plié...frappé...pas de chat...

Van mijn 5 tot mijn 16 jaar zat ik in de keurgroep turnen en deed ik aan Jazz ballet. Dit laatste was verplicht door de turnkring waar ik in zat om de souplesse voor de ritmische mat-oefening wat te verbeteren. Dansen heb ik altijd doodgraag gedaan. Mijn dansjuf, Els Lauwereys was en is nog steeds gepassioneerd lesgeefster. De vibes en de dynamiek dat die vrouw heeft is onvoorstelbaar.

Naarmate het ouder worden en het feit dat mijn partner absoluut niet van dansen houdt, is dit meer springen en huppelen geworden. Ik ben wel diegene die zot zit van het programma zoals So you think you can dance. Tot voor kort kon ik nog steeds mijn spagaten, brug en overslag. Door het lopen ben ik stijver en stijver geworden en dat irriteerde me wel wat. Ik ben altijd fier geweest op mijn lenigheid.

Drie jaar geleden startte een even gedreven jonge ballerina, Stefanie Van Impe een balletgroep in Lede voor kinderen. Een ongelooflijk succes en het is les op een hoog niveau. Met strenge maar lieve hand leert ze de kinderen op korte termijn prachtige dansen aan. De voorstellingen zijn grootst en professioneel. Echt verbluffend wat zij kan klaarstomen op korte termijn. Ook juf Kimberly, die jazz en modern ballet geeft is een echte meerwaarde.

Spelen zij toch wel niet met het idee om volwassen ballet te beginnen. Zou dat aanslaan? Ja jong, ik denk dat wel. Gij gaat toch mee doen hé? Hmmm, ja zeker, allé 't is goe. En zo ben ik sedert vorige week elke maandag te vinden in de balletzaal te Lede. Elke week 1,5 uur klassiek ballet en modern ballet. Zalig! Mijn oude passie terug kunnen beoefenen en mijn lenigheid terug op peil brengen. Voortaan huppel ik eleganter door Lede in een echte pas de chat. Miauw...