Ik ben zeer tevreden van mijn laatste 2 trainingen. Ik ben onverzadigbaar geweest dit weekend. Zelfs op dit eigenste moment zou ik nog willen sporten...freaky.
Vrijdag was het die toffe tempotraining. Zou het 3 opeenvolgende dagen lopen een negatief effect hebben? Gaan mijn spieren niet beginnen protesteren? We zien wel. Ik draag minder mentale bagage mee, dat zal wel schelen.
Vrijdag geen last gehad, mooi tempo kunnen lopen, grote voldoening van mijn 12K. De benen waren na de training wonderbaarlijk fris. Zaterdag terug opgestaan met vreselijke hoofdpijn. Heb me dan op wat huishoudelijke taken gesmeten. Het mocht niet baten. Dan maar in de namiddag het bed in voor een dutje. Dat heeft wel goed gedaan.
's Avonds zijn we met een bende naar het eetfestijn van de basketbal van Lede gegaan. Het was zeer ontspannend. Ik heb me dik en rond gegeten in de ballekes in tomatensaus met frietjes. Mijn diner heb ik afgesloten met een megalekker stuk kriekentaart. Hoe ik het allemaal heb binnengespeeld is me een raadsel maar het was heeel lekker.
Vorige zondag had ik toch wat afgezien van mijn 21K, vandaag moest ik er nog één verder lopen. Oei oei, dat beloofd zwaar te worden. Lichte motregen, een 10°, mijn perfecte loopweer. Tijl, Luc en Arnaud waren mijn loopmaatjes. We hadden een mooie cadance en de hartslag was volledig onder controle. Mijn 22K was om voor ik het door had. De benen? Had ik nu gelopen vandaag of niet? Geen verzuring, geen stramme spieren, nada, nougabollen, njet.
Gisteren al half afgesproken met Sophie om te gaan fietsen. De spieren los rijden kan nooit geen kwaad. Om 14u15 zijn we vertrokken. We hebben terug de Schiptrekkersroute gedaan. Op het gemaksken reden we in de mooie landschappen rond Ninove. De Vlaanders zijn schoon en we waren 2 gelukkige meiden dat wij er konden van genieten. Er was bijna geen volk op de baan en dat maakte het nog fijner.
Mijn schoenen en fiets zijn properkes afgewassen, ontdaan van alle modder. Ik ben de week onzeker begonnen maar heb ze stevig in mijn schoenen en met opluchting afgesloten. Mijn wereld is terug wat rozer en ik hoop dat ik nog lang in die roes mag blijven. Fingers crossed!
Vrijdag was het die toffe tempotraining. Zou het 3 opeenvolgende dagen lopen een negatief effect hebben? Gaan mijn spieren niet beginnen protesteren? We zien wel. Ik draag minder mentale bagage mee, dat zal wel schelen.
Vrijdag geen last gehad, mooi tempo kunnen lopen, grote voldoening van mijn 12K. De benen waren na de training wonderbaarlijk fris. Zaterdag terug opgestaan met vreselijke hoofdpijn. Heb me dan op wat huishoudelijke taken gesmeten. Het mocht niet baten. Dan maar in de namiddag het bed in voor een dutje. Dat heeft wel goed gedaan.
's Avonds zijn we met een bende naar het eetfestijn van de basketbal van Lede gegaan. Het was zeer ontspannend. Ik heb me dik en rond gegeten in de ballekes in tomatensaus met frietjes. Mijn diner heb ik afgesloten met een megalekker stuk kriekentaart. Hoe ik het allemaal heb binnengespeeld is me een raadsel maar het was heeel lekker.
Vorige zondag had ik toch wat afgezien van mijn 21K, vandaag moest ik er nog één verder lopen. Oei oei, dat beloofd zwaar te worden. Lichte motregen, een 10°, mijn perfecte loopweer. Tijl, Luc en Arnaud waren mijn loopmaatjes. We hadden een mooie cadance en de hartslag was volledig onder controle. Mijn 22K was om voor ik het door had. De benen? Had ik nu gelopen vandaag of niet? Geen verzuring, geen stramme spieren, nada, nougabollen, njet.
Gisteren al half afgesproken met Sophie om te gaan fietsen. De spieren los rijden kan nooit geen kwaad. Om 14u15 zijn we vertrokken. We hebben terug de Schiptrekkersroute gedaan. Op het gemaksken reden we in de mooie landschappen rond Ninove. De Vlaanders zijn schoon en we waren 2 gelukkige meiden dat wij er konden van genieten. Er was bijna geen volk op de baan en dat maakte het nog fijner.
Mijn schoenen en fiets zijn properkes afgewassen, ontdaan van alle modder. Ik ben de week onzeker begonnen maar heb ze stevig in mijn schoenen en met opluchting afgesloten. Mijn wereld is terug wat rozer en ik hoop dat ik nog lang in die roes mag blijven. Fingers crossed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten