maandag 15 augustus 2011

Schiptrekkersroute

Vrijdag was een echte off day: hoofdpijn, nerveus, stomme mensen, kortom een shit dag. Het was Noor haar 9e verjaardag en Manu moest afgehaald worden van zeilkamp. Ik heb de familie ingeschakeld want tegen de namiddag lag ik lam van de hoofdpijn. Ik heb het werk moeten verlaten, heb me een spidifen genomen en ben in mijn bed gekropen.


Tegen 17u30 was ik terug wat capabel om onder de mensen te komen zodat Noor nog een leuke verjaardag had als ze thuiskwam met oma en opa. Manu die werd afgehaald door zijnen peter Guy. Bedankt allen om in te springen! We hebben er nog een leuke avond van gemaakt met frietjes van de frituur. Om 21u was iedereen naar huis. Allé, ons nichtje Cissella uit Noorwegen (mijn broer Koenraad zijn dochter) bleef logeren tot maandagmorgen. Ik ben om 22u in mijn bed gekropen.

De volgende dag was ik om 9u paraat na terug een spidifen. Samen met Sophie ben ik de Schiptrekkersroute in Denderleeuw gereden. Een ideale trainingsrit voor met de mountainbike. Alles zit er in: heuvels, snelle stukken, rechte stukken en veel mooie natuur. In totaal hebben we 51km afgelegd in 2,5u en mijn hoofdpijn was verdwenen als sneeuw door de zon. Eindelijk.

' s Avonds zijn we met de kids naar Brusssel gegaan voor De Smurfen. Kostelijke grap zeg, 52 euro voor 3 kinderen en 2 volwassenen. Maar het is een hele mooie toffe film. Achter ons zat er een Italiaans gezin met de grote potten popcorn op hun schoot. Halverwege de film zegt de zoon dat hij zich niet goed voelt. De vader is nogal kort als hij hem commandeert om stil te zijn. Wie komt er hier naar de film zien? Nog geen 5 minuten er na begint da manneken daar te kotsen. De moeder duwt de pot popcorn onder zijn neus, de vader begint hem daar te overroepen en da manneken zit daar met zijn miserie. Op het einde van de film staat de pot nog netjes aan hun stoelen en de kleine wordt onder getier de zaal uitgesleurd. Schaamtelijk en ocharme da ventje.

Zondag morgen ben ik naar de training geweest. Ik heb 10km gelopen aan een uitermate rustig tempo. De coach was in zijn nopjes. Hij en zijn 4 vrouwen, goddelijk zicht. Na een 1u 15min zat de duurloop er op en ik had een super gevoel. Vlug naar huis voor de douche want op de middag werden we verwacht bij Gerrit voor zijn 40ste verjaardag.


Het was een heel gezellig samenzijn met mensen die wel al meer dan 20jaar tot onze beste vrienden mogen rekenen. Iedereen had zijn kids mee, een echte fijne bende. Mijn kaakspieren doen nog pijn van het vele lachen. Wat een zottekes dat ze allemaal zijn!

Vandaag veel geslapen, in de tuin gewerkt, gewandeld met Padi, een rustige maandag. Morgen is het mijn 2km test zodat de coach mijn schema's kan uitwerken met de juiste hartslagzones. Vandaag dus terug op tijd het bed in.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten