Gisteren samen met mijn zoon naar de training. Er stond 10K op het programma, loslopen van de spieren na de inspanning van dinsdag. Echt los is het allemaal niet gekomen. De eerste kilometers gingen zelfs heel traag. Ik was stram en stroef en ben dat eigenlijk gebleven tot het einde. Het was verleidelijk om te stoppen na 7K maar eens je daar mee begint. 'k Ben ik geen poesie zenne ;-o). Doorgebeten dankzij Dirk want omdat we een leuke babbel hadden wou ik niet direct afhaken. Ik heb moeten versnellen om hem bij te houden en dat deed deugd...eventjes toch. Maar ondertussen was ik al anderhalve kilometer verder. Die laatste heb ik met de tanden op elkaar afgewerkt. Daarna flink en rustig gestretched, wisselbadje genomen en deze morgen was al het melkzuur uit de beentjes. Morgen is het mijn lievelingstraining, eentje met verschillende onderdeeltjes, dus nu bedje in en recupereren. Slaapwel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten