gelachen. Op het einde was ik positief opgeladen en betrapte ik mezelf dat ik al zingend naar huis ben gereden.

Woensdag was het dan een vetloopje want de 5 ik-ben-lui-en-fret-mij-onnozel-kilo's MOETEN er af. Bij het stretchen was alles toch wat stijfjes. Ben dan zeeer traag begonnen en na een kilometer of 2 was het lekker lopen.

Ik had op mijn ipod een massa feel good muziek gezet. Op het blog van Martine had ik gelezen over het onderzoek dat muziek een positieve invloed kan hebben op je lopen. Aangezien ik zelden met muziek loop, was dit het proberen waard. De zon kwam er door. De kleuren van het park waren prachtig. Yes, I did feel good!.

Ik heb wel een uur en 8 minuten over mijn 10K gedaan maar beter rustig opbouwen als de rekkers kapot lopen hé. Maandag ga ik naar de osteopaat om de laatste mankementjes aan te pakken. Ik ben terug gestart met de buikspieroefeningen. Ook ga ik naar mijn masseuse bellen om alle 2 weken mijn spieren eens lekker te verwennen. Gedaan met taffelen.

Vleesje

Donderdag ben ik 's morgens vroeg samen met mijn kids vertrokken van Lede naar Haaltert met de fiets. Mijn ventje verklaarde ons lichtjes gek, ze gaven onweer die dag. Ik aan den andere kant was ervan overtuigd dat we droog zouden blijven. Dan de kinderen maar laten stemmen: ze kozen voor de fiets.

De heenrit, geen regen. Maar dan 's namiddags om 16u35 werd het in Aalst pikdonker, de regen viel met emmers tegelijk uit de lucht, donderen, niet normaal. Mijn moeder aan de telefoon. Mijn broer al het voorstel gedaan om de fietsen in zijn wagen te leggen en ons thuis af te zetten. Maar ik bleef bij mijn intuïtie: wij gaan ook droog naar huis. Ik zou om 17u10 in de zon naar huis fietsen. Op mijn werk zagen ze dat ook niet slim komen.  

Om 17u05 minderde het wat met regenen en om 17u10 ben ik op mijn fiets gesprongen richting mijn ouders....IN DE ZON. We zijn van daar terug naar huis gegaan zonder 1 druppel water.

Vrijdag geen sporten gedaan. Samen met Lies heb ik boodschappen gedaan voor de groep en de chalet aan de vijver gaan klaar maken voor ons jaarlijks weekendje aldaar.

Zaterdag en zondag gezellig daar gaan kamperen met onze groep. De kinderen amuseren zich rot op de vijver met hun bootjes en surfplanken. Vrienden hadden hun hondje mee, Greasje. Maar iedereen zei er Vleesje tegen. Het was een Jack Russel met veel te korte pootjes maar een zeer tof hondje. Ze deed niet liever dan steeds achter haar tennisbal in de vijver springen. Emil heeft Noor ook eens in de vijver gegooid en ze kwam naar de kant gezwommen net zoals Vleesje. Super grappig.

Ik probeer het videotje up te loaden maar het lukt me niet.

Zondag namiddag ben ik met ons Padi een stevige wandeling gaan maken. Daarmee was dit fijne weekend toch nog sportief afgesloten.

KAC Eendracht Aalst

Vandaag hebben mijn kinderen hun eerste stappen gezet in de atletiekwereld. Ze hebben hun eerste proeftraining gedaan bij Koninklijk Atletiekclub Eendracht Aalst.

Manu had eind juni zo genoten van de sfeer op de seizoensafsluiter van SVS dat hij wou beginnen lopen. Best dat je met kinderen en hun nieuwe passie eventjes sitting duck speelt. Als ze er blijven over spreken en er van alles over opzoeken, dan mag je stellen dat het de investering waard is.

Hij wil namelijk in de toekomst triathlons doen. Fietsen kan hij al zeer goed. Zwemmen dat is ook volledig onder controle. Juist lopen, dat kan hij nog voor geen meter. Dus wil hij dat echt kunnen.

Noor die heb ik meegesleurd uit praktische overwegingen. Chris wou gaan mountainbiken en ze mocht nog niet alleen thuis blijven van mij. Dus sportkledij aan en mee.

Op het einde van hun training waren ze beiden, ja toch beiden, laaiend enthousiast. Bij deze is KAC Eendracht Aalst 2 leden rijker.

Ik heb een rustig loopje gedaan tijdens hun uurtje en zo is iedereen hier aan zijn trekken gekomen vandaag.

2 km test

Vandaag heb ik mijn 2 km test gedaan. De eindtijd was 9min 29sec met hoogste hartslag 195. Recuperatie na 1 minuut was met eindhartslag 142. Dat is volgens mij goed. De conditie is aanwezig.

Mokkend ben ik naar huis gereden. Ik was ontevreden en overtuigd dat ik het veel slechter gedaan heb dan de vorige. Vlug nagekeken en volgens mijn laatste zoneblad deed ik er toen 9min 4sec over. Oeps.

Ik had voor mezelf een tijd onder de 9min 20sec gezet en ik wil die test herdoen. Het is waar dat ik anderhalve maand niet heb gelopen. Het is waar dat ik nog de naweeën heb van mijn zomergriep. Daar bovenop sleur ik 4 kg meer mee. Maar ik ben er van overtuigd dat ik beter kan dan dit. Over 4 weken mag ik hem herdoen.

Schiptrekkersroute

Vrijdag was een echte off day: hoofdpijn, nerveus, stomme mensen, kortom een shit dag. Het was Noor haar 9e verjaardag en Manu moest afgehaald worden van zeilkamp. Ik heb de familie ingeschakeld want tegen de namiddag lag ik lam van de hoofdpijn. Ik heb het werk moeten verlaten, heb me een spidifen genomen en ben in mijn bed gekropen.

Tegen 17u30 was ik terug wat capabel om onder de mensen te komen zodat Noor nog een leuke verjaardag had als ze thuiskwam met oma en opa. Manu die werd afgehaald door zijnen peter Guy. Bedankt allen om in te springen! We hebben er nog een leuke avond van gemaakt met frietjes van de frituur. Om 21u was iedereen naar huis. Allé, ons nichtje Cissella uit Noorwegen (mijn broer Koenraad zijn dochter) bleef logeren tot maandagmorgen. Ik ben om 22u in mijn bed gekropen.

De volgende dag was ik om 9u paraat na terug een spidifen. Samen met Sophie ben ik de Schiptrekkersroute in Denderleeuw gereden. Een ideale trainingsrit voor met de mountainbike. Alles zit er in: heuvels, snelle stukken, rechte stukken en veel mooie natuur. In totaal hebben we 51km afgelegd in 2,5u en mijn hoofdpijn was verdwenen als sneeuw door de zon. Eindelijk.

' s Avonds zijn we met de kids naar Brusssel gegaan voor De Smurfen. Kostelijke grap zeg, 52 euro voor 3 kinderen en 2 volwassenen. Maar het is een hele mooie toffe film. Achter ons zat er een Italiaans gezin met de grote potten popcorn op hun schoot. Halverwege de film zegt de zoon dat hij zich niet goed voelt. De vader is nogal kort als hij hem commandeert om stil te zijn. Wie komt er hier naar de film zien? Nog geen 5 minuten er na begint da manneken daar te kotsen. De moeder duwt de pot popcorn onder zijn neus, de vader begint hem daar te overroepen en da manneken zit daar met zijn miserie. Op het einde van de film staat de pot nog netjes aan hun stoelen en de kleine wordt onder getier de zaal uitgesleurd. Schaamtelijk en ocharme da ventje.

Zondag morgen ben ik naar de training geweest. Ik heb 10km gelopen aan een uitermate rustig tempo. De coach was in zijn nopjes. Hij en zijn 4 vrouwen, goddelijk zicht. Na een 1u 15min zat de duurloop er op en ik had een super gevoel. Vlug naar huis voor de douche want op de middag werden we verwacht bij Gerrit voor zijn 40ste verjaardag.

Het was een heel gezellig samenzijn met mensen die wel al meer dan 20jaar tot onze beste vrienden mogen rekenen. Iedereen had zijn kids mee, een echte fijne bende. Mijn kaakspieren doen nog pijn van het vele lachen. Wat een zottekes dat ze allemaal zijn!

Vandaag veel geslapen, in de tuin gewerkt, gewandeld met Padi, een rustige maandag. Morgen is het mijn 2km test zodat de coach mijn schema's kan uitwerken met de juiste hartslagzones. Vandaag dus terug op tijd het bed in.

En de winnaar is...

Het is besproken met en goedgekeurd door mijn coach Jean. Het wordt de 8e Halve marathon Deinze - Aalter op vrijdag 11 november. Lopen op 11 - 11 -11, dat kan niet anders dan een speciale worden.

Zoals gevraagd zal ik dan deze van Omega Pharma Nazareth als voorbereidingswedstrijd lopen op 23 oktober. Spannend.

De coach heeft mijn basisprogramma al helemaal uitgewerkt en ik heb kriebelkes in mijn buik. Terug een doel om naar te werken en ik heb er mega zin in.

Welke halve wordt het?

Gisteren ben ik naar de clubtraining geweest. De pistetraining heb ik aan mij laten voorbij gaan. Het leek me nog niet verstandig om dit te doen na zo'n lange no running periode.

Samen met Luc gelopen aan een gezellig babbeltempo. Gezellige mens, rustig type en hierdoor was ik zeer ontspannen. Op het einde van de training, zo'n klein uurtje en 9,4 km later, had ik een goed gevoel. Mijn garmin heeft er na 40 min al de brui aan gegeven, dus die moet dringend in reparatie.

De achillespezen waren wat stram deze morgen. Ik heb ze goed verzorgd en verder heb ik nog geen last van gehad. Het was wel veel minder dan gisterenmorgen dus het komt wel in orde.

Ook een klein klapke gedaan met mijn coach Jean over de plannen. We zijn er allebei mee akkoord dat ik een doel voor ogen moet hebben. Anders modder ik maar wat aan en verlies uiteindelijk mijn drive.

Gezien mijn kwikkel kwakkel maand juli, is het niet verstandig om nu voluit te trainen voor de halve in Nazareth. Toch wil ik hem doen en hij zal dus opgenomen worden als trainings in mijn schema's, niet als wedstrijd.

De marathon in het voorjaar, daar gaan we nog niets definitief over zeggen. Hangt allemaal wat af van die halve. Voorlopig blijft die staan maar als blijkt dat er moet geschoven worden, dan zal ik dat doen.

Welke halve marathon ga ik dan wel lopen? De periode is ongeveer midden november tot eind november. Ik heb er geen idee van. Het internet afspeuren lijkt me de enige optie. Of iemand een voorstel?

Cannicross

Gisteren een rustig en ontspannend loopje gedaan van 7km. Chris heeft me bijna de deur uitgeduwd maar ik was hem er nadien dankbaar voor. Als je zo een paar keer toegeeft aan 'pff, 'k ga nie want ik heb geen zin' awel dan heb je op de lange duur nergens meer zin in.

Deze morgen ben ik wel terug opgestaan met een stijve achillespees aan het linkerbeen en deed mijn linker peesblad terug pijn. Dat is wel over na enkele minuten maar er is blijkbaar wat loos. Het is lang geleden dat ik het had. Het was dan ook lang geleden dat ik met mijn orthopedische loopzolen gelopen heb. Is het dat?

Ik vrees dat ik hier een spuit zal in moeten hebben. Ik heb maanden de nodige oefeningen gedaan maar het gaat nooit helemaal over. Twee jaar geleden had ik net hetzelfde aan mijn rechterbeen. Het was ook pas na een spuit in de hiel dat het over was. Sedert dan geen last meer in gehad.

Aangezien Padi op logement was en ze volgende week een jaar wordt, is het moment aangebroken om haar het loopharnas aan te schaffen en ons eerste echte loopje samen te doen. De commando's links, rechts, stop, rustig heeft ze al flink onder de knie van tijdens onze lange wandelingen.

Gisteren was ik 6km gaan stappen met haar en daarvan heeft ze er zeker 4,5 zonder leiband gedaan. Ze reageerde op alle vragen en is dus klaar voor de cannicross. Ik had er lang naar uitgekeken.

Ik ben met haar naar het park van Aalst gereden. Ik heb het plan om haar wel een start to run te laten doorlopen. Tenslotte is zij een beginner. We hebben dus 4km gelopen met 3minuten lopen, 1 minuut stappen. Ze heeft het voortreffelijk gedaan. Ik heb haar geen enkele keer moeten corrigeren of temperen. Ik ben zo fier op dit prachtbeest. We hebben het echt getroffen met haar!

Back home

Inderdaad, in Langres kon mijn vakantie beginnen. Overdag, met een dafalgan, lukte het om zonder te hoesten de dag door te brengen. De temperaturen waren daar minder, zo'n aangename 25° maar veel minder wind. Voor bleekscheten als wij is dat meer dan voldoende.

's Avonds rond 21u begon de keel dan terug te kriebelen. Het hoesten begon en dit zou zo zijn tot ongeveer half 1 's nachts. Aangezien ik geen hoestsiropen meer had of andere medicijnen, ben ik me op een pot honing geschoten. Voor ik in mijn bed kroop, lepelde ik een flinke hap uit de pot en at die op. Het kalmeerde de keel wel wat.

Loopschoenen heb ik niet aan mijn voeten gehad. Mijn mountainbike die heb ik wel bijna iedere dag gebruikt. Het was hier in de streek prachtig om te fietsen. Noor kon dit ook aan en zo hebben we toch een paar mooie familietochtjes kunnen doen. Ze is wel eens serieus op haar toeter gegaan. Maar ik was zo fier op haar, 't is een harde. Het vel hing wel van haar hand maar ze heeft het uitgereden tot de camping.

Met Manu ben ik op een morgen volledig het meer rond gereden. Dit was een goei 16km, allemaal single tracks. Magnifique mooi. Het had de nacht er voor flink geregend en het pad lag glad. We zijn een paar keer gaan varen met een bootje op het meer. Ik ben het zelfs eens volledig van de ene kant naar de andere overgezwommen. Het was een flinke eind maar fijn om eens een lange afstand aan 1 stuk te zwemmen.

Ondertussen zijn we terug thuis en zijn de machines was al gedaan. Het was een fijne vakantie. Had ik niet zo ziek geweest, ik had er nog meer van genoten. Vandaag heb ik nog wat gefietst. Vanaf morgen starten we terug met ons lopen.

Eind oktober zou ik graag een halve marathon lopen. Volgend jaar wordt het terug een marathon. Of het is in het voorjaar Barcelona, of het is in het najaar ergens anders. We zien wel maar eerst focussen op die halve. We zullen mogen zachtjes opbouwen zodat de spieren er terug kunnen aan wennen. Het is immers een maand geleden dat we iets of wat deftig gelopen hebben.