woensdag 20 april 2011

Moeder-dochter

We hebben onszelf een dagje treuren toegestaan en voilĂ , schouders recht, kin omhoog, borst vooruit en verder met het leven.

Dinsdag was het naar goede gewoonte pistetraining. Deze keer was het vooral eentje om de spieren los te lopen zodat ze bekomen van de wedstrijd. Het grappige was dat ik voor de training geen stijve spieren had. Na de training en vandaag, amai, ik voel mijn bovenbenen goed zenne.

Vanavond is mijn zoon blijven slapen bij zijnen peter Guy en Chris is gaan fietsen. Noor en ik hebben de avond onder ons 2. Ik heb mijn training van 12 km gelopen in Lede. Zij heeft me begeleid met de fiets. Mijn garmin 405 is binnen voor reparatie. Die heb ik maar tegen het einde van de week terug. Ik moest denken aan Karine, het is inderdaad ontspannend lopen zo zonder hartslagmeter aan.

Noor en ik zijn nogal hetzelfde van karakter. Da kind is eigenlijk een echte cloon van mij (ocharme) en dat kan nogal wat vonken en vuur geven. Maar ik heb me voorgenomen dat ik haar wat meer respijt moet geven. De leiband wat minder strak aanhouden.

En zie, we hebben zo waar een moeder-dochter avond gehad zonder gekibbel :-) We hebben samen in de tuin, correctie streep groen gewerkt. Zo, de kleine GFT staat op de stoep klaar voor de oranje mannekes en ik ben terug op mijn positieven gekomen.

Trouwens, ik heb nog niet vertelt dat ik zaterdag eindelijk Vibram Fivefingers en New Balance schoenen gekocht heb. Die Vibrams zijn wel heel zalig om te dragen zenne. Het is precies of je met je voeten in een gel gestapt bent en dat deze dan rond je voeten blijft zitten. Momenteel ga ik mij, op advies van Tina, beperken tot het goed instappen.

Morgen is Padi bij ons....joepieeee!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten