Back home

Inderdaad, in Langres kon mijn vakantie beginnen. Overdag, met een dafalgan, lukte het om zonder te hoesten de dag door te brengen. De temperaturen waren daar minder, zo'n aangename 25° maar veel minder wind. Voor bleekscheten als wij is dat meer dan voldoende.

's Avonds rond 21u begon de keel dan terug te kriebelen. Het hoesten begon en dit zou zo zijn tot ongeveer half 1 's nachts. Aangezien ik geen hoestsiropen meer had of andere medicijnen, ben ik me op een pot honing geschoten. Voor ik in mijn bed kroop, lepelde ik een flinke hap uit de pot en at die op. Het kalmeerde de keel wel wat.

Loopschoenen heb ik niet aan mijn voeten gehad. Mijn mountainbike die heb ik wel bijna iedere dag gebruikt. Het was hier in de streek prachtig om te fietsen. Noor kon dit ook aan en zo hebben we toch een paar mooie familietochtjes kunnen doen. Ze is wel eens serieus op haar toeter gegaan. Maar ik was zo fier op haar, 't is een harde. Het vel hing wel van haar hand maar ze heeft het uitgereden tot de camping.

Met Manu ben ik op een morgen volledig het meer rond gereden. Dit was een goei 16km, allemaal single tracks. Magnifique mooi. Het had de nacht er voor flink geregend en het pad lag glad. We zijn een paar keer gaan varen met een bootje op het meer. Ik ben het zelfs eens volledig van de ene kant naar de andere overgezwommen. Het was een flinke eind maar fijn om eens een lange afstand aan 1 stuk te zwemmen.

Ondertussen zijn we terug thuis en zijn de machines was al gedaan. Het was een fijne vakantie. Had ik niet zo ziek geweest, ik had er nog meer van genoten. Vandaag heb ik nog wat gefietst. Vanaf morgen starten we terug met ons lopen.

Eind oktober zou ik graag een halve marathon lopen. Volgend jaar wordt het terug een marathon. Of het is in het voorjaar Barcelona, of het is in het najaar ergens anders. We zien wel maar eerst focussen op die halve. We zullen mogen zachtjes opbouwen zodat de spieren er terug kunnen aan wennen. Het is immers een maand geleden dat we iets of wat deftig gelopen hebben.