Het was een weekje van doorbijten, keeping the faith. De trainingen worden vlotjes verteerd en die halve marathon van zondag was als niets. Maar wat is het kunnen lopen van 21km in een trail van 57km. Niet vet, vind je niet? Er resten me nog 2 weken. Tijd om alles er uit te halen wat er mogelijks nog in zit.
Maandag werden de spieren gedurende 1,5 uur soepel gemaakt in ballet. Dinsdag deed ik intervaltraining van 400m aan marathontempo. Woensdag opnieuw een intervaltraining maar dan van 1km aan normale duurloop. Ik vreesde voor spierpijn op donderdag maar no prob. Was het door het dagelijks naar het werk fietsen, 'k weet het niet.
Donderdag zou Nathalie mee lopen maar dat is letterlijk in het water gevallen. Bij het buiten komen van haar woning goot het water terwijl het bij mij, enkele straten verder lichtjes druppelde. Ze zag het echter niet zitten en dus heb ik me de nog resterende 3 kwartier uitgelopen - zonder regen. Nathalie had natuurlijk spijt dat ze terug in haar zetel gekropen was.
Zaterdag zou ik mezelf eens op de weegschaal leggen. Ik ga voor een 30km, nem. Door de toer die ik uitstippelde, zette ik mezelf voor een no-way-backsituatie: 30km. Start in Lede, naar het park van Aalst, daar een 10K aan normale duurlooptempo uitlopen, om vervolgens terug van Aalst naar Lede te gaan. Het was mijn weer: regen en wind. Camelbag gevuld met drank, Ipod mee en weg.
De eerste 10km was al snel achter de rug. Toen ik de straat wou oversteken om het park van Aalst binnen te lopen, stak er juist een oudere heer samen met mij over. Aangezien hij ook een toer in het park ging doen, zijn we aan de praat geraakt...voor 7km lang. Freddy, het was aangenaam kennis maken. We lopen zeker nog samen.
We gingen elk onze weg en de terugtocht naar Lede kon beginnen. De hemelsluizen gingen open en de wind zat op kop. Zalig! Mentaal was het ok, fysiek ging het ook. Na 3u 19min stond ik terug aan mijn voordeur: 31,4 km. Moet ik nog vertellen dat ik zeer zeer blij was?!
Zaterdagavond stonden we met het hele gezin in het zwembad van Aalst maar de les ging niet door. Geannuleerd maar niemand heeft de moeite gedaan om de leden te verwittigen. Niet fijn dus onverrichter zake terug naar huis.
Deze morgen ben ik gaan los lopen samen met Nathalie en Neefken. Grappig die gezichten van al de mensen die naar de stembus trokken. Het is toch een folklore hoor. 'Op de goei stemmen hé', 'Ga je de goei gaan zoeken?', 'Ze zijn al met de goei weg zenne' werd ons meermaals nageroepen.
Thuis, badje pakken en zelf ook eens naar de stembus getrokken om dan langs den Déjà Vu te passeren om dit door te spoelen met de vrienden. De sfeer was er al goed maar Chris en ik hadden met de fietsers afgesproken. We hadden bovendien ook nog kinderen die eten moesten krijgen.
Om 14u zaten we op de mountainbike. Chris is met de venten een toer gaan doen, ik samen met Liesje en Sofie. Sofie had een fijn toerke gemaakt met de knooppunten met als eindpunt den Déjà Vu. Het was daar nog vollen bak ambiance, onze fietsen stonden dus redelijk rap tegen de muur. Een half uurtje er na zijn onze mannen er ook binnen gevallen.
Over de verkiezingen werd er niet gesproken of toch niet veel. Er werd er wel gelachen, gezongen, het was super leuk. Het was een fijne afsluiter van een fijne week.
Maandag werden de spieren gedurende 1,5 uur soepel gemaakt in ballet. Dinsdag deed ik intervaltraining van 400m aan marathontempo. Woensdag opnieuw een intervaltraining maar dan van 1km aan normale duurloop. Ik vreesde voor spierpijn op donderdag maar no prob. Was het door het dagelijks naar het werk fietsen, 'k weet het niet.
Donderdag zou Nathalie mee lopen maar dat is letterlijk in het water gevallen. Bij het buiten komen van haar woning goot het water terwijl het bij mij, enkele straten verder lichtjes druppelde. Ze zag het echter niet zitten en dus heb ik me de nog resterende 3 kwartier uitgelopen - zonder regen. Nathalie had natuurlijk spijt dat ze terug in haar zetel gekropen was.
Zaterdag zou ik mezelf eens op de weegschaal leggen. Ik ga voor een 30km, nem. Door de toer die ik uitstippelde, zette ik mezelf voor een no-way-backsituatie: 30km. Start in Lede, naar het park van Aalst, daar een 10K aan normale duurlooptempo uitlopen, om vervolgens terug van Aalst naar Lede te gaan. Het was mijn weer: regen en wind. Camelbag gevuld met drank, Ipod mee en weg.
De eerste 10km was al snel achter de rug. Toen ik de straat wou oversteken om het park van Aalst binnen te lopen, stak er juist een oudere heer samen met mij over. Aangezien hij ook een toer in het park ging doen, zijn we aan de praat geraakt...voor 7km lang. Freddy, het was aangenaam kennis maken. We lopen zeker nog samen.
We gingen elk onze weg en de terugtocht naar Lede kon beginnen. De hemelsluizen gingen open en de wind zat op kop. Zalig! Mentaal was het ok, fysiek ging het ook. Na 3u 19min stond ik terug aan mijn voordeur: 31,4 km. Moet ik nog vertellen dat ik zeer zeer blij was?!
Zaterdagavond stonden we met het hele gezin in het zwembad van Aalst maar de les ging niet door. Geannuleerd maar niemand heeft de moeite gedaan om de leden te verwittigen. Niet fijn dus onverrichter zake terug naar huis.
Deze morgen ben ik gaan los lopen samen met Nathalie en Neefken. Grappig die gezichten van al de mensen die naar de stembus trokken. Het is toch een folklore hoor. 'Op de goei stemmen hé', 'Ga je de goei gaan zoeken?', 'Ze zijn al met de goei weg zenne' werd ons meermaals nageroepen.
Thuis, badje pakken en zelf ook eens naar de stembus getrokken om dan langs den Déjà Vu te passeren om dit door te spoelen met de vrienden. De sfeer was er al goed maar Chris en ik hadden met de fietsers afgesproken. We hadden bovendien ook nog kinderen die eten moesten krijgen.
Om 14u zaten we op de mountainbike. Chris is met de venten een toer gaan doen, ik samen met Liesje en Sofie. Sofie had een fijn toerke gemaakt met de knooppunten met als eindpunt den Déjà Vu. Het was daar nog vollen bak ambiance, onze fietsen stonden dus redelijk rap tegen de muur. Een half uurtje er na zijn onze mannen er ook binnen gevallen.
Over de verkiezingen werd er niet gesproken of toch niet veel. Er werd er wel gelachen, gezongen, het was super leuk. Het was een fijne afsluiter van een fijne week.
Dat gaat nog helemaal goed komen voor die bear trail, je zal zien. 30km is zeker niet niets, en het gaat je gemakkelijk af, dat geeft moed!
BeantwoordenVerwijderen