Yes, I did feel good!

Dinsdag met zwaar gemoed naar de pistetraining getrokken. Vorige week is dus duidelijk geworden dat ik redelijk wat conditieverlies had.

Ik heb een ganse week mezelf op de kop geslaan waarom ik toch toegegeven heb aan die luiheid. Het was ok, ik had een mooi tempo. Als je je wedstrijden loopt aan 12km/u dan verwaarloos je dat toch niet Wisken? Maar ik heb het wel gedaan en nu is het op de blaren zitten. Resultaat is dat ik nu mijn 12 weken voorbereiding mag starten met terug die conditie op te bouwen. Ik heb echt het gevoel dat ik een jaar gewerkt heb voor niets. Dat ik alles kwijt ben.

De troostende woorden van Karine dat je dat snel terug hebt vinden toch niet echt hun inslag hoor. Maar des te meer redenen om dus het hoofd niet te langen hangen, ook die lip niet. Schoenen aan, schouders recht en er voor gaan! Zo gezegd, zo gedaan.

Fantastisch was mijn pistetraining niet. Het kraakte allemaal, het wrong tegen maar ik heb geen pijn gehad. Dus volgehouden. We waren met 20 en we hebben veel gelachen. Op het einde was ik positief opgeladen en betrapte ik mezelf dat ik al zingend naar huis ben gereden.

Woensdag was het dan een vetloopje want de 5 ik-ben-lui-en-fret-mij-onnozel-kilo's MOETEN er af. Bij het stretchen was alles toch wat stijfjes. Ben dan zeeer traag begonnen en na een kilometer of 2 was het lekker lopen.

Ik had op mijn ipod een massa feel good muziek gezet. Op het blog van Martine had ik gelezen over het onderzoek dat muziek een positieve invloed kan hebben op je lopen. Aangezien ik zelden met muziek loop, was dit het proberen waard. De zon kwam er door. De kleuren van het park waren prachtig. Yes, I did feel good!.

Ik heb wel een uur en 8 minuten over mijn 10K gedaan maar beter rustig opbouwen als de rekkers kapot lopen hé. Maandag ga ik naar de osteopaat om de laatste mankementjes aan te pakken. Ik ben terug gestart met de buikspieroefeningen. Ook ga ik naar mijn masseuse bellen om alle 2 weken mijn spieren eens lekker te verwennen. Gedaan met taffelen.